Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Jokanović piłkarską karierę rozpoczął w klubie FK Nowy Sad, w którym to grał w latach 1985–1988 w niższej lidze Jugosławii. W 1988 roku przeszedł do rywala zza miedzy, Vojvodiny, a barwach której zadebiutował w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. Od razu wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce zespołu, a pod koniec sezonu cieszył się ze zdobycia mistrzostwa Jugosławii. W sezonie 1989/90 grał z Vojdvodiną w Pucharze Mistrzów, ale odpadł z nią w pierwszej rundzie po dwumeczu z węgierskimKispestem Honvedem Budapeszt. Latem 1990 Jokanović przeszedł do Partizana Belgrad. Był jednym z liderów drugiej linii. W 1992 roku wywalczył Puchar Jugosławii, a w 1993 roku mistrzostwo kraju.
W 1993 roku Jokanović wyjechał do hiszpańskiego klubu Real Oviedo, w którym między innymi spotkał dwóch ChorwatówNikolę Jerkana oraz Janko Jankovicia, a następnie także Roberta Prosinečkiego. W latach 1994]-1995 dwukrotnie zajął 9. miejsce w Primera División (debiut: 3 października 1993 Oviedo – Sevilla FC 0:2). Latem 1995 Slaviša przeszedł do CD Tenerife. Tam stał się jedną z gwiazd zespołu i na koniec sezonu 1995/96 zajął z nim 5. miejsce, najwyższe w historii występów w Primera División. W sezonie 1996/97 Jokanović zdobył aż 10 goli w lidze, niespodziewanie stając się najlepszym strzelcem zespołu. Wystąpił też w rozgrywkach Pucharu UEFA, a w La Liga zajął 10. pozycję. W Tenerife Serb grał jeszcze przez 2 kolejne sezony, ale w 1999 roku wyspiarski zespół zajął przedostatnią 19. pozycję w lidze i spadł do Segunda División.
Latem 1999 po degradacji Tenerife Jokanović przeszedł do Deportivo La Coruña. W drużynie Deportivo zadebiutował 29 sierpnia w zremisowanym 0:0 meczu z Betisem Sewilla. W całym sezonie strzelił 2 gole w 23 rozegranych meczach i przyczynił się do wywalczenia przez klub z La Coruñi pierwszego w historii mistrzostwa Hiszpanii.
W październiku 2000 za 1,7 miliona funtów Jokanović został kupiony przez Chelsea, menedżerem której był wówczas WłochClaudio Ranieri. W Premiership zadebiutował 21 października w wygranym 6:1 meczu z Coventry City. Miał jednak pewne problemy z wywalczeniem miejsca w składzie londyńskiego klubu i na z 19 rozegranych meczów 12 razy wchodził z ławki rezerwowych. Z Chelsea zajął 6. miejsce w lidze. Latem 2001 z klubu odeszli dwaj środkowi pomocnicy, Dennis Wise i Gustavo Poyet, ale paradoksalnie Jokanović znów nie był podstawowym zawodnikiem "The Blues". Z Chelsea znów zajął 6. miejsce i doszedł do finału Pucharu Anglii. Po sezonie, w 2002 roku, Slaviša odszedł z Chelsea i przez rok pozostawał przez przynależności klubowej. W sezonie 2003/2004 na krótko trafił do Ciudad de Murcia, z którą grał w Segunda División i w 2004 roku ostatecznie zakończył piłkarską karierę.
W reprezentacji Jugosławii Jokanović zadebiutował 27 lutego 1991 w zremisowanym 1:1 meczu z Turcją. Swoją pierwszą poważną imprezę na arenie międzynarodowej zaliczył w 1998 roku, gdy został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Na nich był podstawowym zawodnikiem reprezentacji i zagrał we wszystkich trzech grupowych meczach, a także w przegranym 1:2 spotkaniu 1/8 finału z Holandią.
W 2000 roku Jokanović znalazł się w drużynę na Euro 2000. Zagrał we wszystkich meczach w grupie C, ale w ostatnim z nich, z Hiszpanią (3:4) dostał czerwoną kartkę, która wyeliminowała go z gry w ćwierćfinale z Holandią, przegranym przez Jugosłowian 1:6.
Karierę reprezentacyjną Slaviša kończył w 2002 roku meczem z Ekwadorem. Ogółem przez 11 lat gry w kadrze, rozegrał w niej 64 mecze i strzelił 10 goli (pierwszego w 1996 roku w wygranym 8:1 meczu z Wyspami Owczymi).
