Przejdź do zawartości

Lauryn Williams

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lauryn Williams
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Lauryn Chenet Williams

Data i miejsce urodzenia

11 września 1983
Pittsburgh

Wzrost

160 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
LEKKOATLETYKA
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 sztafeta 4 × 100 m
srebro Ateny 2004 bieg na 100 m
Mistrzostwa świata
złoto Helsinki 2005 bieg na 100 m
złoto Helsinki 2005 sztafeta 4 × 100 m
złoto Osaka 2007 sztafeta 4 × 100 m
srebro Paryż 2003 sztafeta 4 × 100 m
srebro Osaka 2007 bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa świata
srebro Moskwa 2006 bieg na 60 m
Igrzyska panamerykańskie
złoto Santo Domingo 2003 bieg na 100 m
złoto Santo Domingo 2003 sztafeta 4 × 100 m
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kingston 2002 bieg na 100 m
srebro Kingston 2002 sztafeta 4 × 100 m
BOBSLEJE
Igrzyska olimpijskie
srebro Soczi 2014 dwójki

Lauryn Chenet Williams (ur. 11 września 1983 w Pittsburghu[1]) – amerykańska sprinterka oraz bobsleistka. Złota i srebrna medalistka olimpijska, trzykrotna mistrzyni świata, srebrna medalistka halowych mistrzostw świata, dwukrotna złota medalistka igrzysk panamerykańskich oraz złota medalistka mistrzostw świata juniorów.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 2002 roku zdobyła dwa medale mistrzostw świata juniorów, złoty w biegu na 100 m oraz srebrny w biegu rozstawnym 4 × 100 m. Rok później została srebrną medalistką seniorskich mistrzostw świata w Paryżu (medal wywalczyła w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m), jak również zdobyła dwa złote medale igrzysk panamerykańskich w Santo Domingo[2][3].

Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach zdobyła srebrny medal w konkurencji biegu na 100 m, w finale tych zmagań uzyskała czas 10,96 – o 0,03 s gorszy niż triumfatorki Juliji Nieściarenki. Była również członkinią amerykańskiej sztafety 4 × 100 m, wprawdzie ekipa z jej udziałem uzyskała najlepszy czas w grupie eliminacyjnej (41,67), ale finałowego biegu nie ukończyła[4].

W 2005 roku wywalczyła dwa złote medale rozgrywanych w Helsinkach mistrzostw globu – w biegu na 100 m oraz w biegu sztafet 4 × 100 m. Rok później zdobyła pierwszy w karierze medal halowych mistrzostw świata, podczas zmagań rozgrywanych w Moskwie została wicemistrzynią globu w biegu na 60 m. Wystąpiła na mistrzostwach świata w Osace, w ich ramach amerykańska sztafeta 4 × 100 m z jej udziałem obroniła tytuł mistrzowski, a Williams indywidualnie zdobyła srebrny medal w biegu na 100 m[2].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie zajęła 4. miejsce w finale konkursu biegu na 100 m, jak również wystąpiła w konkursie biegu sztafet 4 × 100 m (amerykańska ekipa z udziałem Williams została zdyskwalifikowana w eliminacjach)[5]. W ramach igrzysk olimpijskich w Londynie zaś wzięła udział jedynie w konkursie biegu sztafet 4 × 100 m – Williams wystąpiła jedynie w fazie eliminacyjnej, mimo to wywalczyła złoty medal olimpijski[1].

W lipcu 2013 roku zakończyła karierę lekkoatletyczną z powodu kontuzji. Od tego momentu brała udział w zawodach międzynarodowych rozgrywanych w dyscyplinie bobslejów. Jednym z takich wydarzeń były igrzyska olimpijskie w Soczi, w trakcie których Amerykanka zdobyła srebrny medal w konkurencji dwójek kobiecych. Dzięki temu osiągnięciu została piątą w historii osobą (i pierwszą w historii Stanów Zjednoczonych), który zdobywała medale zarówno na letnich, jak i zimowych igrzyskach olimpijskich[6]. Ostatni start Amerykanki w zawodach bobslejowych miał miejsce w lutym 2015 roku podczas zmagań Pucharu Świata rozgrywanych w Innsbrucku[7].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Wymieniono wyłącznie osiągnięcia lekkoatletyczne.

Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Wynik
2002 Mistrzostwa świata juniorów Jamajka Kingston złoto bieg na 100 m 11,33
srebro sztafeta 4 × 100 m 43,66
2003 Igrzyska panamerykańskie Dominikana Santo Domingo złoto bieg na 100 m 11,12
złoto sztafeta 4 × 100 m 43,06
Mistrzostwa świata Francja Paryż srebro sztafeta 4 × 100 m 42,03[a]
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny srebro bieg na 100 m 10,96
DNF sztafeta 4 × 100 m DSQ
Światowy finał IAAF Monako Monako brąz bieg na 100 m 11,21
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki złoto bieg na 100 m 10,93
złoto sztafeta 4 × 100 m 41,78
Światowy finał IAAF Monako Monako brąz bieg na 100 m 11,04
2006 Halowe mistrzostwa świata Rosja Moskwa srebro bieg na 60 m 7,01
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka srebro bieg na 100 m 11,01
złoto sztafeta 4 × 100 m 41,98
Światowy finał IAAF Niemcy Stuttgart 5. bieg na 100 m 11,31
5. bieg na 200 m 22,94
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 4. bieg na 100 m 11,03
DSQ H sztafeta 4 × 100 m N/A
Światowy finał IAAF Niemcy Stuttgart 6. bieg na 100 m 11,22
6. bieg na 200 m 23,30
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 5. bieg na 100 m 11,01
DNF H sztafeta 4 × 100 m N/A
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn złoto sztafeta 4 × 100 m 41,64[a]
Źródło: [2][3]

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
  • bieg na 100 m – 10,88 (19 sierpnia 2005, Zurych)
  • bieg na 200 m – 22,27 (22 maja 2005, Carson)
  • sztafeta 4 × 100 m – 41,58 (8 sierpnia 2009, Chociebuż)
Halowe
  • bieg na 60 m – 7,01 (10 marca 2006, Moskwa)
  • bieg na 200 m – 22,79 (12 marca 2004, Fayetteville)

Źródło: [2]

  1. a b Zawodniczka startowała wyłącznie w eliminacjach, mimo to zdobyła medal.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Lauryn Williams. olympedia.org. [dostęp 2024-08-04]. (ang.).
  2. a b c d Lauryn WILLIAMS | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-08-04]. (ang.).
  3. a b Lauryn Williams. athleticspodium.com. [dostęp 2024-08-04]. (ang.).
  4. Athletics. Official Report of the XXVIII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2004-08-29. s. 267, 390, 392, 393. [dostęp 2024-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-13)]. (ang.).
  5. Athletics Official Results Book. Official Report of the XXIX Olympiad. digital.la84.org, 2008-08-24. s. 199, 340. [dostęp 2024-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
  6. Lauryn WILLIAMS Biography. olympics.com. [dostęp 2024-08-04]. (ang.).
  7. Lauryn Williams. ibsf.org. [dostęp 2024-08-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]