Nelly Furtado

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nelly Furtado
Ilustracja
Nelly Furtado (2017)
Imię i nazwisko

Nelly Kim Furtado

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1978
Victoria

Instrumenty

gitara, instrumenty klawiszowe, ukulele, puzon

Gatunki

pop, folk, R&B, hip-hop, world music, dance

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1995

Wydawnictwo

DreamWorks, Mosley Music Group, Geffen

Powiązania

Timbaland, Juanes

Strona internetowa

Nelly Kim Furtado (ur. 2 grudnia 1978 w Victorii[1]) – kanadyjska piosenkarka, autorka tekstów, producentka muzyczna i aktorka pochodzenia portugalskiego.

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Victorii w Kanadzie. Jest potomkinią portugalskich imigrantów, Marii Manueli i José António Furtado, którzy wyemigrowali z wyspy São Miguel do Kanady we wczesnych latach 60.[2] Otrzymała imię na cześć olimpijskiej gimnastyczki, Nellie Kim. Posługuje się angielskim, portugalskim oraz hiszpańskim. W języku hindi potrafi powiedzieć kilka słów, jednak nie posługuje się nim płynnie[3]. Potrafi grać na ukulele, puzonie, keyboardzie oraz gitarze. Pierwsze teksty pisała w wieku 7 lat.

Wychowywała się w wierze katolickiej. Ukończyła Mount Douglas Secondary School w Victorii, a następnie przeniosła się do Toronto, gdzie dostała się na uniwersytet i studiowała literaturę. Wówczas stworzyła swój pierwszy poważny projekt muzyczny Nelstar (1997). Odeszła niedługo później, ponieważ uważała, że nie jest w stanie rozwijać swoich umiejętności wokalnych.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Podczas występu w klubie Lee’s Palace w Toronto została dostrzeżona przez Geralda Eatona, który pomógł jej w pracach przy debiutanckim albumie studyjnym pt. Whoa, Nelly!, nagranym na zlecenie DreamWorks Records. Pierwszy singiel – „Party’s Just Begun (Again)” został wydany na ścieżce dźwiękowej do filmu W matni. Jej styl to mieszanka gatunków i kultur, dzięki temu, że w młodości Furtado mieszkała w dzielnicy, w której mieszkali emigranci z Afryki, Europy i Azji. Album stał się światowym sukcesem po wydaniu trzech kolejnych singli: „I'm Like a Bird” (za który Furtado otrzymała Nagrodę Grammy w kategorii Best Female Pop Vocal Performance), „Turn Off the Light” i „...on the Radio (Remember the Days)”.

Furtado podczas koncertu w Manchester Arena, 2007

25 listopada 2003 wydała drugi album pt. Folklore, który był promowany na trasie Come as You Are Tour[4]. Na płycie znalazła się m.in. piosenka „Força”, hymn Mistrzostw Europy w piłce nożnej 2004, które odbyły się w Portugalii. Nelly wykonała go również po finale na Estádio da Luz w Lizbonie 4 lipca 2004. Ostatnia piosenka na płycie „Childhood Dreams” jest dedykowana córeczce Furtado, Nevis. Głównym singlem promującym album jest „Powerless (Say What You Want)”. Drugim singlem jest „Try”. Kolejny singiel to „Força”. Dwa ostatnie to „Explode” i „The Grass Is Green”.

23 maja 2006 wydała trzeci album pt. Loose, który promowała singlemManeater”. Na trzecim albumie gościnnie udzielili się m.in. Pharrell Williams, Timbaland i Ms. Jade. Album stał się numerem jeden w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ale też w wielu innych krajach. 16 lutego 2007 rozpoczęła Get Loose Tour. Wróciła w marcu do swojego rodzinnego miasta, by wykonać koncert na rzecz Save On-Foods Memorial Centre. Na cześć tej wizyty lokalne władze ustanowiły 21 marca 2007 Dniem Nelly Furtado[5]. Po zakończeniu trasy wydała pierwsze koncertowe DVD/CD pt. Loose: The Concert[6].

1 kwietnia 2007 była wykonawcą i gospodarzem na Juno Awards 2007 w Saskatoon. Odebrała wszystkie pięć nagród, do których była nominowana, w tym za Album Roku i Singel Roku. Wystąpiła też na Concert for Diana na stadionie Wembley w Londynie, 1 lipca 2007, gdzie wykonała „Say It Right”, „Maneater” i „I’m Like a Bird”. W 2007 wraz z Justinem Timberlake’iem wzięli udział w nagraniu singla Timbalanda „Give It to Me[7]. 11 lipca 2008 wystąpiła w Poznaniu w ramach obchodzonego tam Roku Klimatu i Środowiska, koncert przerwano jednak po wykonaniu przez wokalistkę trzech piosenek z powodu nawałnicy. Koncert odbył się następnego dnia.

Nelly Furtado podczas koncertu, 2009

30 marca 2009 ukazała się płyta Flo Ridy pt. R.O.O.T.S., na której znalazł się utwór „Jump” wykonywany z Nelly Furtado. 14 września piosenkarka wydała czwarty album studyjny pt. Mi Plan, na którym umieściła 12 utworów w języku hiszpańskim. Do współpracy przy płycie zostali zaproszeni m.in. Julieta Venegas i La Mala Rodriguez (utwór „Bajo Otra Luz”), Alexa Cuba („Mi plan”) i Alejandro Fernandez („Sueños”)[8]. Album promowała singlem „Manos al Aire[9], do którego zrealizowała teledysk. 15 września wydała utwór „Más”.

Została zaproszona do współpracy z DJ Tiësto, z którym nagrała utwór „Who Wants to Be Alone[10], umieszczony na albumie pt. Kaleidoscope. Współpraca z Timbalandem zaowocowała również piosenką „Morning After Dark” umieszczoną na jego albumie pt. Timbaland Presents Shock Value 2[11].

W lutym 2010 potwierdziła, że piąty album studyjny będzie zawierał niewielkie wpływy funku, a piosenki nagra ze współpracy z Ryanem Tedderem[12]. 12 listopada 2010 wydała składankę pt. The Best of Nelly Furtado, na której umieściła największe przeboje wydane na przestrzeni 10 lat od momentu rozpoczęcia kariery, a także trzy premierowe piosenki. Na potrzeby filmu Gnomeo i Julia Nelly Furtado i Elton John nagrali cover piosenki „Crocodile Rock[13]. Na potrzeby filmu Score: A Hockey Musical nagrała cover piosenki zespołu Rush pt. „Time Stand Still[14]. W 2011 nagrała cover piosenki „The Seeker” w oryginalnym wykonaniu Dolly Parton na potrzeby filmu The Year Dolly Parton was My Mum[15].

Nelly Furtado podczas występu na festiwalu Isle of MTV na Malcie.

14 września 2012 wydała kolejny album studyjny pt. The Spirit Indestructible[16], który promowała singlami „Big Hoops (Bigger the Better)”, „The Spirit Indestructible”, „Waiting For The Night” oraz „Parking Lot”, do których zrealizowała klipy, a także trasą koncertową T.S.I Tour. Współpracowała z producentem Rodneyem Jenkinsem, Salaamem Remi oraz DJ Tiësto[17]. 4 sierpnia 2013 wystąpiła w Szczecinie jako główna gwiazda muzyczna finału regat The Tall Ships’ Races[18]

31 marca 2017 wydała album studyjny pt. The Ride[19].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W latach 2001–2005 była związana z Jasperem Gahunią, z którym ma córkę, Nevis Chetan (ur. 2003). Po rozstaniu Furtado powiedziała magazynowi „Blender”, że pozostaną przyjaciółmi i wspólnie będą wychowywać dziecko. W lipcu 2008 poślubiła inżyniera dźwięku Demacio Castellona. Latem 2016 rozstali się[20]

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

Prowadziła program na MTV o AIDS, w którym pojawili się Alicia Keys i Justin Timberlake. We wrześniu 2011 podczas Free The Children „We Day” w Toronto oznajmiła, że przekazuje 1 mln dolarów organizacji „Free The Children” na budowę szkół dla dziewcząt w Maasai.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Nelly Furtado.

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Utwory z czasów Nelstar[edytuj | edytuj kod]

  • „Like”
  • „Rockstar”
  • „Fortress Bell”
  • „Trippin”

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Tytuł Wynik
2001 Radio Music Awards Most Requested Song „Turn off the Light” wygrana
Billboard Music Video Awards Best Pop New Artist Clip „I’m like a Bird”
Nagroda Juno[21] Best New Solo Artist
Best Single „I’m like a Bird”
Best Songwriter „Turn off the Light”, „I’m like a Bird”, „...On the Radio (Remember the Days)”
Best Producer „I’m like a Bird”, „Turn off the Light” (również Gerald Eaton i Brian West)
Best Pop Album Whoa, Nelly! nominacja
Best Recording Engineer „I’m like a Bird”, „Turn off the Light” (nagrodzeni: Brian West i Brad Haehnel)
West Coast Music Awards Producer of the Year Whoa, Nelly! wygrana
Best Pop/Dance Release
Female Artist of the Year
Best Major Distribution Release Whoa, Nelly!
My VH1 Awards Welcome to the Big Time Award nominacja
2002 American Music Awards Favorite Pop/Rock New Artist
Much Music Video Awards „...On the Radio (Remember the Days)” wygrana
Favourite Canadian Artist
NAACP Image Awards Outstanding New Artist nominacja
Canadian Radio Music Awards Chart Topper Award wygrana
Nagroda Grammy Best Female Pop Vocal Performance „I’m like a Bird”
Song of the Year nominacja
Best Pop Vocal Album Whoa, Nelly!
Best New Artist
Nagroda Juno[21] Best Artist
Best Album Whoa, Nelly!
ASCAP Awards Pop Music Award „I’m like a Bird” wygrana
2004 Nagroda Juno[21] Single of the Year „Powerless (Say What You Want)”
Artist of the Year nominacja
Songwriter of the Year „Saturdays”, „Powerless (Say What You Want)”, „Childhood Dreams”
Album of the Year Folklore
Pop Album of the Year
2005 Nagroda Juno Jack Richardson – Producer of the Year „Try”, „Explode” (z Track & Field)
2006 Teen Choice Awards Choice V Cast Music Artist wygrana
Choice Song of the Summer „Promiscuous” (gościnnie Timbaland)
Music – Choice R&B/Hip Hop Track
MTV Video Music Awards[22] Best Pop Video nominacja
Best Female Video
Best Dance Video
Los Premios MTV Latin America Best International Pop Artist
MTV Europe Music Awards Best Female
Best Song „Maneater”
Best Album Loose
American Music Awards Favorite Pop/Rock Female Artist
World Music Awards Best Pop/Rock Artist Loose wygrana
Billboard Music Awards Hot 100 Single of the Year „Promiscuous” nominacja
Pop Single of the Year wygrana
Groovevolt Music & Fashion Awards Song of the Year nominacja
Best Female Pop Album Loose
Best Collaboration, Duo or Group „Promiscuous”
Best Deep Cut (Unreleased Album Track) „Afraid”
2007 People’s Choice Awards[23] Favorite Pop Song „Promiscuous”
NRJ Music Awards International Revelation of the Year wygrana
International Song of the Year „Maneater” nominacja
Nagroda Grammy[24] Best Pop Collaboration with Vocals „Promiscuous” (gościnnie Timbaland)
BRIT Awards International Female Solo Artist wygrana
German Echo Awards[25] International Female Artist of the Year nominacja
Nagroda Juno Juno Fan Choice Award[26] wygrana
Single of the Year „Promiscuous” (gościnnie Timbaland)
Album of the Year Loose
Artist of the Year
Pop Album of the Year Loose
Fryderyki[27] International Album Of The Year Loose nominacja
MTV Europe Music Awards Najbardziej uzależniająca piosenka „All good things”
Najlepszy album Loose wygrana
Najlepszy artysta solowy nominacja
TMF Music Awards Best International Female Artist wygrana
Los Premios Principales Najlepszy artysta międzynarodowy

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

Nelly Furtado zaczęła grać w przedstawieniach w szkole średniej. W 2001 wystąpiła gościnnie w znanym młodzieżowym serialu Roswell: W kręgu tajemnic. Po wydaniu płyty Loose, piosenkarka była często zapraszana do udziału w filmach. Pojawiła się w portugalskiej operze mydlanej Floribella i amerykańskiej Tylko jedno życie, gdzie wykonywała swoje największe przeboje wraz z Saukratesem. Następnie zagrała w odcinku zatytułowanym Some Buried Bones popularnego serialu CSI: Kryminalne zagadki Nowego Jorku. Zagrała tu postać Avy Brandt, profesjonalnej złodziejki i ofiary domowej przemocy. W 2010 zagrała zagorzałą fankę hokeja w musicalu pt. Score: A Hockey Musical[28].

Muzyka wykorzystana w filmach i serialach[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Laura Avery: Newsmakers: the people behind Today’s headlines. 9780787680916, 2007, s. 172. ISBN 978-0-7876-8091-6.
  2. Nelly Furtado Interview at DailyMusicGuide.com.
  3. Nelly Furtado. Forca all the way.. The Record Music Magazine. [dostęp 2012-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-06)]. (ang.).
  4. Jarvis Entertainment – Come As You Are Tour 2004.
  5. Nelly Furtado lives out a teenage dream. straight.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]..
  6. Loose the Concert Amazon.de The DVD: Track listing.
  7. Timbaland Nabs 50 Cent, Dr. Dre For LP, Starts Timberlake Gossip Frenzy.
  8. Nelly Furtado and Alejandro Fernandez collaborate on Sueños. alejandrofernandez.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-10)]..
  9. A Message from Nelly Furtado.
  10. Pitchfork: Sigur Rós’s Jónsi, Bloc Party’s Kele Okereke on New Tiësto Album.
  11. Rap-Up.com || Sneak Peek: Timbaland f/ SoShy – ‘Morning After Dark’.
  12. Nelly Furtado announces details on her May 25th 2010 English release.
  13. Elton John Nelly Furtado Duet “Crocodile Rock” (Gnomeo & Juliet Movie). popcrunch.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-31)]..
  14. Nelly Furtado Shows “Time Stand Still” With A Rush Cover | Music News, Reviews, and Gossip on Idolator.com.
  15. Year Dolly Parton Was My Mom, The (2011) – Filmweb.
  16. Nelly Furtado Daily » The New Album isn’t called Lifestyle anymore!. nellyfurtadodaily.com. [dostęp 2015-07-09]. (ang.).
  17. Album Review: Nelly Furtado – Lifestyle. prefixmag.com. [dostęp 2015-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-21)]. (ang.).
  18. Nelly Furtado wystąpiła w Szczecinie • Szczecin, wydarzenia, opinie, forum [online], Szczecin, wydarzenia, opinie, forum, 5 sierpnia 2013 [dostęp 2020-05-28] (pol.).
  19. The Ride by Nelly Furtado. itunes.apple.com. [dostęp 2017-03-31]. (ang.).
  20. Nelly Furtado & Husband Demacio Castellon Split After 8 Years [online], Just Jared [dostęp 2017-04-21].
  21. a b c Juno Awards: Juno Archives / History. [dostęp 2006-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-06)].
  22. BBC News: MTV Video Music Awards: Winners. [dostęp 2006-09-04].
  23. People’s Choice Awards | E! News [online], pcavote.com [dostęp 2018-04-05] (ang.).
  24. Grammy.com.
  25. ECHO | Neuanfang [online], echopop.de [dostęp 2018-04-25] (ang.).
  26. 2007 Juno Awards [online], junoawards.ca [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-02-08].
  27. Fryderyk 2010 – Nagrody Akademii Fonograficznej. fryderyk2007.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-18)]..
  28. Score: A Hockey Musical.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]