Krasiński Hrabia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krasiński Hrabia
Ilustracja
Herb Krasiński Hrabia
Typ herbu

hrabiowski

Alternatywne nazwy

Krasiński Hrabia I

Wprowadzony

8 sierpnia 1856

Krasiński Hrabia (Krasiński Hrabia I[1]) – polski herb hrabiowski przypisany do nadania tytułu hrabiowskiego Krasińskim herbu Ślepowron, którego dyplom z wizerunkiem został wydany 8 sierpnia 1856. Odmiana herbu Ślepowron, herb własny rodu Krasińskich.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis stworzony zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania[a]:

Na tarczy w polu błękitnym na barku podkowy srebrnej krzyż kawalerski złoty, na którym kruk czarny z pierścieniem złotym, o oczku czerwonym, w dziobie.

Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm z koroną.

W klejnocie kruk jak w tarczy.

Labry herbowe błękitne, podbite srebrem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nadanie z 1778[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy tytuł hrabiowski Krasińskich został nadany 5 czerwca 1798 roku w Królestwie Prus przez króla Fryderyka Wilhelma III. Zaszczyt przypadł II „młodszej” gałęzi rodu (I linii, tzw. obozińskiej), w osobie Kazimierza Krasińskiego, wizerunek herbu przypisanego do tytułu nie jest znany, ponieważ dyplom z tego nadania nie został wydany[2][1]. Mimo to, Kazimierz umieścił na fasadzie świeżo ufundowanego przez siebie kościoła w Krasnosielcu, kartusz herbowy, w którym pod koroną hrabiowską wyeksponował herb Ślepowron (należący do jego rodu) oraz herb Topór (jego małżonki, Anny z Ossolińskich). Sam tytuł hrabiowski, nadany przez króla Prus, stał się tytułem dziedzicznym rodziny Kazimierza Krasińskiego[3]. Jego syn, Józef Krasiński, został uznany hrabią w 1820 roku przez Heroldię Królestwa Polskiego[2][1].

Elewacja frontowa kościoła w Krasnosielcu z widocznym kartuszem herbowym Kazimierza Krasińskiego

Nadanie z 1856[edytuj | edytuj kod]

29 czerwca 1856 r. tytuł hrabiowski potwierdzono w Królestwie Galicji przedstawicielom I „starszej” gałęzi rodu – Augustowi i Piotrowi Krasińskim. Dyplom z herbem hrabiowskim wystawiono 8 sierpnia 1856 roku. Podstawą tego potwierdzenia było „dawne” (z perspektywy czasów ówczesnych) szlachectwo polskie, a także rzekome posługiwanie się tytułem hrabiowskim, co najmniej od 1796 roku, przez ojca Augusta – Józefa. Choć rzeczywiście Józef określany był mianem hrabiego w dokumencie cesarskim, potwierdzającym posiadanie dóbr Rohatyn, to bez wątpienia nie posiadał tego tytułu[4]. Potwierdzenie tytułu hrabiowskiego, sporządzonego na podstawie nieistniejącego wcześniej tytułu hrabiowskiego z prawnej strony czyni go nadaniem.

Tytuł został również potwierdzony synowi Augusta, Ludwikowi, w dniu 2 października 1888 roku[4]. Linia ostatecznie całkowicie wymarła 21 kwietnia 1895 roku[2].

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

Polski historyk, Juliusz Ostrowski, twierdzi, że herb Krasiński Hrabia z tytułem hrabiowskim otrzymał jeszcze inny przedstawiciel młodszej gałęzi Krasińskich (II linia, z niej gałązka. tzw. ukraińska), Hubert Krasiński w dniu 18 września 1822 w Cesarstwie Austriackim[1], myli się w tym jednak, ponieważ tytuł ten otrzymał 18 września 1882 roku, na co dyplom został wydany 27 czerwca 1883 roku w Wiedniu, z zupełnie innym herbem – Krasiński II[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych:

graf von Krasiński.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ostrowski 1906 ↓, s. 159–160.
  2. a b c d Borkowski 1908 ↓, s. 493.
  3. Krasińska ↓, Dawny przemysł w Drążdżewie.
  4. a b Górzyński 2009 ↓, s. 204.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]