Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2016
| |||
Miejsce finału | |||
---|---|---|---|
Podium | |||
Pierwsze miejsce | |||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Statystyki indywidualne | |||
MVP | |||
Król strzelców |
40. Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbywał się pomiędzy 26 grudnia 2015 – 5 stycznia 2016 w stolicy Finlandii Helsinkach. Mecze rozgrywano w dwóch halach: Hartwall Arena o pojemności 13 349 miejsc oraz Helsinki Ice Hall. Były to siódme zawody o mistrzostwo świata rozegrane w Finlandii.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja Kanady, która w 2015 roku w Toronto pokonała reprezentację Rosji 5:4.
Złoty medal zdobyli reprezentanci Finlandii pokonując w finale po dogrywce reprezentację Rosji 4:3. Było to czwarte w historii zwycięstwo tej reprezentacji, a pierwsze od 2014 roku. Po raz piąty w historii reprezentacja Stanów Zjednoczonych zdobyła brązowy medal.
Elita
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Drużyna |
---|---|
Finlandia | |
Rosja | |
Stany Zjednoczone | |
4 | Szwecja |
5 | Czechy |
6 | Kanada |
7 | Słowacja |
8 | Dania |
9 | Szwajcaria |
10 | Białoruś |
W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny rozgrywały mecze w fazie grupowej (2 grupy po 5 zespołów), systemem każdy z każdym. Do fazy pucharowej, czyli ćwierćfinałów awansowało po 4 drużyny z obu grup. Najsłabsza drużyna z każdej z grup zagrała w fazie play-off do dwóch zwycięstw. Drużyna, która przegrała dwukrotnie spadła do niższej dywizji.
Najskuteczniejszym zawodnikiem turnieju, a także graczem MVP został Fin Jesse Puljujärvi, który w siedmiu spotkaniach zdobył 17 punktów. Tytuł króla strzelców turnieju exequo wywalczyli Fin Patrik Laine oraz Amerykanin Auston Matthews[1]. Do piątki gwiazd wyznaczonej przez media wybrano następujących zawodników: na pozycji bramkarza Szwed Linus Söderström, obrońcy: Olli Juolevi z Finlandii i Amerykanin Zach Werenski. W linii ataku dwóch Finów: Jesse Puljujärvi, Patrik Laine i Amerykanin Auston Matthews[2].
Pierwsza dywizja
[edytuj | edytuj kod]W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2017 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.
Turniej Grupy A odbył się w dniach 13-19 grudnia 2015 roku w stolicy Austrii Wiedniu. Rywalizacja w grupie B odbyła się w dniach 12-18 grudnia 2015 roku we francuskim Megève.
Druga dywizja
[edytuj | edytuj kod]W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2017 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.
Turniej Grupy A odbył się w dniach 13 – 19 grudnia 2015 roku w litewskich Elektrenach.
Turniej Grupy B odbył się w dniach 17 – 23 stycznia 2016 w serbskim mieście Nowy Sad.
Trzecia dywizja
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Drużyna |
---|---|
1 | Meksyk |
2 | Bułgaria |
3 | Nowa Zelandia |
4 | Izrael |
5 | Islandia |
6 | Turcja |
7 | Południowa Afryka |
W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 7 zespołów, które rozegrały mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2017 roku.
Turniej odbył się w dniach 15 – 24 stycznia 2016 roku w Meksyku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona mistrzostw. worldjunior2016.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).