Kanonenjagdpanzer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanonenjagdpanzer
Ilustracja
Kanonenjagdpanzer
Dane podstawowe
Państwo

 RFN

Typ pojazdu

niszczyciel czołgów

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4

Historia
Produkcja

1966–1967

Egzemplarze

770

Dane techniczne
Silnik

8-cylindrowy silnik wysokoprężny o mocy 500 KM (368 kW)

Długość

8,75 m (całkowita)
6,24 m (kadłuba)

Szerokość

2,98 m

Wysokość

2,09 m

Masa

27,5 t

Osiągi
Prędkość

70 km/h

Zasięg pojazdu

385 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1× armata Rheinmetall BK 90L/40 kalibru 90 mm
2× karabin maszynowy MG3 kalibru 7,62 mm
Wyposażenie
wyrzutniki granatów dymnych

Kanonenjagdpanzer 4-5 (Jagdpanzer Kanone 90mm, KanJPz) – niemiecki niszczyciel czołgów produkowany w latach 60. XX wieku, uzbrojony w armatę kalibru 90 mm. Kanonenjagdpanzer miał zbliżoną konstrukcję do pojazdu Jagdpanzer IV z okresu drugiej wojny światowej.

Pojazdy były lekko opancerzone, nie miały wieży i rozwijały prędkość do 70 km/h na drodze. Załogę stanowiło czterech żołnierzy: dowódca, kierowca, strzelec i ładowniczy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze prototypy Kanonenjagdpanzera zbudowały w 1960 roku przedsiębiorstwa Hanomag i Henschel dla wojsk lądowych Niemiec Zachodnich oraz MOWAG dla Szwajcarii. Hanomag i Henschel kontynuowały produkcję prototypów do roku 1966, w którym rozpoczęto produkcję seryjną, trwającą rok. Zbudowano 770 pojazdów (po 385 w każdym z przedsiębiorstw), które trafiły do Bundeswehry. W kwietniu 1975 roku rozpoczęto dostawę 80 pojazdów do Belgii.

Wraz z rozpoczęciem produkcji radzieckich czołgów T-64 i T-72 działo kalibru 90 mm straciło zdolność do prowadzenia walki na dystans, a Kanonenjagdpanzer stał się przestarzały. Producenci zapewniali, że pojazd może zostać przezbrojony w działo 105-milimetrowe. Ostatecznie w latach 1983–1985 163 pojazdy przebudowano na rakietowe niszczyciele czołgów Raketenjagdpanzer Jaguar 2, poprzez usunięcie działa i zamontowanie na dachu wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych TOW. Część innych przebudowano na wozy obserwacyjne dla oddziałów artylerii (Beobachtungspanzer).

Niektóre pojazdy pozostały na wyposażeniu Heimatschutztruppe (armii terytorialnej) do 1990 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]