Przejdź do zawartości

Nacho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nacho
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Ignacio Fernández Iglesias

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1990
Madryt

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Al-Qadisiyah FC

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2001 Complutense
2001–2009 Real Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2013 Real Madryt Castilla 105 (4)
2011–2024 Real Madryt 242 (12)
2024– Al-Qadisiyah FC 0 (0)
W sumie: 347 (16)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Hiszpania U-16 1 (0)
2006–2007  Hiszpania U-17 11 (0)
2008–2009  Hiszpania U-19 9 (2)
2011–2013  Hiszpania U-21 6 (0)
2013–  Hiszpania 24 (1)
W sumie: 51 (3)
  1. Aktualne na: 23 czerwca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 16 października 2023.
Dorobek medalowy
Liga Narodów UEFA
złoto Holandia 2022/2023
Mistrzostwa Europy do lat 17
złoto Belgia 2007
Mistrzostwa Świata do lat 17
srebro Korea Południowa 2007
Mistrzostwa Europy do lat 21
złoto Izrael 2013
Mistrzostwa Europy
I miejsce Niemcy 2024

Nacho, właśc. José Ignacio Fernández Iglesias (ur. 18 stycznia 1990 w Madrycie) – hiszpański piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w saudyjskim klubie Al-Qadisiyah oraz w reprezentacji Hiszpanii. Mistrz Europy 2024 . Sześciokrotny zdobywca Ligi Mistrzów UEFA w sezonach: 2013/2014, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2021/2022, 2023/2024.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Madrycie, Nacho rozpoczął karierę w młodzieżowych drużynach Realu Madryt w wieku 11 lat. W sezonie 2008/09 zadebiutował w profesjonalnym futbolu w drugiej drużynie królewskich rozgrywając 2 mecze w Segunda División B, a następnie rozegrał 2 pełne sezony w tej drużynie.

23 kwietnia 2011 roku rozegrał swój pierwszy mecz w hiszpańskiej ekstraklasie w pierwszym zespole królewskich. Nacho wystąpił w wyjściowej jedenastce rozgrywając cały mecz na pozycji lewego obrońcy. Real Madryt wygrał to wyjazdowe spotkanie przeciwko Valencia CF 3-6.[1] 2 tygodnie później zagrał 2 mecz w sezonie przeciwko Real Zaragoza, a zespół z Madrytu przegrał to spotkanie u siebie 1-2.[2]

W okresie przygotowawczym do sezonu 2011/12 Nacho towarzyszył pierwszemu zespołowi królewskich w sparingowych spotkaniach w Stanach Zjednoczonych. Podczas zgrupowania rozegrał 3 mecze jako zmiennik przeciwko Los Angeles Galaxy, C.D. Guadalajara i Philadelphia Union.

2 września 2012 roku ówczesny trener Realu José Mourinho ogłosił, że Nacho wraz z Álvaro Morata i Jesús zostaną włączeni do pierwszego zespołu, ale dalej będą kontynuować grę w Realu Madryt B.[3] Z początkiem sezonu 2013/14 Nacho został pełnoprawnym członkiem pierwszego zespołu i otrzymał koszulkę z numerem 18 po odejściu Raúla Albiola.

Pierwszego gola dla drużyny z Madrytu Nacho strzelił 10 stycznia 2015 roku przeciwko RCD Espanyol ustalając wynik spotkania na 3-0.[4]

3 listopada 2015 roku w meczu rozgrywanym na Santiago Bernabeu w ramach Ligi Mistrzów przeciwko Paris Saint-Germain F.C., Nacho zmienił kontuzjowanego Marcelo i 2 minuty później zdobył bramkę, która pozwoliła wygrać ekipie gospodarzy 1-0. Było to premierowe trafienie Nacho w europejskich rozgrywkach[5].

W latach 2016–2018 zdobył z Realem Madryt trzy Puchary Ligi Mistrzów UEFA z rzędu. Do tego w tych latach dołożył m.in.: Superpuchary Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata, Superpuchar Hiszpanii i mistrzostwo Hiszpanii. Był wtedy ważnym zawodnikiem w układance Zinedine Zidane’a. Nie był zawodnikiem pierwszej jedenastki, ale zawsze stawał na wysokości zadania, gdy drużyna go potrzebowała.

W sezonie 2019/2020 zdobył po trzech latach przerwy mistrzostwo Hiszpanii z Realem Madryt. Łącznie Hiszpan z Realem zdobył 22 trofeów.

Latem 2024 roku po wygranej wynikiem 2:0 z Borussią Dortmund w finale Ligi Mistrzów, przeniósł się do saudyjskiego Al-Qadisiyah FC[6][7].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Nacho występował w młodzieżowych drużynach Hiszpanii U-17, U-19, U-21. Nacho po raz pierwszy został powołany do drużyny seniorskiej 2 września 2013 roku w miejsce kontuzjowanego Iñigo Martíneza[8]. Swój debiut zaliczył 8 dni później w Genewie, zmieniając w drugiej połowie Sergio Ramosa w towarzyskim spotkaniu przeciwko Chile, zakończonego wynikiem 2-2.[9]

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 17 kwietnia 2024[10]

Klub Sezon Liga Puchar kraju Europa Inne1 Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Real Madryt Castilla 2008/09 2 0 2 0
2009/10 21 1 21 1
2010/11 30 0 2 0 32 0
2011/12 33 3 4 0 37 3
2012/13 19 0 19 0
Razem 105 4 6 0 111 4
Real Madryt 2010/2011 2 0 0 0 0 0 0 0 2 0
2011/2012 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0
2012/2013 9 0 3 0 1 0 0 0 13 0
2013/2014 12 0 4 0 3 0 0 0 19 0
2014/2015 14 1 2 0 6 0 0 0 22 1
2015/2016 16 0 1 0 5 1 22 1
2016/2017 28 2 5 1 4 0 2 0 39 3
2017/2018 27 3 6 0 8 1 1 0 42 4
2018/2019 20 0 5 0 5 0 0 0 30 0
2019/2020 6 1 3 1 1 0 0 0 10 2
2020/2021 24 1 0 0 8 0 1 0 33 1
2021/2022 28 3 3 0 9 0 2 0 42 3
2022/2023 27 1 5 0 8 0 4 0 44 1
2023/2024 23 0 2 0 9 0 2 0 36 0
Razem 236 12 40 2 67 2 12 0 355 16
Razem w karierze 341 16 40 2 67 2 18 0 466 20

1, tj. Superpuchar Hiszpanii, Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata.

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 25 marca 2023[11]

Hiszpania
Rok Występy Bramki
2013 1 0
2015 1 0
2016 5 0
2017 7 0
2018 8 1
2023 1 0
Ogólnie 23 1

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt B

[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego brat Alejandro również jest piłkarzem. 31 maja 2014 roku Nacho poślubił swoją wieloletnią partnerkę Marię Cortes w hiszpańskiej miejscowości Meco. 13 maja 2015 roku na świat przyszła ich córka Alejandra.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Madrid continue impressive form; ESPN Soccernet, 23 April 2011.
  2. Zaragoza dent Real title dream; ESPN Soccernet, 30 April 2011.
  3. Mourinho promotes Nacho Fernandez to senior Real Madrid squad. Tribal Football, 2 September 2012. [dostęp 2014-12-27].
  4. El Real Madrid se reencuentra con la Victoria (Real Madrid returns to winning ways). Liga de Fútbol Profesional, 10 January 2015. [dostęp 2015-01-10]. (hiszp.).
  5. Ed Malyon. Real Madrid 1–0 PSG: 5 things we learned as Nacho’s goal seals qualification. „Daily Mirror”, 3 November 2015. [dostęp 2015-11-03]. 
  6. Radosław Laudański, Nacho przejdzie z Realu do Al-Quadsiah [online], weszlo.com, 22 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-23] (pol.).
  7. MARCA: Nacho zostanie piłkarzem Al-Qadisiyah [online], www.realmadryt.pl [dostęp 2024-06-23].
  8. Nacho, convocado por la selección española absoluta (Nacho, called up by Spain’s full team).
  9. Spain 2–2 Chile: Last gasp Navas saves the day. insidespanishfootball.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)].; Inside Spanish Football, 10 September 2013.
  10. Nacho, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2014-04-20].
  11. Nacho. European Football. [dostęp 2015-12-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]