Marcin Hycnar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Marcin Hycnar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 18 stycznia 1983
Tarnów
Zawód aktor, reżyser
Współmałżonek Kamila Boruta (rozwód)
Lata aktywności od 1997
Zespół artystyczny
Teatr Narodowy (2006–2016)
Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2017–2020)
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (od 2020)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Marcin Hycnar (ur. 18 stycznia 1983 w Tarnowie) – polski aktor i reżyser.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowie i Akademii Teatralnej w Warszawie. Studiował na Wydziale Aktorskim (2006) i Wydziale Reżyserii (2016) Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Jest wykładowcą na Wydziale Reżyserii tej uczelni.

Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze kroki w zawodzie stawiał w grupie teatralnej Tuptusie działającej przy Szkole Podstawowej nr 18 w Tarnowie.

W latach 2006–2016 był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie. Od 1 czerwca 2017 do 30 czerwca 2020 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[1]. Od czasu objęcia tego stanowiska w większym zakresie działa jako reżyser teatralny niż jako aktor.

Od 1 grudnia 2020 jest dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2011 poślubił aktorkę Kamilę Borutę. 26 lipca 2017 rozwiedli się. Jest starszym bratem aktora Jędrzeja Hycnara.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktor[edytuj | edytuj kod]

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

Teatr[edytuj | edytuj kod]

  • 1995: Mały Książę jako bohater tytułowy (reż. Cezary Domagała)
  • 2002: Antygona jako chłopiec (reż. Tomasz Piasecki)
  • 2004: 2 maja jako Jacek Gołąb (reż. Agnieszka Glińska)
  • 2005: Odyseja jako Telemach (reż. Jarosław Kilian)
  • 2005: Kosmos jako Fuks (reż. Jerzy Jarocki)
  • 2005: Bezimienne dzieło jako Plazmonik (reż. Jan Englert)
  • 2005: Pieniądze i przyjaciele jako Martin (reż. Agnieszka Glińska)
  • 2006: Poduszyciel jako Katurian (reż. Agnieszka Glińska)
  • 2007: Śluby panieńskie jako Gustaw (reż. Jan Englert)
  • 2008: Mrok jako Marek (reż. Artur Tyszkiewicz)
  • 2008: Wiele hałasu o nic jako posłaniec (reż. Maciej Prus)
  • 2009: Tango jako Artur (reż. Jerzy Jarocki)
  • 2009: Balladyna jako Von Kostryn (reż. Artur Tyszkiewicz)
  • 2010: Kreacja jako Pan (reż. Bożena Suchocka)
  • 2011: Lorenzaccio jako Lorenzo Medici (reż. Jacques Lassalle)
  • 2011: Lawrence&Holloman jako Lawrence (reż. Grzegorz Chrapkiewicz)
  • 2011: Nosferatu jako Jonathan Harker (reż. Grzegorz Jarzyna)
  • 2012: Trójka do potęgi jako Adam Rowiński (reż. Wojciech Malakajt)
  • 2012: Pożegnania jako Paweł (reż. Agnieszka Glińska)
  • 2012: Królowa Margot jako Karol IX (reż. Grzegorz Wiśniewski)
  • 2013: Bezimienne dzieło jako Plazmonik Blödenstaug (reż. Jan Englert)
  • 2013: Rzecz o banalności miłości jako Michael Ben Szaked (reż. Feniks Falk)
  • 2014: Iwona, księżniczka Burgunda jako Szambelan (reż. Agnieszka Glińska)
  • 2014: Imię jako Claude (reż. Grzegorz Chrapkiewicz)
  • 2015: Kordian jako bohater tytułowy (reż. Jan Englert)
  • 2017: Śluby panieńskie jako Gustaw (reż. Jan Englert)
  • 2018: Fryderyk jako Adam Mickiewicz (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska)

Reżyseria[edytuj | edytuj kod]

  • 2011: Aaa zatrudnimy clowna, Matei Visniec, Teatr Montownia / Och-Teatr, Warszawa[9]
  • 2012: Matka Polka terrorystka, Katarzyna Wasilewska, Teatr Montownia / Teatr „Polonia”, Warszawa[10]
  • 2013: Kolorowa, czyli biało-czerwona, Piotr Przybyła, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa[11]
  • 2013: W mrocznym mrocznym domu, Neil LaBute, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków[12]
  • 2014: Tonacja blue, David Hare, Akademia Teatralna, Warszawa[13]
  • 2014: Jakobi i Leidental, Hanoch Levin, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa[14]
  • 2015: Opowiadanie brazylijskie, Jarosław Iwaszkiewicz, Teatr Narodowy, Warszawa[15]
  • 2015: Romeo i Julia, William Shakespeare, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków[16]
  • 2016: Opowieści o zwyczajnym szaleństwie, Petr Zelenka, Akademia Teatralna, Warszawa[17]
  • 2017: Opowieść zimowa, William Shakespeare, Teatr Narodowy, Warszawa[18]
  • 2017: Porachunki z katem, Martin McDonagh, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[19]
  • 2019: Księżniczka na opak wywrócona, Pedro Calderon de la Barca, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[20]
  • 2019: Dobrze się kłamie, w oparciu o film Paolo Genovese, Tito Productions / Teatr Studio Buffo w Warszawie[21]
  • 2019: Fizycy, Friedrich Dürrenmatt, Akademia Teatralna, Warszawa[22]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • „Sieroty z Waterknees” – sztuka dramatyczna, druk: Dialog nr 7-8/2014

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2006 – XXIV Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Grand Prix za wybitną osobowość sceniczną, wyróżnienie Szkoły Reduta Berlin za najbardziej organiczną grę aktorską, nagrody publiczności, dziennikarzy, Jana Machulskiego i festiwalowej gazetki Tupot za rolę Plazmonika w Bezimiennym dziele
  • 2006 – Festiwal Szkół Teatralnych w Bratysławie: nagroda za najlepszą rolę męską za rolę Plazmonika w Bezimiennym dziele
  • 2006 – nagroda im. Andrzeja Nardellego za najlepszy debiut sezonu 2005/2006 za rolę Fuksa w Kosmosie
  • 2006 – nominacja do Feliksa Warszawskiego w kategorii Najlepszy Aktor za rolę Fuksa w Kosmosie
  • 2008 – Feliks Warszawski dla najlepszego aktora sezonu 2007/2008 za rolę Marka w Mroku
  • 2011 – Talenty Trójki 2010/2011 w kategorii Teatr
  • 21 maja 2012 – Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – Grand Prix festiwalu w kategorii słuchowisk Teatru PR – za rolę tytułową w słuchowisku Hamlet Williama Szekspira w reżyserii Waldemara Modestowicza[23].
  • 2013 – Sopot – XIII Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – Grand Prix za przedstawienie „Tango” (za rolę Artura w przedstawieniu)
  • 2013 – Warszawa – Feliks Warszawski w kategorii „najlepsza pierwszoplanowa rola męska” za rolę Karola IX w przedstawieniu „Królowa Margot” w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2014 – Kraków – Forum Młodej Reżyserii, II nagroda ufundowana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS za spektakl „Jakobi i Leidental” 
  • 2017 – odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi 
  • 2019 – Nagroda Jury za reżyserię spektaklu „Księżniczka na opak wywrócona” z Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie na XXIII Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA[24]
  • 2019 – Nagroda Publiczności za spektakl „Księżniczka na opak wywrócona” z Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie na XXIII Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA[25]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zespół. teatr.tarnow.pl [dostęp 2019-09-24].
  2. ↑ Izabella Adamczewska: Marcin Hycnar dyrektorem Teatru Jaracza w Łodzi. Umowa podpisana. wyborcza.pl, 2020-11-30. [dostęp 2021-01-09].
  3. ↑ Volta w bazie Filmweb
  4. ↑ Piłsudski. [dostęp 2020-02-04].
  5. ↑ Supernova [dostęp 2020-02-04].
  6. ↑ ModNation Racers w bazie Filmweb
  7. ↑ Toy Story: Zestaw pomniejszony w bazie Filmweb
  8. ↑ Piorun i magiczny dom w bazie Filmweb
  9. ↑ Aaa zatrudnimy clowna
  10. ↑ Matka Polka terrorystka
  11. ↑ Kolorowa, czyli biało-czerwona
  12. ↑ W mrocznym mrocznym domu
  13. ↑ Tonacja blue
  14. ↑ Jakobi i Leidental
  15. ↑ Opowiadanie brazylijskie
  16. ↑ Romeo i Julia
  17. ↑ Opowieści o zwyczajnym szaleństwie
  18. ↑ Opowieść zimowa
  19. ↑ Porachunki z katem
  20. ↑ Księżniczka na opak wywrócona
  21. ↑ Dobrze się kłamie
  22. ↑ Fizycy
  23. ↑ Finał XII Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2012”. Polskie Radio SA, 2012-05-21. [dostęp 2012-05-30].
  24. ↑ Werdykt Jury XXIII Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii Talia. teatr.tarnow.pl. [dostęp 2019-10-12].
  25. ↑ „Księżniczka na opak wywrócona” zajęła I miejsce w Nagrodzie Publiczności na Festiwalu Komedii Talia. teatr.tarnow.pl. [dostęp 2019-10-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Hycnar&oldid=61961985”