Mesothelae
| Mesothelae[1] | |
| Pocock, 1892 | |
 Samica gatunku Ryuthela tanikawai | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd |
Mesothelae |
Mesothelae – podrząd pająków z odwłokiem wykazującym segmentację. Szczękoczułki ustawione poziomo w przedłużeniu osi ciała. Dwie pary płucotchawek. Serce z pięcioma parami ostiów. Kądziołki przędne na końcu odwłoka. Nie budują sieci łownych.
Grupa Mesothelae jest uznawana za siostrzaną wobec Opisthothelae, do której należą wszystkie pozostałe pająki[2][3]. Ze względu na obecność u Mesothelae wielu plezjomorfii, są one uznawane za najbardziej pierwotną grupę współczesnych pająków[4]. Haupt (2003) sugerował nawet, że u Mesothelae nie występują gruczoły jadowe, a cecha ta wyewoluowała dopiero u Opistothelae[5]. Późniejsze badania nad Liphistius dowiodły jednak obecności gruczołów jadowych przynajmniej u samic i juwenilnych osobników, choć krótko żyjące samce mogą być ich pozbawione[6]. Badania sugerują, że Mesothelae są grupą monofiletyczną[4]. Najstarszym znanym przedstawicielem jest Palaeothele montceauensis, którego skamieniałości odkryto w datowanych na późny karbon osadach na terenie Francji[7]. Wszystkie współczesne Mesothelae należą do rodziny Liphistiidae, poza nią wyróżniano również Arthrolycosidae i Arthromygalidae, jednak są one (zwłaszcza Arthromygalidae) wyodrębnione na podstawie wątpliwych cech[8]. Klad Mesothelae oddzielił się od Opisthothelae prawdopodobnie w późnym karbonie lub wczesnym permie na terenie Eurameryki[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mesothelae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Jonathan A. Coddington, Herbert W. Levi. Systematics and evolution of spiders (Araneae). „Annual Review of Ecology and Systematics”. 22, s. 565–592, 1991. DOI: 10.1146/annurev.es.22.110191.003025. (ang.).
- ↑ Xu Xin, Liu Fengxiang, Chen Jian, Hirotsugu Ono, Li Daiqin, Matjaž Kuntner. A genus-level taxonomic review of primitively segmented spiders (Mesothelae, Liphistiidae). „ZooKeys”. 488, s. 121–151, 2015. DOI: 10.3897/zookeys.488.8726. (ang.).
- ↑ a b Norman I. Platnick, Pablo A. Goloboff. On the monophyly of the spider suborder Mesothelae (Arachnida: Araneae). „Journal of the New York Entomological Society”. 93 (4), s. 1265–1270, 1985. (ang.).
- ↑ Joachim Haupt: The Mesothelae – a monograph of an exceptional group of spiders (Araneae: Mesothelae). Zoologica 154: 1–102, 2003. ISBN 978-3-510-55041-8.
- ↑ Rainer Foelix, Bruno Erb. Mesothelae have venom glands. „Journal of Arachnology”. 38 (3), s. 596–598, 2010. DOI: 10.1636/B10-30.1. (ang.).
- ↑ Paul A. Selden. Fossil mesothele spiders. „Nature”. 379, s. 498–499, 1996. DOI: 10.1038/379498b0. (ang.).
- ↑ Paul A. Selden, Dmitry E. Shcherbakov, Jason A. Dunlop, Kirill Yu. Eskov. Arachnids from the Carboniferous of Russia and Ukraine, and the Permian of Kazakhstan. „Paläontologische Zeitschrift”. 88 (3), s. 297–307, 2014. DOI: 10.1007/s12542-013-0198-9. (ang.).
- ↑ Xu Xin, Liu Fengxiang, Cheng Renchung, Chen Jian, Xu Xiang, Zhang Zhisheng, Hirotsugu Ono, Dinh Sac Pham, Y. Norma Rashid, Miquel A. Arnedo, Matjaž Kuntner, Li Daiqin. Extant primitively segmented spiders have recently diversified from an ancient lineage. „Proceedings of the Royal Society B”. 282 (1808): 20142486, 2015. DOI: 10.1098/rspb.2014.2486. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czesław Jura. Zoologia bezkręgowców.