Marek Hołyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Marek Hołyński
Ilustracja
Data urodzenia

1947

Zawód, zajęcie

informatyk, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Marek Bernard Hołyński (ur. 19 kwietnia 1947 w Warszawie[1]) – polski informatyk, specjalista od grafiki komputerowej, brał udział w tworzeniu standardu OpenGL oraz stacji graficznych Silicon Graphics[2], publicysta, popularyzator informatyki, wiceprezes Telewizji Polskiej S.A. ds. nowych technologii w latach 2004–2006, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Informatycznego[3], dyrektor Instytutu Maszyn Matematycznych.

Jest autorem czterech książek, 40 artykułów naukowych i ok. 700 artykułów popularnonaukowych publikowanych w USA[potrzebny przypis], oraz między innymi w Nowej Fantastyce, Polityce, Wiedzy i Życiu, GFX, ComputerWorld, a także w dodatkach komputerowych gazet codziennych (np. Rzeczpospolita i Gazeta Wyborcza).

Sympatyzuje ze społecznością hakerów i sam uważa się za hakera w sensie rozumianym przez tę społeczność, sprzeciwiając się jednocześnie kojarzeniu tego słowa z przestępczością komputerową[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej (1970)[1]. Od 1970 r. pracował w Instytucie Maszyn Matematycznych, gdzie projektował układy cyfrowe. Doktoryzował się w 1975 roku w Instytucie Cybernetyki Stosowanej Polskiej Akademii Nauk, jego rozprawa doktorska nosi tytuł Optymalizacja niezawodnościowa realizacji funkcji logicznych na układach scalonych o wysokim stopniu integracji. W latach 1977–1979 był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Studiów i Rozwoju Techniki Komputerowej IMM.

Grafiką komputerową zajmował się od wczesnych lat 70. W 1976 ukazała się jego książka pt. Sztuka i komputery (tom 301 serii wydawniczej Omega), która była jedną z pierwszych publikacji na temat grafiki komputerowej w Europie.

Stany Zjednoczone[edytuj | edytuj kod]

W latach 1979–1980 jako research fellow uczestniczył w tworzeniu systemu komputerowego wspomagania nauczania PLATO na Indiana University w Bloomington. Od roku 1981 pracował w Massachusetts Institute of Technology (Cambridge)[5], jako research fellow, a później jako associate professor w Center for Advanced Visual Studies. Zajmował się badaniami nad grafiką komputerową[6] i interfejsami użytkownika[7]. Równolegle jako associate professor wykładał i prowadził przewody doktorskie na Boston University (Uniwersytecie Bostońskim).

W Dolinie Krzemowej[edytuj | edytuj kod]

W latach 1992–1997 pracował w Silicon Graphics, najpierw jako kierownik projektów, a następnie dyrektor działu grafiki komputerowej. Projektował komputery Indigo, Indy i O2 oraz opracowywał algorytmy grafiki wykorzystywane w grach komputerowych, filmach i Internecie. W 1997 roku założył w Dolinie Krzemowej własną firmę, która stworzyła akcelerator graficzny do zastosowań internetowych (w 1999 roku został kupiony przez Fujitsu).

Swoje doświadczenia opisywał w serii felietonów pod tytułem E-mailem z Doliny Krzemowej, ukazującej się w Nowej Fantastyce. Zostały one później częściowo wykorzystane w książce pod tym samym tytułem[8].

Po powrocie do Polski[edytuj | edytuj kod]

Po powrocie do Polski w latach 1999–2004 był dyrektorem ds. rozwoju strategicznego w firmie ATM S.A. w Warszawie. Kontynuował współpracę z "Nową Fantastyką" i innymi czasopismami (jego cykl felietonów zmienił tytuł na E-mailem z Nowego Światu).

W lutym 2004 wygrał konkurs na stanowisko wiceprezesa Telewizji Polskiej do spraw nowych technologii i rozwoju[9]. Pracując w TVP duży nacisk położył na rozwój Internetu, telewizji cyfrowej i mobilnej[10]. Uchwałą rady nadzorczej TVP z 9 czerwca 2005 został zawieszony w czynnościach[11] – jako powód podano utratę zaufania[12][13]. Kadencja zarządu zakończyła się w maju 2006.

W listopadzie 2008 objął stanowisko dyrektora Instytutu Maszyn Matematycznych (IMM) w Warszawie. Funkcję tę pełnił do 1 lutego 2018 do chwili włączenia IMM do Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej – Państwowego Instytutu Badawczego[14].

Jest członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Informatycznego (PTI). Od 2002 do 2008 był prezesem Oddziału Mazowieckiego. W maju 2008 został wybrany na prezesa Zarządu Głównego PTI, a w 2011, 2014 i 2017 na wiceprezesa zarządu ds. kontaktów zewnętrznych[15]. W 2014 roku Zjazd Delegatów PTI nadał mu tytuł Członka Honorowego PTI[16].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Honorowa księga nauki polskiej. Współcześni uczeni polskigo pochodzenia za granicą, wyd. Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 2001, s. 148
  2. Można płynąć pod prąd – wywiad z Markiem Hołyńskim, Jarosław Chrostowski, GFX 3'1999
  3. Zarząd PTI. Polskie Towarzystwo Informatyczne. [dostęp 2015-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-14)]. (pol.).
  4. Marek Hołyński, Hakerzy wszystkich krajów łączcie się, ENTER, sierpień 2000. [dostęp 2008-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-08)].
  5. Kuba Tatarkiewicz, Nasz właściwy człowiek, ComputerWorld, 1 marca 2004
  6. Marek Holynski, User-adaptive computer graphics, International Journal of Man-Machine Studies, Volume 29, November 1988
  7. Marek Holynski, Robert Garneau, Michael Lu, An Adaptive Graphics Analyzer As A Preference-Oriented Interface, ACM SIGCHI Bulletin, Volume 19 , October 1987
  8. Marek Hołyński, E-mailem z Doliny Krzemowej, Prószyński i S-ka, 2000
  9. Biuletyn PTI – Marek Hołyński w Zarządzie TVP S.A.
  10. a b Michał Czarnecki: Nagrodzono członka zarządu TVP. Media News, 2005-03-30. [dostęp 2015-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)]. (pol.).
  11. Zarząd TVP S.A. kadencja 2004 – 2006. Telewizja Polska S.A.. [dostęp 2015-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-12)]. (pol.).
  12. RN TVP zawiesiła wiceprezesa Hołyńskiego, bo już mu nie ufa. [w:] Puls Biznesu [on-line]. Bonnier Business Polska Sp. z o.o., 2005-06-10. [dostęp 2015-04-17]. (pol.).
  13. Kariera z Doliny Krzemowej. Tu nie ma wolnego czasu gazeta.pl, 2010-02-15
  14. Nowa strona IMM,[dostęp=2019-01-29]
  15. Strona Polskiego Towarzystwa Informatycznego,[dostęp 2019-01-29]
  16. Biuletyn PTI
  17. M.P. z 2017 r. poz. 312
  18. Informacja o wręczaniu Orderu
  19. Polskie Towarzystwo Informatyczne – Lista Laureatów. pti.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-02)].[dostęp 2019-01-26]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]