L’Art

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
L’Art
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Siedziba

Warszawa

Adres

Łucka 18 biuro 7, 00-845 Warszawa

Data założenia

1996

Data likwidacji

2006

Prezes

Kamil Mętrak

Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „L’Art”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „L’Art”
Ziemia52°13′57,3″N 20°59′17,0″E/52,232583 20,988056
Strona internetowa

L’Art – polski producent gier komputerowych, programów multimedialnych oraz studio zajmujące się lokalizacją gier z siedzibą w Warszawie. Przedsiębiorstwo istniało w latach 1996–2006.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Firmę L’Art założył w 1996 roku Kamil Mętrak, redaktor czasopisma o grach komputerowych „Secret Service”. Z początku studio zajmowało się lokalizowaniem gier komputerowych na rynek polski, współpracując m.in. z firmami Electronic Arts, Blizzard Entertainment, Eidos Interactive czy MicroProse. Oprócz tego firma zajmowała się tworzeniem multimedialnych wydawnictw i prezentacji[1][2].

W 2002 roku firma rozpoczęła samodzielną produkcję gier komputerowych. Ich pierwszą produkcją była gra Skoki narciarskie 2003, będąca kontynuacją wydawanej przez Axel Springer Polska serii Skoki narciarskie (wcześniejsze pozycje z tej serii były zlokalizowanymi grami niemieckimi). Gra odniosła sukces komercyjny, sprzedając się w 200 tys. egzemplarzy. L’Art stworzyła także kolejne dwie części serii, Skoki narciarskie 2004 (2003) oraz Skoki narciarskie 2005 (2004)[3].

Następną produkcją L’Art była wydana w 2005 roku animowana przygodówka Chłopaki nie płaczą, oparta na filmie Olafa Lubaszenki o tym samym tytule. Głównymi bohaterami gry byli znani z filmu gangsterzy Fred i Grucha, którym głosu użyczyli grający ich w filmie aktorzy – Cezary Pazura i Mirosław Zbrojewicz[4].

Kolejną planowaną produkcją firmy była gra Dogs of War (później Peacebreakers), w której gracz miał kierować działaniami najemników w różnych częściach świata. Pracownicy firmy m.in. spędzili kilka tygodni w Afryce i na Bałkanach, aby realistycznie odwzorować w grze ówczesną sytuację geopolityczną. Początkowo wydawcą gry miała być firma JoWooD Productions, później zaś Playlogic Entertainment. Ostatecznie gra nie została ukończona, a L’Art, która zainwestowała w produkcję wszystkie oszczędności, zmuszona była zakończyć działalność z powodu problemów finansowych. Według jednego z pracowników firmy, Macieja Ogińskiego, główną przyczyną upadku firmy było niewypłacanie przez wydawców należnych pieniędzy za wielomiesięczną pracę[5].

Ostatnie wiadomości nt. studia pojawiły się w 2006 r, zaś na stronie głównej producenta została zamieszczona informacja o jej tymczasowym zamknięciu do 17 listopada 2006 r.[6] (po tym okresie strona przestała być aktywna)

Zlokalizowane tytuły[edytuj | edytuj kod]

Wyprodukowane tytuły[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Wydawca Platforma Uwagi
Skoki narciarskie 2003: Polski orzeł 2002 Axel Springer Polska Microsoft Windows Tytuł sprzedawany w serii Skoki narciarskie (poprzednie gry z serii były autorstwa VCC Entertainment. Do 2004 r. sprzedała się w nakładzie ponad 200 tys. egzemplarzy[2].
Skoki narciarskie 2004 2003 Axel Springer Polska; Koch Media; K.E.Media; 1C Za granicą gra była znana jako Eurosport Skispringen Saison 2003/2004 (w krajach niemieckojęzycznych); Ski Jumping 2004 (kraje skandynawskie; Rosja)[10]
Skoki narciarskie 2005 2004 Ubisoft; K.E.Media; Axel Springer Polska; Seven M. Wydane za granicą jako Ski Jumping 2005 (m.in. kraje skandynawskie, niemieckojęzyczne; Czechy, Słowacja, Węgry, kraje byłej Jugosławii)[10]
Chłopaki nie płaczą 2005 Axel Springer Polska

Anulowane projekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kosman 2015 ↓, s. 279.
  2. a b c Lart :: Firma [online], web.archive.org, 14 grudnia 2005 [dostęp 2019-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2005-12-14].
  3. Kosman 2015 ↓, s. 279-280.
  4. Kosman 2015 ↓, s. 281-282.
  5. Kosman 2015 ↓, s. 283.
  6. L’Art crime site [online], web.archive.org, 3 listopada 2006 [dostęp 2019-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2006-11-03].
  7. L’Art Kamil Mętrak [online], web.archive.org, 8 grudnia 2002 [dostęp 2019-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2002-12-08].
  8. Lart :: Portfolio [online], web.archive.org, 19 grudnia 2005 [dostęp 2019-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2005-12-19].
  9. Kamil Mętrak [online], Filmweb [dostęp 2019-10-22] (pol.).
  10. a b Lart :: Aktualności [online], web.archive.org, 2 maja 2006 [dostęp 2019-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-05-02].
  11. Wojenne klimaty na wesoło, czyli nowa gra Polaków z L’Art | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2019-10-21] (pol.).
  12. Trzy nowe tytuły studia L’Art | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2019-10-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Kosman: Nie tylko Wiedźmin: Historia polskich gier komputerowych. Warszawa: Wydawnictwo Open Beta, 2015. ISBN 978-83-941625-0-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]