Lancia 037

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lancia 037
Ilustracja
Lancia 037 Stradale
Producent

Lancia

Okres produkcji

1982–1983

Miejsce produkcji

 Włochy

Poprzednik

Lancia Stratos HF

Następca

Lancia Delta S4

Dane techniczne
Segment

G (wersja drogowa)

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

R4 2,0 l

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

3915 mm

Szerokość

1850 mm

Wysokość

1245 mm

Rozstaw osi

2440 mm

Masa własna

1170 kg

Lancia 037sportowy samochód produkowany przez włoską firmę Lancia w latach 1982–1983. Było to 2-drzwiowe coupé zbudowane z myślą o udziale w rajdach grupy B. Do napędu użyto doładowanego mechanicznie czterocylindrowego silnika rzędowego o pojemności 2 litrów. Moc przenoszona była na koła tylne poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Pod względem konstrukcyjnym samochód nawiązywał do modelu Montecarlo. Następcą została Lancia Delta S4.

Markku Alén, Attilio Bettega i Walter Röhrl zdobyli dla przy pomocy Lancii 037 zwyciężyli Rajdowe Mistrzostwa Świata Konstruktorów w 1983 roku. Był to ostatni samochód tylnonapędowy, który zdobył tytuł mistrzowski WRC.

Źródłem napędu został dwulitrowy silnik R4 DOHC (pochodzący od Fiata 131) z doładowaniem mechanicznym zamiast turbosprężarki. Rozwiązanie to niwelowało zjawisko turbodziury. Początkowo silnik osiągał moc 269 KM (198 kW), później został wzmocniony do 304 KM (224 kW - Evolution I). Ostateczna wersja 037, Evolution II, wyposażona była w rozwierconą do 2111 cm³ jednostkę o mocy maksymalnej 330 KM (242 kW).

Dane techniczne (Stradale)[edytuj | edytuj kod]

Silnik[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2,0 l (1995 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC, doładowanie mechaniczne
  • Średnica × skok tłoka: 84,00 mm × 90,00 mm
  • Stopień sprężania: 7,5:1
  • Moc maksymalna: 208 KM (153 kW) przy 7000 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 226 N•m przy 5000 obr./min

Osiągi[edytuj | edytuj kod]

Starty w Rajdowych Mistrzostwach Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Miejsce Punkty
1982 Martini Racing MON SWE POR KEN FRA GRE NZL ARG FIN ITA CIV GBR 9 25
Finlandia Markku Alén 9 NU NU NU 4
Włochy Attilio Bettega NU
Włochy Adartico Vudafieri NU NU
Włochy Fabrizio Tabaton NU
1983 Martini Racing MON SWE POR KEN FRA GRE NZL ARG FIN ITA CIV GBR 1 118
Niemcy Walter Röhrl 1 3 2 1 1 2
Finlandia Markku Alén 2 4 1 2 5 3 1
Francja Jean-Claude Andruet 8 NU
Włochy Attilio Bettega 4 5 3 3
Włochy Adartico Vudafieri 5 NU
Argentyna Francisco Mayorga NU
Finlandia Pentti Airikkala 5
1984 Martini Racing MON SWE POR KEN FRA GRE NZL ARG FIN ITA CIV GBR 2 108
Finlandia Markku Alén 8 2 4 1 3 2 2 NU
Włochy Attilio Bettega 5 3 7 4 2
Francja Jean-Claude Andruet NU
Finlandia Henri Toivonen NU NU 3
1985 Martini Racing MON SWE POR KEN FRA GRE NZL ARG FIN ITA CIV GBR 3 70
Finlandia Henri Toivonen 6 4 3
Finlandia Markku Alén NU NU 3 4
Włochy Attilio Bettega NU NU
1986 Martini Lancia MON SWE POR KEN FRA GRE NZL ARG FIN ITA CIV GBR USA 2 122
Finlandia Markku Alén 3
Włochy Miki Biasion NU
Kenia Greg Criticos 9
Kenia Johnny Hellier 10
Kenia Vic Preston Jr. NU

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]