Michaił Towarowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Towarowski
Pełne imię i nazwisko

Michaił Dawidowicz Towarowski

Data i miejsce urodzenia

25 października?/7 listopada 1903
Orłowiec

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1969
Moskwa

Wzrost

168 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1918–1919 KLS Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1920–1921 KLS Kijów ? (?)
1922–1926 Żełdor Kijów ? (?)
1927–1928 Radtorhsłużbowci Kijów ? (?)
1928–1929 Dynamo Kijów ? (?)
1929–1930 Żełdor Kijów ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1935–1936 Reprezentacja Kijowa
1935 Kijowski Okręg Wojskowy
1935–1937 Dynamo Kijów
1938 Dinamo Moskwa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michaił (Moisiej) Dawidowicz Towarowski (ros. Михаил (Моисей) Давидович Товаровский; ukr. Михайло (Моїсей) Давидович Товаровський; ur. 25 października?/7 listopada 1903 w Orłowcu, w guberni kijowskiej, zm. 6 stycznia 1969 w Moskwie) – radziecki piłkarz pochodzenia żydowskiego, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1918 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie KLS Kijów. W 1922 roku przeszedł do Żełdoru Kijów. Na początku 1927 został piłkarzem klubu Radtorhsłużbowci Kijów. W październiku 1928 przeniósł się do Dynama Kijów, ale już w sierpniu 1929 powrócił do Żełdoru Kijów. W 1930 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Bronił barw reprezentacji Kijowa (1921-1927).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1935 rozpoczął karierę trenerską. Do 1936 trenował reprezentację Kijowa. W lipcu 1935 objął stanowisko głównego trenera drużyny Kijowskiego Okręgu Wojskowego, a we wrześniu 1935 Dynama Kijów. W 1937 prowadził Dinamo Moskwa. Od 1939 pracował jako wykładowca w GCOLIFK w Moskwie, a od 1962 kierował organizowaną przez niego wydziałem piłki nożnej i hokeju w GCOLIFK. W latach 1945-1949 jednocześnie zajmował stanowisko trenera państwowego Wydziału Piłki Nożnej Komitetu Sportu ZSRR. Organizator i wykładowca Szkoły Trenerskiej w GCOLIFK (1939-1941). W latach 50. XX wieku równolegle pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Trenerskiej Sekcji Piłki Nożnej ZSRR, był członkiem redakcji magazynu "Sportowe Igry" (1955-1960). Autor wielu prac z techniki i taktyki gry. Najbardziej popularne podręczniki - "Piłka Nożna. Tutorial dla sekcji zespołów kultury fizycznych i szkół sportowych" (Moskwa, 1941, 1945, 1948, 1949), "Piłka Nożna. Tutorial dla szkół trenerskich i technikum» (Moskwa, 1961). Zmarł 6 stycznia 1969 w Moskwie w wieku 66 lat[1].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

  • wielokrotny mistrz Kijowa

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

  • wicemistrz ZSRR: 1936 (wiosna)
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1937

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]