Przejdź do zawartości

Obwód miński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obwód miński
Мінская вобласць
Минская область
Obwód
Ilustracja
Krajobraz obwodu mińskiego
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Mińsk

Kod ISO 3166-2

BY-MI

Przewodniczący

Siamion Szapira

Powierzchnia

40 200 km²

Populacja (2015)
• liczba ludności


1 416 100[1]

• gęstość

35 os./km²

Numer kierunkowy

+375-17

Kod pocztowy

222 xxx, 223 xxx

Tablice rejestracyjne

5

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba rejonów

22

Liczba sielsowietów

307

Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie
Strona internetowa
Budynek Komitetu Wykonawczego Obwodu Mińskiego

Obwód miński (biał. Мінская во́бласць, trb. Minskaja wobłasć, ros. Минская область) – obwód Białorusi leżący w jej centralnej części kraju. Stolicą obwodu jest Mińsk, który jest miastem wydzielonym.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności:

  • 1998: 1 566 200
  • 1999: 1 559 000 (808 000 miejska, 751 000 wiejska)[2]
  • 2003: 1 513 900
  • 2006: 1 466 000
  • 2007: 1 461 800
  • 2008: 1 458 500
  • 2009: 1 422 000 (788 000 miejska, 634 000 wiejska)[2]
  • 1 stycznia 2010: 1 418 900 (787 400 miejska, 631 500 wiejska)[3]
  • 1 stycznia 2011: 1 411 500[4]
  • 1 maja 2011: 1 409 500[5]

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Rejony:

  1. Berezyński (Berezyna) Бярэзінскі (Biarezinski)
  2. Borysowski (Borysów) Барысаўскі (Barysaŭski)
  3. Czerwieński (Czerwień) Чэрвеньскі (Červieński)
  4. Dzierżyński (Dzierżyńsk) Дзяржынскі (Dziaržynski)
  5. Klecki (Kleck) Клецкі (Klecki)
  6. Kopylski (Kopyl) Капыльскі (Kapylski)
  7. Krupski (Krupki) Крупскі (Krupski)
  8. Lubański (Lubań) Любаньскі (Lubański)
  9. Łohojski (Łohojsk) Лагойскі (Łahojski)
  10. Miński (Mińsk) Мiнскі (Minski)
  11. Miadziolski (Miadzioł) Мядзельскі (Miadzielski)
  12. Mołodeczański (Mołodeczno) Маладзечанскі (Maładziečanski)
  13. Nieświeski (Nieśwież) Нясьвіскі (Niaśvicki)
  14. Puchowicki (Marina Horka) Пухавіцкі (Puchavicki)
  15. Słucki (Słuck) Слуцкі (Słucki)
  16. Smolewicki (Smolewicze) Смалявіцкі (Smalavicki)
  17. Soligorski (Soligorsk) Салігорскі (Salihorski)
  18. Starodoroski (Stare Dorohi) Старадарожскі (Staradarožski)
  19. Stołpecki (Stołpce) Стаўбцоўскі (Staŭbcoŭski)
  20. Uździeński (Uzda) Уздзенскі (Uzdzienski)
  21. Wilejski (Wilejka) Вялейскі (Vialejski)
  22. Wołożyński (Wołożyn) Валожынскі (Vałožynski)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stan na 1 lipca 2015 roku: Национальный статистический комитет Республики Беларусь: О демографической ситуации в январе – июне 2015 г.. [dostęp 2015-08-03]. (ros.).
  2. a b Предварительные итоги переписи населения Республики Беларусь 2009 года. Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi. [dostęp 2010-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-11)]. (ros.).
  3. Czislennost′ nasielenija po Riespublikie Biełaruś, obłastiam i g. Minsku (tysiacz czełowiek) na 1 janwaria 2010 goda. Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  4. Czislennost′ nasielenija po obłastiam i g. Minsku. Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-29)]. (ros.).
  5. O diemograficzeskoj situacyi za janwar′ – apriel′ 2011 g.. Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-10)]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]