Pionierpanzer 1

Pionierpanzer 1
	; Włoski Pionierpanzer 1
	Dane podstawowe
Państwo	RFN
Producent	MaK Maschinenbau
Typ pojazdu	opancerzony wóz saperski
Trakcja	gąsienicowa
	Historia
Prototypy	1967
Produkcja	1968-?
	Dane techniczne
Silnik	1 silnik wysokoprężny widlasty, 10-cylindrowy MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 830 KM (611 kW) przy obrotach 2200 obr./min.
Długość	7,9 m
Szerokość	3,7 m
Wysokość	2,7 m
Prześwit	440 mm
Masa	40,8 t
	Osiągi
Prędkość	62 km/h
Zasięg pojazdu	850 km (po drogach) 550 km (w terenie)
	Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	2,1 m
Rowy (szer.)	2,9 m
Ściany (wys.)	1,1 m
Kąt podjazdu	60%
Przechył boczny	30%
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm
	Wyposażenie
	wyrzutnie granatów dymnych, dźwig, wyciągarka, świder, urządzenia do prac spawalniczych, specjalne oporządzenie do transportu ładunków niebezpiecznych
	Użytkownicy
	Niemcy, Belgia, Holandia, Włochy

Pionierpanzer 1 (oficjalnie Bergepanzer 2 A1) – niemiecki opancerzony wóz saperski powstały na podwoziu czołgu Leopard 1.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 60. XX wieku w Bundeswehrze ze względu na rozwój wojsk saperskich postanowiono wprowadzenie specjalistycznego, opancerzonego pojazdu przystosowanego do prac saperskich. Prace projektowe rozpoczęto w roku 1966 pod kierunkiem profesora Ferdinanda Porsche. Pierwszy prototyp nowego wozu wzorowanego na Bergepanzer 2 zbudowano w zakładach MaK w roku 1967. Produkcja seryjna ruszyła w kolejnym roku^[2].

Pierwsze Pionierpanzer 1 do niemieckich jednostek saperskich trafiły w roku 1969. W latach 80. XX wieku, po wprowadzeniu do służby czołgów Leopard 2 Niemcy zmodernizowali wszystkie posiadane wozy Pionierpanzer 1. Nowy pojazd saperski otrzymał miano Pionierpanzer 2 Dachs^[3]^[4].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Pionierpanzer 1 został zaprojektowany do wykonywania wejść i wyjść z przeszkody wodnej, usuwania lub tworzenia przeszkód terenowych oraz wyciągania uwięzionych pojazdów^[3].

Konstrukcyjnie jest on wzorowany na innym pojeździe powstałym na bazie Leoparda 1 – Bergepanzerze 2. Jednakże w stosunku do wozu Bergepanzer 2 kadłub Pionierpanzera 1 jest o 250 mm szerszy i o 380 mm wyższy. Jego uzbrojeniem są dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm, zastosowano także wyrzutnie granatów dymnych^[3].

Wyposażeniem specjalistycznym wozu saperskiego Pionierpanzer 1 są^[3]^[2]:

dźwig obrotowy o nośności 30 t zamocowany po prawej stronie kadłuba
wyciągarka o sile uciągu 70 000 N
lemiesz (powiększony w porównaniu do Bergepanzer 2)
świder do wiercenia otworów przy wykorzystaniu ramienia dźwigu. Pozwala on wiercić otwory średnicy 700 mm i głębokości 1900 mm
urządzenia do prac spawalniczych
specjalne oporządzenie do transportu ładunków niebezpiecznych.

Wyciągarka, dźwig oraz świder napędzane są hydraulicznie. Aby zapobiec przegrzaniu układu hydraulicznego została zamocowana specjalna chłodnica oleju, która posiada możliwość odebrania w ciągu godziny 10 000 kilokalorii ciepła^[3].

Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]

Niemcy: Niemcy w latach 80. XX wieku posiadane wozy Pionierpanzer 1 przebudowali na Pionierpanzer 2 Dachs^[3].
Belgia^[3]
Holandia^[3]
Włochy: część posiadanych pojazdów została zbudowana przez OTO-Melara na licencji^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Pionierpanzer 1 - PiPz 1 (ženijní tank) :: Germany (DEU) :: Special Superstructures (Pionierpanzer 1)
↑ ^a ^b Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Dariusz Użycki, Tomasz Begier. Czołg Leopard 1. (III). „Nowa Technika Wojskowa”. 10/1997, s. 13-18, 1997. Andrzej Kiński – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).
↑ Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28-30. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).

[valka-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Pionierpanzer 1 - PiPz 1 (ženijní tank) :: Germany (DEU) :: Special Superstructures (Pionierpanzer 1)

[militarta1-2] Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).

[ntw9710-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Dariusz Użycki, Tomasz Begier. Czołg Leopard 1. (III). „Nowa Technika Wojskowa”. 10/1997, s. 13-18, 1997. Andrzej Kiński – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).

[militarta2-4] Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28-30. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Czołgi	Leopard 1 Leopard 2
Bojowe wozy piechoty	SPz Kurz SPz Lang HS 30 Marder 1 Puma
Transportery opancerzone	Bv 206 TPz 1 Fuchs Boxer
Artyleria samobieżna	Kanonenjagdpanzer Raketenjagdpanzer 1 Raketenjagdpanzer 2 Jaguar 1 Jaguar 2 M109A3 GE A1 Panzerhaubitze 2000 Rakietowa: LARS
Pojazdy przeciwlotnicze	Roland Gepard
Lekkie wozy bojowe	Fennek Luchs Wiesel
Pojazdy inżynieryjne	Bergepanzer 2 Bergepanzer 3 Pionierpanzer 1 Pionierpanzer 2 Dachs Pionierpanzer 3 Kodiak Biber Panzerschnellbrücke 2 Keiler Skorpion
Inne pojazdy	ATF Dingo Magirus-Deutz Jupiter 6x6 Mercedes-Benz 250 GD Wolf Unimog Volkswagen Iltis
Prototypy	MBT-70 Marder 2 TH-495 Versuchträger VT-1 Panther KF51