Piekło (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piekło
wieś
Ilustracja
Stara chałupa we wsi Piekło
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Końskie

Sołectwo

Niebo

Liczba ludności (2016)

6[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-200[3]

Tablice rejestracyjne

TKN

SIMC

0243984[4]

Położenie na mapie gminy Końskie
Mapa konturowa gminy Końskie, na dole znajduje się punkt z opisem „Piekło”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Piekło”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Piekło”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piekło”
Ziemia51°07′40″N 20°24′39″E/51,127778 20,410833[1]

Piekłowieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Końskie[4][5].

Wieś wchodzi w skład sołectwa Niebo[2].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Końskich[6].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Nieopodal wsi znajduje się zgrupowanie skał noszących nazwę Piekło Gatniki, zbudowanych z piaskowca jurajskiego, sięgających wysokości 5 m., ciągnących się pasmem o długości około 100 m. Miejscowość znajduje się na polanie w lasach koneckich.

Piekło jest punktem początkowym szlak rowerowy czarny czarnego szlaku rowerowego prowadzącego do Młynka Nieświńskiego. Przez wieś przechodzi szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny z miejscowości Pogorzałe do Kuźniaków oraz szlak rowerowy czerwony czerwony szlak rowerowy do Sielpii Wielkiej.

Historycznie miejscowość przynależy do Małopolski, a ściślej rzecz biorąc do ziemi sandomierskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do 1830 r. miejscowość nosiła nazwę Iwasiów, istniały tu wówczas 3 karczmy z zajazdami[7]. W 1827 r. wieś zamieszkiwało 27 osób w 4 domach, w 1880 r. było już 12 domów i 62 mieszkańców[8]. Do I wojny światowej Piekło stanowiło ośrodek wyrobu gwoździ. Podczas II wojny światowej w trakcie obławy w 1940 r. mającej na celu ujęcie mjr Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, oddział SS wymordował tu wszystkich mężczyzn.[potrzebny przypis]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 100324
  2. a b Statystyka mieszkańców miasta i gminy. Stan na dzień 31-12-2016 [dostęp 2022-03-30]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 921 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Opis Parafii na stronie diecezji
  7. Ryszard Garus, Znakowane szlaki turystyczne woj. kieleckiego, Kielce 1983.
  8. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, „Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Warszawa 1880, Tom 8, s. 82.