Michaił Jużny

Michaił Jużny

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1982 Moskwa
Wzrost	182 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1999
Zakończenie kariery	20 września 2018
Trener	Boris Sobkin
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	10
Najwyżej w rankingu	8 (28 stycznia 2008)
Australian Open	QF (2008)
Roland Garros	QF (2010)
Wimbledon	QF (2012)
US Open	SF (2006, 2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9
Najwyżej w rankingu	38 (11 kwietnia 2011)
Australian Open	QF (2014)
Roland Garros	3R (2006)
Wimbledon	1R (2004, 2006, 2014, 2015)
US Open	QF (2006)

Michaił Michajłowicz Jużny, ros. Михаил Михайлович Южный (ur. 25 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Karierę tenisową Jużny rozpoczął w roku 1999. W tym samym roku wygrał cztery turnieje z serii ITF Futures. W następnym roku zaczął częściej grać w rozgrywkach ATP Challenger Tour oraz ponadto doszedł pod koniec sezonu do ćwierćfinału turnieju ATP World Tour w Moskwie. W 2001 roku Rosjanin osiągnął IV rundę Wimbledonu oraz dodatkowo doszedł do półfinału turnieju w Kopenhadze.

Na początku lipca 2002 roku wygrał turniej w Stuttgarcie, gdzie w pojedynku finałowym pokonał Guillermo Cañasa. Pod koniec października osiągnął również finał zawodów w Petersburgu, jednak w finale nie sprostał Sébastienowi Grosjeanowi.

Sezon 2003 Rosjanin zakończył bez turniejowego zwycięstwa, natomiast w 2004 roku, pod koniec września, doszedł do finału w Pekinie, przegrywając finałowy mecz z Maratem Safinem. Miesiąc później Jużny zatriumfował w Petersburgu, a w finale pokonał Karola Becka. W 2004 roku Jużny zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, gdzie awansował do ćwierćfinału gry pojedynczej. Odpadł po porażce z Mardym Fishem. Uczestniczył również w turnieju deblowym, z którego został wyeliminowany w I rundzie.

Rok 2005 Jużny rozpoczął od deblowego finału w Ad-Dausze, gdzie razem z Andreim Pavelem przegrał w finale z Hiszpanami Albertem Costą i Rafaelem Nadalem. Kolejny deblowy finał rozegrał w Pekinie (wspólnie z Dmitrijem Tursunowem), natomiast w Moskwie wygrał swój pierwszy turniej w grze podwójnej, tworząc parę z Maksem Mirnym. W finale pokonali Igora Andriejewa i Nikołaja Dawydienkę.

W 2006 roku, podczas wielkoszlemowego US Open Jużny awansował do półfinału, eliminując po drodze m.in. Tommy'ego Robredo oraz Rafaela Nadala. Pojedynek o finał zawodów przegrał z Andym Roddickiem.

W roku 2007 Rosjanin wygrał w lutym singlowy turniej w Rotterdamie, pokonując w finale Ivana Ljubičicia. Dodatkowo triumfował także w rozgrywkach deblowych w Ad-Dauhsze (w parze z Nenadem Zimonjiciem) oraz Monachium (wspólnie z Philippem Kohlschreiberem). Ponadto w marcu doszedł do finału zawodów singlowych w Dubaju (porażka z Rogerem Federerem) oraz Monachium (porażka z Philippem Kohlschreiberem).

Na początku 2008 roku Jużny wygrał w Ćennaju tracąc w meczu finałowym z Nadalem jednego gema, natomiast podczas Australian Open osiągnął ćwierćfinał, eliminując m.in. Nikołaja Dawydienkę; przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. W lutym, razem z Kohlschreiberem, osiągnął finał gry podwójnej w Rotterdamie, z kolei w czerwcu w Halle wygrał swój czwarty deblowy tytuł, będąc z parze z Mischą Zverevem. Kolejny triumf deblowy Rosjanin odniósł na przełomie września i października w Tokio, grając ponownie razem ze Zverevem. Latem zagrał ponadto na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Awansował do III rundy turnieju singlowego i II rundy rozgrywek deblowych.

W 2009 roku pierwszy finał w sezonie Jużny rozegrał w Monachium, jednak spotkanie finałowe przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu zdobył deblowy tytuł w Londynie (dzielnica Queen's), partnerując Wesleyowi Moodiemu. W październiku awansował do finału singla w Tokio (porażka z Jo-Wilfriedem Tsongą), a następnie zwyciężył w Moskwie, nie tracąc w turnieju seta. Na początku listopada osiągnął finał w Walencji, jednak przegrał decydujący mecz z Andym Murrayem.

W lutym 2010 roku Rosjanin awansował do dwóch finałów w grze pojedynczej, najpierw w Rotterdamie, przegrywając w finale przez krecz w drugim secie z Robinem Söderlingiem, a następnie w Dubaju, gdzie został pokonany przez Novaka Đokovicia. Na początku maja zwyciężył w Monachium. W finale pokonał Chorwata Marina Čilicia. Podczas wielkoszlemowego Rolanda Garrosa uzyskał ćwierćfinał, w którym przegrał z Tomášem Berdychem. W czerwcu wygrał deblowe rozgrywki w Halle, a w październiku osiągnął po raz drugi w karierze półfinał US Open. Mecz o finał imprezy przegrał z Rafaelem Nadalem. Na początku października Rosjanin wygrał swój drugi turniej w sezonie, na twardych kortach w Kuala Lumpur, pokonując w finale Andrieja Gołubiewa. Pod koniec października Rosjanin zagrał w Petersburgu, gdzie awansował do finału, w którym nie sprostał jednak Michaiłowi Kukuszkinowi.

Pod koniec lutego 2011 roku Jużny awansował wraz z Serhijem Stachowskim do finału gry podwójnej w Dubaju. Pojedynek finałowy wygrali z deblem Jérémy Chardy-Feliciano López.

Po blisko półtorarocznej przerwie Jużny osiągnął finał singlowy, na kortach w Zagrzebiu w lutym 2012 roku. W spotkaniu o tytuł Rosjanin pokonał w dwóch setach Lukáša Lacko. Turniej zakończył się również wygraną Rosjanina w grze podwójnej. Tworząc parę z Markosem Pagdatisem pokonali w finale debel Ivan Dodig-Mate Pavić. Latem Jużny po raz trzeci wystąpił na igrzyskach olimpijskich, w Londynie. Z turnieju singlowego i mikstowego odpadł w I rundzie, z kolei w grze podwójnej dotarł do II rundy.

W czerwcu 2013 roku tenisista rosyjski awansował po raz pierwszy w karierze do finału gry pojedynczej na nawierzchni trawiastej, w Halle. Mecz o tytuł przegrał jednak w trzech setach z Rogerem Federerem. W połowie lipca Jużny zwyciężył w turnieju w Gstaad, po wyeliminowaniu m.in. w ćwierćfinale Juana Mónaco, przeciwko któremu obronił trzy piłki meczowe. Spotkanie finałowe wygrał z Robinem Haase. W październiku Jużny triumfował w Walencji, odnosząc tym samym drugie w karierze zwycięstwo w zawodach serii ATP World Tour 500. W meczu finałowym pokonał Davida Ferrera.

Ostatni start w karierze Rosjanina miał miejsce we wrześniu 2018 w Petersburgu, gdzie awansował do drugiej rundy, ponosząc porażkę z Robertem Bautistą-Agutem.

Od roku 2000 Jużny reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku miał znaczący wkład w zdobycie tytułu przez ekipę z Rosji, która w finale pokonała Francję 3:2. Jużny rozegrał decydujący mecz w tej rundzie przeciwko Paulowi-Henriemu Mathieu, odrabiając stratę dwóch setów. W 2006 roku ponownie Rosjanie sięgnęli po zwycięstwo w rozgrywkach. Pomimo tego, że Jużny nie wystąpił w finale z Argentyną przyczynił się do końcowego triumfu eliminując we wcześniejszej rundzie reprezentację USA (zdobył punkt wygrywając mecz z Jamesem Blakiem).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 8. miejscu pod koniec stycznia 2008 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 2011 roku zajmował 38. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (10–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	21 lipca 2002	Stuttgart	Ceglana	Guillermo Cañas	6:3, 3:6, 3:6, 6:4, 6:4
Finalista	1.	27 października 2002	Petersburg	Twarda (hala)	Sébastien Grosjean	5:7, 4:6
Finalista	2.	19 września 2004	Pekin	Twarda	Marat Safin	6:7(4), 5:7
Zwycięzca	2.	31 października 2004	Petersburg	Dywanowa (hala)	Karol Beck	6:2, 6:2
Zwycięzca	3.	25 lutego 2007	Rotterdam	Twarda (hala)	Ivan Ljubičić	6:2, 6:4
Finalista	3.	3 marca 2007	Dubaj	Twarda	Roger Federer	4:6, 3:6
Finalista	4.	6 maja 2007	Monachium	Ceglana	Philipp Kohlschreiber	6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca	4.	5 stycznia 2008	Ćennaj	Twarda	Rafael Nadal	6:0, 6:1
Finalista	5.	10 maja 2009	Monachium	Ceglana	Tomáš Berdych	4:6, 6:4, 6:7(5)
Finalista	6.	11 października 2009	Tokio	Twarda	Jo-Wilfried Tsonga	3:6, 3:6
Zwycięzca	5.	25 października 2009	Moskwa	Twarda (hala)	Janko Tipsarević	6:7(5), 6:0, 6:4
Finalista	7.	8 listopada 2009	Walencja	Twarda	Andy Murray	3:6, 2:6
Finalista	8.	14 lutego 2010	Rotterdam	Twarda (hala)	Robin Söderling	4:6, 0:2 krecz
Finalista	9.	27 lutego 2010	Dubaj	Twarda (hala)	Novak Đoković	5:7, 7:5, 3:6
Zwycięzca	6.	9 maja 2010	Monachium	Ceglana	Marin Čilić	6:3, 4:6, 6:4
Zwycięzca	7.	3 października 2010	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	Andriej Gołubiew	6:7(7), 6:2, 7:6(3)
Finalista	10.	1 listopada 2010	Petersburg	Twarda (hala)	Michaił Kukuszkin	3:6, 6:7(2)
Zwycięzca	8.	5 lutego 2012	Zagrzeb	Twarda (hala)	Lukáš Lacko	6:2, 6:3
Finalista	11.	16 czerwca 2013	Halle	Trawiasta	Roger Federer	7:6(5), 3:6, 4:6
Zwycięzca	9.	28 lipca 2013	Gstaad	Ceglana	Robin Haase	6:3, 6:4
Zwycięzca	10.	27 października 2013	Walencja	Twarda (hala)	David Ferrer	6:3, 7:5

Gra podwójna (9–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	8 stycznia 2005	Ad-Dauha	Twarda	Andrei Pavel	Albert Costa Rafael Nadal	3:6, 6:4, 3:6
Finalista	2.	18 września 2005	Pekin	Twarda	Dmitrij Tursunow	Justin Gimelstob Nathan Healey	6:4, 3:6, 2:6
Zwycięzca	1.	16 października 2005	Moskwa	Dywanowa (hala)	Maks Mirny	Igor Andriejew Nikołaj Dawydienko	6:1, 6:1
Zwycięzca	2.	6 stycznia 2007	Ad-Dauha	Twarda	Nenad Zimonjić	Martin Damm Leander Paes	6:1, 7:6(3)
Zwycięzca	3.	6 maja 2007	Monachium	Ceglana	Philipp Kohlschreiber	Jan Hájek Jaroslav Levinský	6:1, 6:4
Finalista	3.	24 lutego 2008	Rotterdam	Twarda (hala)	Philipp Kohlschreiber	Tomáš Berdych Dmitrij Tursunow	5:7, 6:3, 7–10
Zwycięzca	4.	15 czerwca 2008	Halle	Trawiasta	Mischa Zverev	Lukáš Dlouhý Leander Paes	3:6, 6:4, 10–3
Zwycięzca	5.	5 października 2008	Tokio	Twarda	Mischa Zverev	Lukáš Dlouhý Leander Paes	6:3, 6:4
Zwycięzca	6.	14 czerwca 2009	Londyn (Queen's)	Trawiasta	Wesley Moodie	Marcelo Melo André Sá	6:4, 4:6, 10–6
Zwycięzca	7.	13 czerwca 2010	Halle	Trawiasta	Serhij Stachowski	Martin Damm Filip Polášek	4:6, 7:5, 10–7
Zwycięzca	8.	26 lutego 2011	Dubaj	Twarda	Serhij Stachowski	Jérémy Chardy Feliciano López	4:6, 6:3, 10–3
Zwycięzca	9.	5 lutego 2012	Zagrzeb	Twarda (hala)	Markos Pagdatis	Ivan Dodig Mate Pavić	6:2, 6:2

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	–	–	3R	3R	4R	1R	2R	1R	3R	QF	1R	3R	3R	1R	2R	2R	1R	–	1R	1R	0 / 17	20–17
French Open	–	–	1R	1R	2R	3R	2R	2R	4R	3R	2R	QF	3R	3R	4R	2R	1R	1R	1R	1R	0 / 18	23–18
Wimbledon	–	–	4R	4R	2R	1R	4R	3R	4R	4R	1R	2R	4R	QF	4R	2R	1R	2R	2R	1R	0 / 18	32–18
US Open	–	–	3R	–	1R	3R	3R	SF	2R	–	2R	SF	1R	1R	QF	1R	2R	3R	2R	1R	0 / 16	26–16
Wygrane turnieje	–	–	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 69	N/A
Bilans spotkań	–	–	7–4	5–3	5–4	4–4	7–4	8–4	9–4	9–3	2–4	12–4	7–4	6–4	11–4	3–3	1–4	3–3	2–4	0–4	N/A	101–69

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).