Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół
pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
A/1896/605/WŁ z dnia 8.01.1976[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia NMP
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Bielawa

Adres

ul. Wolności 130

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Bielawy
Mapa konturowa Bielawy, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia50°41′14,00″N 16°36′59,03″E/50,687222 16,616397

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Pannyrzymskokatolicki parafialny należący do dekanatu Bielawa diecezji świdnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wybudowana w latach 1868-1876 w stylu neogotyckim według projektu architekta Alexisa Langera z Wrocławia. W dniu 15 listopada 1876 roku ksiądz dziekan z Dzierżoniowa, Adolf Rinke, poświęcił nowy kościół. Uroczystości tej przewodniczył nowy proboszcz, ksiądz Karol Stein. Jako osobisty dar dla nowej świątyni ksiądz. Franciszek Krauze przekazał organy o 30-głosach, które są używane do dzisiejszego dnia. W 1892 roku kardynał Georg Kopp konsekrował świątynię. Jest to budowla trójnawowa, na planie krzyża, o wysokości wieży 101 metrów. Wyposażenie wnętrza zostało wykonane w stylu neogotyckim. Obraz Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej umieszczony w głównym ołtarzu, namalowany na płótnie, został wykonany w 1913 roku.

W latach 1961-1966 został przeprowadzony remont dachu, obydwóch wież, okien i organów. Została wymieniona posadzka i wnętrze zostało wymalowane. Nowa polichromia została poświęcona przez biskupa Wincentego Urbana w dniu 29 października 1966 roku. W 1976 roku dach razem z dużą wieżą został pokryty blachą miedzianą. W 1992 roku został wykonany ołtarz soborowy i lektorium w stylu neogotyckim. W latach 1992-1993 wieża i świątynia zostały wyspoinowane. W 1993 roku organy zostały poddane kapitalnemu remontowi, a w 1994 roku zostało założone nowe nagłośnienie. W 1996 roku została wykonana nowa instalacja odgromowa i została wyremontowana podłoga pod ławami. W latach 1996-1997 zostały zamontowane rury spustowe i zostało wykonane opierzenie dachu. W 1995 roku została zmodernizowana kotłownia i zostało zainstalowane ogrzewanie gazowe. Został doprowadzony rurociąg c.o. do zakrystii razem z wodą. W 1996 roku został przeprowadzony remont dachu. W 1997 roku rury stalowe wodonośne zostały zastąpione przez miedziane. W 1998 roku zamówiono trzy dzwony, które po konsekracji zostały zamontowane na wieży. W 1999 roku została wymieniona instalacja grzewcza. W 2000 roku zostały zamontowane zegary na wieży oraz wykonano oświetlenie zewnętrzne świątyni[2].

Na elewacji znajduje się epitafium Christufa von Netza (1571) z Weigelsdorf, żonatego z Agatą von Schindel, z herbami:

  • ojcowskimi, von: Netz, Haugwitz
  • matczynymi von: Sandreczky[3], Zedlitz[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 9 [dostęp 2016-04-10].
  2. O parafii. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie. [dostęp 2016-04-10]. (pol.).
  3. Podobny do herbu Korwin
  4. Bielawa (Langenbielau). [dostęp 2023-12-13].