Przejdź do zawartości

Starszy marynarz (stopień wojskowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oznaki stopnia:
od 1921

czapka garnizonowa

insygnia

naramiennik

(1952–1956)

„lewy przód”

Starszy marynarz (st. mar.) – stopień wojskowy w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający starszemu szeregowemu w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych[1]. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Stopień starszego marynarza powstał w Polsce w 1921, wraz z pozostałymi pierwszymi stopniami wojskowymi w Marynarce Wojennej. Wcześniej, od 1918 używano zapożyczonego z Wojsk Lądowych stopnia starszego szeregowego marynarki. W latach 1921–2022 starszy marynarz znajdował się w hierarchii pomiędzy marynarzem a matem. Obecnie wyższym stopniem jest starszy marynarz specjalista. Przez cały czas istnienia starszy marynarz jest odpowiednikiem starszego szeregowego.

Oznaki w kolorze złotym: na naramiennikach lub na lewym rękawie trzy paski[2].

Stopień wojskowy starszego marynarza jest zaszeregowany w grupie uposażenia nr 1, a w kodzie NATO określony jest jako OR-02.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. MEW 1971 ↓, s. III/205.
  2. Laprus (red.) 1979 ↓, s. 411.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]