Michał Hieronim Krasiński

Michał Hieronim Krasiński
	; Portret Michała Krasińskiego autorstwa A. Brodowskiego
	; Ślepowron
Rodzina	Krasińscy herbu Ślepowron
Data urodzenia	1712
Data śmierci	25 maja 1784
Ojciec	Jan Józef Krasiński
Matka	Teresa Elżbieta Sołtyk
Żona	Aleksandra Załuska
Dzieci	Jan Aleksander Krasiński

Michał Hieronim Krasiński herbu Ślepowron (ur. 1712, zm. 25 maja 1784) – cześnik stężycki w latach 1752–1757, podkomorzy różański od 1758, starosta opinogórski, poseł na sejmy, marszałek generalny konfederacji barskiej w Koronie, rotmistrz pancerny wojska koronnego w 1768 roku^[1], marszałek ziemi ciechanowskiej w konfederacji radomskiej 1767 roku^[2].

Urodził się jako syn Jana Józefa, kasztelana wiskiego i Teresy Elżbiety Sołtyk, córki cześnika bracławskiego. Brat Adama Stanisława, dziad Wincentego, pradziad Zygmunta. Został kapitanem wojsk królewskich Augusta III. Był posłem na sejmy w latach 1748 i 1750 z województwa sandomierskiego a w latach 1756, 1758 i 1760 był posłem z ziemi różańskiej. W 1761 uzyskał list przypowiedni na werbunek chorągwi pancernej. W 1763 brał udział w zjeździe partii hetmańskiej w Białymstoku, gdzie radzono nad przeciwstawieniem się zamachowi stanu przygotowywanemu przez Familię Czartoryskich. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z ziemią różańską^[3], lecz był przeciwnikiem nowego monarchy i w 1767 roku przystąpił do konfederacji radomskiej, zostając nawet członkiem jej sądu.

Na przełomie 1767/1768 wraz z Józefem Pułaskim rozpoczął przygotowania do powstania. 29 lutego ogłosił akt konfederacji generalnej w Barze i w zastępstwie nieobecnego Karola Stanisława Radziwiłła Panie Kochanku został jej marszałkiem. Mianował konsyliarzy, wraz z którymi stworzył Radę Generalną. 5 marca Krasiński wydał uniwersał do narodu, w którym wzywał do akcesu wszystkich byłych członków konfederacji radomskiej.

Zabiegał o pomoc Turcji, za której pomocą chciał wygnać Rosjan z I Rzeczypospolitej. 23 czerwca 1768 oddziały Krasińskiego zmuszone były przejść na terytorium tureckie pod Chocimiem. 11 września powierzył Joachimowi Potockiemu stanowisko regimentarza konfederacji. 12 października wydał manifest protestujący przeciwko rosyjskiemu bezprawiu w Polsce. Na początku sierpnia 1769 na czele 900 konfederatów wziął udział w odsieczy, oblężonego przez Rosjan Chocimia. Od 22 grudnia 1769 do 25 listopada 1770 przebywał wraz ze swoim 2-tysięcznym oddziałem w Warnie, gdzie też 9 kwietnia podpisał uniwersał detronizacyjny Stanisława Augusta. Po upadku konfederacji wyjechał przez Bawarię do Szwajcarii, wydając po drodze manifest nieuznający postanowień Sejmu Rozbiorowego 1773. W 1777 wrócił do kraju. Został pochowany w Krasnem.

Miał 2 synów:

Jana Aleksandra (1756–1790), który był ojcem Wincentego, starostą opinogórskim, rotmistrzem kawalerii narodowej;
Adama (zm. 1805), który był starostą ciechanowskim od 1762.

Bibliografia

Seweryn Uruski "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej" (tom 8, str. 25-33, Krasińscy herbu Ślepowron)
Adam Boniecki, "Herbarz polski", (tom 12, str. 184-215, Krasińscy herbu Ślepowron)

Przypisy

↑ Kopiariusz akt politycznych z okresu konfederacji barskiej lat 1768-1770], rkps Ossolineum II 564, k. 8.
↑ George Tadeusz Łukowski. The Szlachta and the Confederacy of Radom, 1764–1767/68: A Study of the Polish Nobility., w: Antemurale t. XXI, Rzym 1977, s. 263.
↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 98.

Linki zewnętrzne

Uniwersał marszałka konfederacji Michała Krasińskiego z 29 II 1768 roku nawołujący do przyłączenia się do konfederacji barskiej

[1] Kopiariusz akt politycznych z okresu konfederacji barskiej lat 1768-1770], rkps Ossolineum II 564, k. 8.

[2] George Tadeusz Łukowski. The Szlachta and the Confederacy of Radom, 1764–1767/68: A Study of the Polish Nobility., w: Antemurale t. XXI, Rzym 1977, s. 263.

[3] Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 98.

[1]

[2]

[3]