Park Narodowy „Sajlugiemskij”

Park Narodowy „Sajlugiemskij”

Национальный парк «Сайлюгемский»

Fragment części Argut
park narodowy
Państwo	Rosja
Republika	Ałtaj
Siedziba	Kosz-Agacz
Data utworzenia	27 lutego 2010
Powierzchnia	1183 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Republiki Ałtaju Park Narodowy „Sajlugiemskij”
Położenie na mapie Rosji Park Narodowy „Sajlugiemskij”
49°59′N 88°40′E
Strona internetowa

Park Narodowy „Sajlugiemskij” (ros. Национальный парк «Сайлюгемский») – park narodowy w rejonie kosz-agackim Republiki Ałtaju w Rosji. Jego obszar wynosi 1183 km². Park został utworzony dekretem rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 27 lutego 2010 roku. Siedzibą administracji parku jest Kosz-Agacz.

Opis

Park znajduje się w najodleglejszym regionie Republiki Ałtaju, położony jest wysoko w łańcuchu górskim Ałtaj, co powoduje, że klimat jest zbliżony do klimatu zza koła podbiegunowego. Najwyższy punkt nad poziomem morza wynosi 3499 m n.p.m., najniższy to 570 m n.p.m. Park położony jest w paśmie Sajlugiem oraz częściowo w Górach Katuńskich i Górach Północnoczujskich przy granicy z Mongolią i Kazachstanem. Zachowała się tutaj dziewicza przyroda lasów liściastych, wysokogórskich stepów tundry, półpustyń, lodowców i zimnych jezior.

Irbis śnieżny

Głównym zadaniem parku jest zachowanie największej populacji irbisów śnieżnych (Panthera uncia) w Ałtaju oraz najliczniejszej populacji owcy ałtajskiej (Ovis ammon ammon) na tym terenie. Park dzieli się na trzy części:

Sajlugiem

(obszar 344 km²)

Część parku położona w głównym grzbiecie pasma Sajlugiem przy granicy z Mongolią. Na jej terenie znajdują się najwyższe szczyty tego pasma. Znajduje się tu duża populacja owcy ałtajskiej licząca około 400 osobników.

Ułandryk

(obszar 32 km²)

Niewielka część położona w paśmie Sajlugiem w dorzeczu rzeki Ułandryk, w pobliżu części Sajlugiem. Tu również występuje owca ałtajska.

Argut

(obszar 807 km²)

Największa, najdziksza i najtrudniej dostępna część parku. Znajduje się w dorzeczu rzeki Argut, na zboczach Gór Katuńskich i Gór Północnoczujskich. Została objęta ochroną ze względu na zamieszkujące ją irbisy śnieżne (największa populacja w Rosji – w całym dorzeczu około 40 osobników).

Fauna i flora

Oprócz owcy ałtajskiej i irbisa śnieżnego w parku zamieszkuje duża populacja koziorożca syberyjskiego, a także m.in. piżmowce syberyjskie, gronostaje, łasice, wilki, rysie, manule stepowe oraz niedźwiedzie brunatne.

W parku występuje 146 gatunków ptaków, 20 z nich jest zagrożonych wyginięciem.

Na wyżynach górskich dominują porosty i kamieniste tundry, na południowych zboczach poniżej 2600 m przeważają tereny z roślinnością stepową. Flora parku obejmuje 722 gatunki roślin naczyniowych należących do 66 rodzin i 232 rodzajów.

Klimat

Średnia miesięczna temperatura stycznia wynosi –32 °C. Minimalna temperatura potrafi spaść do –62 °C. Latem natomiast przekracza często 30 °C. Ilość opadów nie przekracza 250–300 mm rocznie.