Pośrednia Huciańska Przełęcz
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 930 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Pośrednia Huciańska Przełęcz (ok. 930 m) – niewybitna przełęcz na zachodnim krańcu głównej grani Tatr Zachodnich. Znajduje się pomiędzy Huciańskim Beskidem (950 m) i Huciańską Grapą (ok. 946 m). Wznosi się w grzbiecie oddzielającym Dolinę Borowej Wody (północne stoki przełęczy) od Doliny Huciańskiej (stoki południowe). Od Wyżniej do Pośredniej Huciańskiej Przełęczy grzbietem Huciańskiego Beskidu prowadzi szutrowa droga. W północno-wschodnim kierunku spływa spod przełęczy potok będący jednym ze źródłowych cieków Borowej Wody (według Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej jest to Klinikowy Potok)[1]. Na przeciwną, południowo-zachodnią stronę spływa potok według słowackich źródeł uchodzący do Kwaczanki[2], według polskich źródeł nazywanej w górnej części Hucianką[1].
Nazwa przełęczy nadana została przez autorów przewodników turystycznych. Miejscowa ludność dla określenia całego grzbietu z tymi przełęczami oraz wzniesień między nimi używa nazwy Beskyd[3], taka też nazwa figuruje na mapie słowackiej[2].
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Tatry Zachodnie. Mapa turystyczna 1:20 000. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 2005/06. ISBN 83-7329-645-X.