Park Narodowy „Beringia”

Park Narodowy „Beringia”

Национальный парк „Берингия"

Typowy krajobraz
park narodowy
Państwo	Rosja
Okręg autonomiczny	Czukocki Okręg Autonomiczny
Siedziba	Anadyr
Data utworzenia	17 stycznia 2013
Powierzchnia	18 195 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Czukockiego Okręgu Autonomicznego Park Narodowy „Beringia”
Położenie na mapie Rosji Park Narodowy „Beringia”
64°22′N 173°18′E
Strona internetowa

Park Narodowy „Beringia” (ros. Национальный парк „Берингия”) – jeden z największych parków narodowych Rosji. Znajduje się w Czukockim Okręgu Autonomicznym, nad Morzem Beringa i Morzem Czukockim, w najdalej na północny wschód wysuniętej części Rosji. Jego obszar wynosi 18 195 km². Nazwa parku nawiązuje do Beringii – lądu łączącego jeszcze kilkanaście tysięcy lat temu Azję z Ameryką Północną na miejscu obecnej Cieśniny Beringa.

Historia

W czerwcu 1990 roku prezydenci Rosji i USA podpisali deklarację o utworzeniu międzynarodowego parku obejmującego Cieśninę Beringa. W 1993 roku władze okręgu powołały Regionalny Park Przyrodniczo-Etniczny, a 17 stycznia 2013 roku premier Rosji Dmitrij Miedwiediew podpisał dekret w sprawie ustanowienia Parku Narodowego „Beringia”. Jego odpowiednikiem na Alasce jest Rezerwat narodowy Bering Land Bridge.

Opis

Park składa się z pięciu odrębnych części położonych w rejonach anadyrskim, czukockim i prowidieńskim. Zajmuje większą część dwóch ostatnich. Na terenie parku znajduje się m.in. Przylądek Dieżniowa. Siedzibą administracji parku jest Anadyr.

Teren parku to subarktyczna, bezdrzewna tundra z niewysokimi, ale stromymi górami przedzielonymi bagnistymi równinami. Wysokość gór rzadko przekracza 900 m n.p.m. Pojedyncze szczyty mają wysokość do 1200 m (Nachodnaja – 1194 m). Największe łańcuchy górskie to Genkany i Iskaten. Wybrzeże jest skaliste z klifami i zatokami oraz fiordami w południowo-wschodniej części parku. Występują tu również źródła termalne.

Przyroda

Typowymi roślinami w parku są mchy, porosty i wierzby karłowate, w tym również endemity. Często spotykane zwierzęta to łosie, wilki, lemingi, lisy polarne, niedźwiedzie brunatne i białe. W strefie przybrzeżnej żyje kilka gatunków fok i lwów morskich.

Klimat

Klimat subarktyczny morski o długiej zimie i krótkim lecie. Jest ostrzejszy niż na sąsiedniej Alasce. Wynika to nie z niskich temperatur, ale z silnych wiatrów. Jest to jeden z najbardziej wietrznych regionów Rosji. Rekordowe szkwały osiągają prędkość 80 metrów na sekundę. Jest tu również duża ilość opadów – około 700 mm rocznie. Styczeń jest najzimniejszym miesiącem ze średnią temperaturą w Anadyrze –22,6 °C, średnia temperatura w lipcu to +1,6 °C.