Marynarz (stopień wojskowy)
| Oznaki stopnia: od 1921 | ||
 czapka garnizonowa | ||
 insygnia |
 Naramiennik |
 (1952-1956) |
 "lewy przód" | ||
Marynarz (mar.) – stopień wojskowy w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający szeregowemu w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.
Geneza[edytuj | edytuj kod]
Tytuł marynarza wywodzi się z terminu majtka[potrzebny przypis], który był szeregowym członkiem załogi na statkach i okrętach. Marynarze także byli najniższym szczeblem stanu osobowego. Do ich obowiązków należało wykonywanie podstawowych prac pokładowych, takich jak dbanie o czystość jednostki, stawianie żagli oraz przeładowywanie amunicji. Z czasem, podobnie jak i inne tytuły marynarz przekształcił się w stopień wojskowy.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Stopień marynarza powstał w Polsce w 1921, wraz z pozostałymi pierwszymi stopniami wojskowymi w Marynarce Wojennej. Wcześniej, od 1918 używano zapożyczonego z Wojsk Lądowych stopnia szeregowego marynarki. Od 1921 marynarz jest najniższym stopniem wojskowym i znajduje się w hierarchii poniżej starszego marynarza. Przez cały czas istnienia marynarz jest odpowiednikiem szeregowego. Stopień wojskowy marynarza w kodzie NATO określony jest jako OR-01.
| |||||||||||||||||||||||||
