Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna
 Louis de Silvestre, Portret Krystyny Eberhardyny | |
| księżna elektorowa Saksonii | |
| Okres |
od 27 kwietnia 1694 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| królowa Polski | |
| Okres |
od 15 września 1697 |
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
w kościele parafialnym w Pretzsch (Elbe) |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci | |
Krystyna Eberhardyna Hohenzollernówna (Bayreucka), niem. Christiane Eberhardine von Brandenburg-Bayreuth (ur. 29 grudnia 1671 w Bayreuth, zm. 5 września 1727 w Pretzsch (Elbe)) – niekoronowana królowa Polski, żona Augusta II.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była najstarszą córką margrabiego Bayreuth – Krystiana Ernesta i jego żony Zofii Luizy. Wychowywana była na gorliwą luterankę, która katolicyzm uważała za rzymski obłęd[1]. W 1686 r. poznała Fryderyka Augusta I, syna elektora saskiego. Od początku chciała, aby młody Wettyn został jej mężem. Jej matka, Zofia Luiza starała się zapobiec temu małżeństwu. Jednak po długich negocjacjach, 20 stycznia 1693 r. w Bayreuth doszło do ślubu ich obojga.
17 października 1696 r. urodziło się ich jedyne wspólne dziecko – późniejszy August III. W 1697 r. mąż Krystyny został królem Polski. Wtedy nastąpiła rozłąka małżonków, ponieważ August przeszedł na katolicyzm, a Krystyna nie chciała tego zrobić. Nigdy nie była też koronowana na królową Polski i nigdy do Polski nie przyjechała – warunkiem było jej przejście na katolicyzm. Była osamotniona, stale podupadała na zdrowiu. W 1719 spotkała się w Pirnau z synem i jego żoną – Marią Józefą Habsburżanką, gorliwą katoliczką, natomiast w kwietniu 1727 na kilka miesięcy przed śmiercią ostatni raz zobaczyła męża.
Zmarła 5 września[2] 1727 r. w Pretzsch (Elbe), gdzie została pochowana. Mimo braku koronacji do końca życia zachowała tytuł królowej Polski. Na uroczystości pogrzebowe Jan Sebastian Bach skomponował kantatę Lass Fürstin, lass noch einen Strahl, zwaną Trauer Ode, Odą żałobną (BWV 198). Autorem tekstu kantaty jest Johann Christoph Gottsched.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Jean Cavalier, Wizerunek Krystyny Eberhardyny z 1688 roku -
Pieter Schenk, Krystyna Eberhardyna -
Jan Kupecký, Portret Krystyny Eberhardyny -
Louis de Silvestre, Portret Krystyny Eberhardyny
Genealogia
[edytuj | edytuj kod]| Prapradziadkowie |
elektor Brandenburgii |
książę Prus |
elektor Brandenburgii |
Jan Jerzy Solms-Laubach |
Fryderyk I Wirtemberg |
elektor Brandenburgii |
Otto Salm-Kyrburg |
Jan Jerzy Solms-Laubach |
| Pradziadkowie |
Krystian Hohenzollern (Brandenburg-Bayreuth) |
Joachim Ernest Hohenzollern (Brandenburg-Ansbach) |
książę Wirtembergii |
Jan Kazimierz Salm-Kyrburg | ||||
| Dziadkowie |
Erdmann August Hohenzollern (Brandenburg-Bayreuth) |
książę Wirtembergii | ||||||
| Rodzice |
Krystian Ernest Hohenzollern | |||||||
|
Krystyna Eberhardyna Hohenzollern (1671-1727) | ||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Besala, Najsłynniejsze miłości królów polskich. Warszawa 2012, s.287.
- ↑ Jacek Staszewski August III Sas, s. 110, podaje datę 5 X
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hans-Joachim Böttcher, Christiane Eberhardine - Prinzessin von Brandenburg-Bayreuth, Kurfürstin von Sachsen und Königin von Polen, Gemahlin August des Starken, Dresdner Buchverlag 2011, ISBN 978-3-941757-25-7.
