Nikołaj Ryżkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Ryżkow
Николай Рыжков
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 września 1929
Torećk

Przewodniczący Rady Ministrów ZSRR
Okres

od 27 września 1985
do 14 stycznia 1991

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

Nikołaj Tichonow

Następca

Walentin Pawłow

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Federacji Rosyjskiej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „W upamiętnieniu 850-lecia Moskwy” Medal „W upamiętnieniu 1000-lecia Kazania” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal Stołypina I stopnia Medal Stołypina II stopnia Order „Gwiazda Polarna” (Jakucja) Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy Order Danaker Bohater Armenii Order Honoru (Białoruś) Order Dostik
Nikołaj Ryżkow (po lewej) i Władimir Putin, Moskwa 4 lipca 2000

Nikołaj Iwanowicz Ryżkow, ros. Николай Иванович Рыжков (ur. 28 września 1929 w ówczesnym Torećku w Obwodzie donieckim) – radziecki i rosyjski polityk, inżynier.

Od 1959 należał do KPZR, od 1981 był członkiem Komitetu Centralnego KPZR, a w latach 1982–1985 był sekretarzem i kierownikiem Wydziału Ekonomicznego KC KPZR. Od 1979 był związany z administracją rządową. Od 27 września 1985 do 17 stycznia 1991 był premierem ZSRR.

Był autorem niepopularnych reform ekonomicznych. W 1991 kandydował na urząd prezydenta Rosji. Otrzymał 16,9% głosów i został pokonany przez Borysa Jelcyna.

Został odznaczony m.in. Orderem „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy (2004), dwukrotnie Orderem Lenina (1974, 1976), Orderem Rewolucji Październikowej (1971), dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1966, 1979) oraz Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy (1985). Dwukrotny laureat Nagrody Państwowej ZSRR (1969, 1979).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]