Mark Knopfler
| ||
 Mark Knopfler w 2006 roku | ||
| Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1949 Szkocja (Glasgow) | |
| Instrumenty | gitara akustyczna gitara elektryczna gitara klasyczna gitara rezofoniczna | |
| Typ głosu | baryton | |
| Gatunki | blues, blues-rock, country, rock, country rock | |
| Aktywność | od 1977 | |
| Powiązania | Eric Clapton Sting | |
| Instrument | ||
| Fender Stratocaster Gibson Les Paul National Style-O | ||
| Zespoły | ||
| Dire Straits Notting Hillbillies | ||
| Odznaczenia | ||
| ||
| Strona internetowa | ||
Mark Freuder Knopfler OBE (ur. 12 sierpnia 1949 w Glasgow) – brytyjski gitarzysta, kompozytor i wokalista, przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracował także jako dziennikarz i wykładowca. Jest najbardziej znany jako lider zespołu Dire Straits, ale grał także z innymi zespołami (przede wszystkim z Notting Hillbillies) i artystami (między innymi z Chetem Atkinsem, Erikiem Claptonem, Tiną Turner, Bobem Dylanem, Philem Lynottem, B.B Kingiem, Philem Collinsem, Stingiem). Jest także kompozytorem muzyki filmowej.
Magazyn Rolling Stone umieścił go w 2003 roku na 27. miejscu listy najlepszych gitarzystów wszech czasów[1]. Na liście wydanej w 2011 roku jest na 44. pozycji[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Szkocji, w Glasgow jako syn żydowskiego architekta (przybyłego z Węgier do Wielkiej Brytanii w obawie przed prześladowaniami za antyfaszystowskie poglądy[3]) i Angielki. W połowie lat pięćdziesiątych przeprowadził się wraz z rodziną do Newcastle upon Tyne. Na gitarze nauczył się grać jeszcze jako nastolatek, ale został profesjonalnym muzykiem dopiero w latach siedemdziesiątych, po ukończeniu uniwersytetu i kilkuletniej pracy dziennikarza. Pomimo leworęczności, Knopfler gra na gitarze praworęcznie; inną charakterystyczną cechą jego subtelnego stylu, a także dość unikalnego brzmienia jest nieużywanie kostki, lecz palców. Knopfler najczęściej używa gitar elektrycznych. Jego nazwiskiem sygnowana jest odmiana gitary Fender Stratocaster, również firma Pensa produkuje gitarę MK powstałą w wyniku współpracy z Knopflerem.
Do tej pory sprzedano ponad 100 milionów płyt nagranych przez Knopflera i grup, w których występował. Ukończył anglistykę na Uniwersytecie w Leeds, ma także honorowy doktorat muzyczny nadany przez Uniwersytet w Newcastle. Od wielu lat jest uznawany za jednego z najlepszych gitarzystów w historii rocka.
Był trzykrotnie żonaty. 4 marca 1972 ożenił się ze starszą o rok Kathy White, nauczycielką spod Newcastle, której rodzina prowadziła gospodarstwo rolne. Nieudane małżeństwo szybko się rozpadło, ale rozwód nastąpił dopiero w 1979[4].
Po raz drugi ożenił się w listopadzie 1983 z 31-letnią rozwódką Lourdes Salomone[5]. 8 listopada 1987 został ojcem bliźniaków Benjamina i Josepha. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1993.
14 lutego 1997, w walentynki, na Barbadosie ożenił się po raz trzeci z brytyjską aktorką i pisarką Kitty Aldridge, z którą był związany już od trzech lat[6]. W styczniu 1998 Kitty urodziła mu córkę Isabell, a pięć lat później jeszcze jedną córkę.
Koncerty w Polsce[edytuj | edytuj kod]
Artysta siedmiokrotnie odwiedził Polskę: 10 czerwca 2001 zagrał w warszawskiej Sali Kongresowej, a 6 i 7 maja 2005 wystąpił w katowickim Spodku i na warszawskim Torwarze. Kolejny koncert Marka Knopflera na Torwarze w ramach promocji płyty Kill to Get Crimson odbył się 2 maja 2008 roku. 2 lipca 2010 zagrał koncert we wrocławskiej Hali Stulecia w ramach trasy koncertowej promującej album Get Lucky. W Łodzi w hali Atlas Arena Knopfler zagrał 8 maja 2013 roku. Koncert promujący płytę Tracker odbył się w Krakowie w Tauron Arenie 13 lipca 2015 roku. Ostatnia wizyta artysty w Polsce odbyła się w ramach światowego tournee promującego album Down the Road Wherever. Mark Knopfler wystąpił 10 lipca 2019 w Tauron Arenie w Krakowie i 11 lipca 2019 w ERGO Arena w Gdańsku. Utwór „Matchstick Man” zarejestrowany podczas koncertu w Krakowie znalazł się na składance koncertowej z tej trasy, jaka została udostępniona oficjalnie osobom, które kupiły bilety poprzez oficjalną stronę muzyka.
Wykształcenie, kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Jest magistrem anglistyki Uniwersytetu w Leeds, tytuł ten otrzymał w roku 1973.
Otrzymał również trzy muzyczne doktoraty honoris causa – w 1993 r. Uniwersytetu w Newcastle, w 1995 r. Uniwersytetu w Leeds oraz w 2007 r. Uniwersytetu w Sunderland.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Jego imieniem został nazwany dinozaur – Masiakasaurus knopfleri.
Gitary[edytuj | edytuj kod]
Mark Knopfler używa, między innymi, następujących gitar:
- Czerwony Fender Stratocaster 1961/2 (palisandrowa podstrunnica)
- Czerwony Fender Stratocaster 1962 (klonowa podstrunnica)
- Fender Stratocaster 1954 „The Jurassic Strat”
- Fender Telecaster
- Gibson Les Paul
- Czarna Pensa, Pierwsza gitara Marka Knopflera zbudowana na zamówienie przez Johna Suhra, nazwana Pensa-Suhr R – Custom
- Pensa-Suhr MK-1 1988 (wykończenie maple, przetworniki EMG H-S-S), razem z innymi modelami Suhra podstawowy sprzęt w latach 1987–1992
- Czarna Pensa-Suhr 1986, bądź 1987, EMG H-S-S
- Pensa-Suhr flamed koa top S-S-S (3xLindsy Fralin '54)
- Pensa Suhr flamed maple top S-S-S (3xSeymour Duncan Antiquity), skrócona skala (Gibson scale)
- Czerwony Schecter Strat- 1980-85 podstawowy instrument, początkowo 3xSchecter F500T pickups, później zmienione na przetworniki Seymour Duncan
- Schecter Sunburst Strat- Podstawowy instrument użyty do nagrania „Tunnel of Love” na albumie Making Movies. Skradziona niedługo po wydaniu albumu
- Schecter Sunburst Strat Custom serial no. S8001
- Gitara rezofoniczna National Style-O Resonator guitar – (m.in. w utworach „Romeo and Juliet”, „Telegraph Road”, „Done With Bonaparte”)
- Gibson model Chet Atkins (nylonowe struny)
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [7] |
GER [8] |
AUT [9] |
NLD [10] |
UK [11] |
FRA [12] |
NZL [13] |
AUS [14] |
POL [15] | |||||||||||
| Golden Heart |
|
105 | 5 | 8 | 3 | 9 | 38 | 16 | 28 | 28 | |||||||||
| Sailing to Philadelphia |
|
60 | 1 | 2 | 2 | 4 | 7 | 11 | 16 | 9 | |||||||||
| The Ragpicker's Dream |
|
38 | 4 | 9 | 2 | 7 | 4 | 8 | 47 | 14 | |||||||||
| Shangri-La |
|
66 | 3 | 14 | 4 | 11 | 5 | – | – | 15 | |||||||||
| Kill to Get Crimson |
|
26 | 2 | 10 | 4 | 9 | 9 | – | 47 | 5 | |||||||||
| Get Lucky |
|
17 | 2 | 10 | 3 | 9 | 10 | 5 | 43 | 3 | |||||||||
| Privateering |
|
65 | 1 | 1 | 1 | 8 | 10 | 3 | 25 | 4 | |||||||||
| Tracker |
|
14 | 1 | 1 | 1 | 3 | – | 5 | – | 3 |
| ||||||||
| Down The Road Wherever |
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
| „–” album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [7] |
GER [8] |
AUT [9] |
NLD [10] |
UK [11] |
FRA [12] |
NZL [13] |
AUS [14] |
POL [15] | |||||||||||
| Neck and Neck (oraz Chet Atkins) |
|
127 | 61 | – | – | 41 | – | – | – | – | |||||||||
| All the Roadrunning (oraz Emmylou Harris) |
|
17 | 3 | 8 | 3 | 8 | 17 | 19 | 41 | 19 | |||||||||
| „–” album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście |
|---|---|---|
| GER [8] | ||
| Real Live Roadrunning (oraz Emmylou Harris) |
|
44 |
Minialbumy[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu |
|---|---|
| One Take Radio Sessions |
|
| The Trawlerman’s Song EP |
|
Muzyka filmowa[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| GER [8] |
NLD [10] |
UK [11] |
NZL [13] |
POL [28] | |||||||||||||||
| Local Hero |
|
38 | 21 | 14 | 38 | – |
| ||||||||||||
| Music by Mark Knopfler from the Film Cal |
|
– | 31 | 65 | – | – | |||||||||||||
| Comfort and Joy |
|
– | – | – | – | – | |||||||||||||
| The Princess Bride |
|
– | – | – | – | – | |||||||||||||
| Last Exit to Brooklyn |
|
– | – | – | – | – | |||||||||||||
| Screenplaying |
|
– | 21 | – | 15 | – | |||||||||||||
| Wag the Dog |
|
– | 83 | – | – | – | |||||||||||||
| Metroland: Music and Songs from the Film |
|
– | – | – | – | – | |||||||||||||
| A Shot at Glory |
|
– | – | – | – | – | |||||||||||||
| Altamira (oraz Evelyn Glennie) |
|
– | 74 | – | – | 37 | |||||||||||||
| „–” album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Wideografia[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| SWE [29] | |||||||||||||||||||
| A Night in London |
|
– | |||||||||||||||||
| Real Live Roadrunning (oraz Emmylou Harris) |
|
7 | |||||||||||||||||
| „–” album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rolling Stone – The 100 Greatest Guitarists of All Time.
- ↑ 100 Greatest Guitarists (ang.). The Rolling Stone. [dostęp 12 sierpnia 2012].
- ↑ Irwin, Colin. Dire Straits. Orion, 1994. ISBN 1-85797-584-7.
- ↑ Lesław Haliński: Mark Knofler. Czerwonak: In Rock, 2013, s. 28. ISBN 978-83-60157-75-6.
- ↑ J.w. s. 110.
- ↑ J.w. s. 190.
- ↑ a b Mark Knopfler Billboard Chart (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b c d Mark Knopfler German Albums Chart (niem.). www.officialcharts.de. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b Mark Knopfler Austrian Albums Chart (ang.). austriancharts.at. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b c Mark Knopfler Dutch Albums Chart (niderl.). dutchcharts.nl. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b c Mark Knopfler UK Chart (ang.). www.officialcharts.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b Mark Knopfler French Albums Chart (ang.). lescharts.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b c Mark Knopfler New Zealand Albums Chart (ang.). charts.org.nz. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b Mark Knopfler Australian Albums Chart (ang.). australian-charts.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b OLiS – sprzedaż w okresie 16.03.2015 – 22.03.2015 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 03.09.2012 – 09.09.2012 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 25.10.2004 – 01.11.2004 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 08.05.2006 – 14.05.2006 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 22.01.2001 – 28.01.2001 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 05.10.2009 – 11.10.2009 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 04.11.2002 – 10.11.2002 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
OLiS – sprzedaż w okresie 19.11.2007 – 25.11.2007 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27].
</ref OLiS – sprzedaż w okresie 15.10.2007 – 21.10.2007 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-27]. - ↑ a b Music Canada: Mark Knopfler (ang.). musiccanada.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b c d e f g h BPI: Mark Knopfler (ang.). www.bpi.co.uk. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ a b c d e f Gold-/Platin-Datenbank (niem.). www.musikindustrie.de. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ IFPI FI: Mark Knopfler (fiń.). www.ifpi.fi. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ RIAA: Mark Knopfler (ang.). www.riaa.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ SNEP: Mark Knopfler (fr.). www.snepmusique.com. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ ZPAV: złote płyty 2007 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ ZPAV: złote płyty 2009 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-03-27].
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2016 roku, ZPAV [dostęp 2020-06-29].
- ↑ ZPAV: platynowe płyty 2015 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-05-13].
- ↑ Mark Kopfler, www.datapremiery.pl [dostęp 2018-11-21] (pol.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2019 roku, ZPAV [dostęp 2020-06-29].
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 22.04.2016 – 28.04.2016 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-30].
- ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 47, 23 november 2006 (szw.). www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2015-03-27].