Przejdź do zawartości

Mieczysław Kulikowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Kulikowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1880
Załoźce

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1942
Hartheim

Przebieg służby
Lata służby

1914–1928

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie,
Straż Graniczna II RP Straż Graniczna II RP

Jednostki

3 Pułk Piechoty,
6 Pułk Piechoty,
2 Pułk Piechoty Legionów,
3 Pułk Piechoty Legionów,
11 Pułk Piechoty,
6 Pułk Strzelców Podhalańskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa (bitwa pod Kostiuchnówką),
wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

Straż Graniczna

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
nadinspektor
Data i miejsce urodzenia

1880
Załoźce

Data śmierci

27 stycznia 1942

Przebieg służby
Lata służby

1928–1937

Formacja

Straż Graniczna II RP

Jednostki

Inspektorat Graniczny nr 17,
Wielkopolski Inspektorat Okręgowy,
Śląski Inspektorat Okręgowy,
Mazowiecki Inspektorat Okręgowy

Stanowiska

kierownik inspektoratu

Mieczysław Kulikowski (ur. 22 czerwca 1880 w Załoźcach, zm. 27 stycznia 1942 w Hartheim) – major piechoty Wojska Polskiego, nadinspektor Straży Granicznej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 czerwca 1880 w Załoźcach[1][2][3][4]. Był synem Wilhelminy z Wierzbowskich i Kazimierza, leśniczego, zatrudnionego w towarzystwie ubezpieczeniowym „Florianka”, w którym sam także pracował od 1904 do 1914 w Tarnopolu[1][3][2][5]. Działał w Towarzystwie Szkoły Ludowej oraz w Polskim Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” (od 1910 członkiem zarządu w Tarnopolu i współorganizatorem tamtejszej Stałej Drużyny Sokolej, w ramach których zdał egzamin oficerski[3]), w 1907 współorganizował klub sportowy Kresy[2].

Po wybuchu I wojny światowej wraz z ochotnikami pod koniec sierpnia wyruszył do szeregów Legionów Polskich[2]. Służył w 1 kompanii 3 pułku piechoty w składzie II Brygady, uczestnicząc w kampanii karpackiej[2]. W lutym 1915 przebywał w szpitalu w Baden, po czym 26 maja 1915 został mianowany podporucznikiem piechoty, a 11 listopada 1915 na stopień porucznika piechoty[2][3]. Od końca 1915 służył w Batalionie Uzupełniającym nr II przy Komendzie Grupy Legionów Polskich[2]. W połowie 1916 tymczasowo pełnił funkcję zastępcy komendanta Domu Ozdrowieńców Legionów Polskich w Kamieńsku[2]. Później był oficerem 6 pułku piechoty w składzie III Brygady[2]. Na początku lipca 1916 brał udział w bitwie pod Kostiuchnówką i w późniejszych walkach na obszarze Wołynia[2]. Potem był oficerem przydzielonym do służby werbunkowej[2]. W okresie od 6 kwietnia do 4 czerwca 1917 kierował Komisariatem PUZ w Łodzi[2]. 21 września 1917 został instruktorem gimnastyki w Szkole Oficerskiej Polskiego Korpusu Posiłkowego w Siedliskach oraz pełnił funkcję gospodarza tej placówki[2]. Od lutego do maja był internowany w Marmarosz-Sziget[3].

Po zakończeniu wojny, w listopadzie 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego[2]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][2]. Od lipca do 21 grudnia 1919 był dowódcą batalionu zapasowego 2 pułku Piechoty Legionów[7]. Następnie w 3 pułku Piechoty Legionów był p.o. dowódcy batalionu zapasowego do 2 września 1920[8], ponownie do 25 listopada 1920, po czym został zastępcą dowódcy batalionu[9] oraz znów od 7 listopada 1921 był etatowym dowódcą batalionu zapasowego[2]. Od lutego 1920 do stycznia 1921 był dowódcą batalionu zapasowego w 11 pułku piechoty. W późniejszych latach 2. był oficerem 6 pułku Strzelców Podhalańskich w Stryju, w którym w 1923 był p.o. dowódcy II batalionu (w stopniu kapitana)[10], następnie awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[11][2][3] w 1924 był dowódcą II batalionu[12]. Do 1928 pozostawał oficerem 6 psp[3]. Z dniem 31 marca 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[2]. W 1934 jako major w stanie spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I jako oficer pełniący służbę w Straży Granicznej i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Ciechanów[13].

Od 1 lipca 1928 służył w Straży Granicznej, mianowany wówczas inspektorem, od tego czasu sprawował stanowisko kierownika Inspektoratu Granicznego nr 17 w Białej[14][3]. W październiku 1928 został zastępcą kierownika Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej i tymczasowo pełnił obowiązki kierownika tegoż od 15 października 1928 do 21 stycznia 1929[3]. Następnie ponownie był kierownikiem IG nr 17 w Białej[3]. 23 listopada 1928 został wybrany na funkcję przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej przy Śląskim Inspektoracie Okręgowym Straży Granicznej w Katowicach[3]. Od listopada do grudnia 1930 był p.o. kierownika ŚIO SG[3]. Od lipca 1931 sprawował stanowisko kierownika Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej[3]. Na przełomie 1932/1933 zasiadał w sądzie honorowym dla oficerów stopni wyższych przy Komendzie Straży Granicznej[3]. 1 lipca 1937 został awansowany na stopień nadinspektora[3]. Z dniem 31 sierpnia 1937 został przeniesiony w stan spoczynku w SG[3].

Zginął 27 stycznia 1942 w Hartheim[15].

15 października 1910 w Sanoku poślubił Jadwigę Michalinę Pollak (ur. 1872[16]), córkę sanockiego drukarza Karola Pollaka, siostrę Karola oraz Michała[1][3]. Miał syna Mieczysława (ur. 1920)[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Księga małżeństw rz. kat. Sanok (1905–1912). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 86 (poz. 45).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Mieczysław Kulikowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-29)].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Waldemar Bocheński: Mieczysław Kulikowski. muzeumsg.strazgraniczna.pl, 2017-10-05. [dostęp 2019-05-29].
  4. ↑ Dzień urodzenia 22 czerwca 1880 podała księga parafialna jak też Rocznik Oficerski 1928 i Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Natomiast źródła współczesne (Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku i Muzeum Straży Granicznej podały dzień 21 czerwca 1880.
  5. ↑ Z ksiąg parafialnych parafii rzymskokatolickiej w Załoźcach 1786–1900. Urodzeni z wiosek Ditkowice i Mszaniec. Indeks nazwisk część 1. olejow.pl. [dostęp 2019-05-29].
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 404.
  7. ↑ Jarno 2003 ↓, s. 120.
  8. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 82 z 2 września 1920 roku, pkt 1000.
  9. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 123 z 25 listopada 1920 roku, pkt 2.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 391.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 348.
  12. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 336.
  13. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 844.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 900.
  15. ↑ Informacja w bazie straty.pl. [dostęp 2019-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-23)].
  16. ↑ Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 41 (poz. 153).
  17. ↑ M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  18. ↑ M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej”.
  19. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie granicznej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Kulikowski&oldid=74369049”