Odznaka „20 Lat w Służbie Narodu”
Awers | |
Ustanowiono | |
---|---|
Wycofano | |
Powiązane |
Odznaka „10 lat w Służbie Narodu”, |
Odznaka „20 Lat w Służbie Narodu” – polskie odznaczenie resortowe okresu PRL, nadawane przez Ministra Spraw Wewnętrznych.
Ta jednostopniowa odznaka została ustanowiona uchwałą Rady Ministrów nr 78 z dnia 25 marca 1964: w uznaniu ofiarnej służby funkcjonariuszów Milicji Obywatelskiej, którzy w okresie dwudziestolecia władzy ludowej wyróżnili się przy wykonywaniu zadań tej służby[1]. Regulamin i wzór odznaki określił odrębnie Minister Spraw Wewnętrznych.
Odznakę nadawano:
- funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej, którzy w okresie dwudziestoletniej służby wyróżnili się przy wykonywaniu zadań w ochronie spokoju, porządku i bezpieczeństwa publicznego, dając przykład ofiarnego i rzetelnego spełniania swoich obowiązków,
- oficerom, chorążym i podoficerom wojsk wewnętrznych oraz pracownikom cywilnym zatrudnionym w resorcie spraw wewnętrznych,
- członkom Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, na tych samych zasadach.
Uchwała ustanawiająca utraciła moc 1 stycznia 1975 (uchwałą Rady Ministrów nr 90 z 12 kwietnia 1974) i tym samym nadawanie odznaki zakończono[2]. Zastąpiła ją srebrna odznaka "W Służbie Narodu", uznana za równorzędną do odznaki „20 lat w Służbie Narodu”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uchwała nr 78 Rady Ministrów z dnia 25 marca 1964 r. w sprawie ustanowienia odznaki "20 Lat w Służbie Narodu" M.P. z 1964 r. nr 21, poz. 95
- ↑ Uchwała nr 90 Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1974 r. w sprawie ustanowienia odznaki "W Służbie Narodu" M.P. z 1974 r. nr 18, poz. 108