Pośredni Goryczkowy Wierch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pośredni Goryczkowy Wierch
Prostredný vrch horičkový
Ilustracja
Pośredni Goryczkowy Wierch – widok z Kasprowego Wierchu
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1874 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pośredni Goryczkowy Wierch”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pośredni Goryczkowy Wierch”
Ziemia49°13′52,7″N 19°57′58,1″E/49,231306 19,966139
Pośredni Goryczkowy Wierch od strony Kasprowego Wierchu (pierwszy z lewej strony)
Widok z Doliny Cichej

Pośredni Goryczkowy Wierch (słow. Prostredný vrch horičkový, 1874 m n.p.m.) – szczyt leżący w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Kasprowym Wierchem, od którego oddzielony jest Goryczkową Przełęczą nad Zakosy (1816 m), oraz Goryczkową Czubą (1913 m), od której oddzielony jest Goryczkową Przełęczą Świńską (1801 m)[1].

Topografia[edytuj | edytuj kod]

W północnym kierunku tworzy krótki grzbiet rozdzielający górną część Doliny Goryczkowej na dwie części: Dolinę Goryczkową Świńską (po zachodniej stronie) i Dolinę Goryczkową pod Zakosy (po wschodniej stronie). Grzbiet ten dołem jest bardzo mało wybitny i kończy się w okolicach Niżniej Goryczkowej Równi. Na południową stronę stoki Pośredniego Goryczkowego Wierchu opadają do słowackiej Doliny Cichej. Kilkadziesiąt metrów poniżej wierzchołka opada do tej doliny grzęda, na wysokości ok. 1650 m zakończona zbudowaną ze skał wapiennych ścianą Kasinej Turni. Po wschodniej stronie jest jeszcze jedna grzęda, również zakończona u dołu wapiennymi urwiskami. Pomiędzy tymi grzędami znajduje się wąski i trawiasty żleb Wrota, którym do Doliny Cichej schodzą lawiny[2].

Opis szczytu[edytuj | edytuj kod]

Znajdujący się w wapiennej części Tatr szczyt zbudowany jest z granitów, leży bowiem na obszarze tzw. wyspy krystalicznej Goryczkowej[3]. Od strony południowej jednakże w okolicy połowy stoków w dół zaczynają się skały wapienne[2]. Zbiegający na północ grzbiet poniżej szczytu zarasta kosodrzewiną, południowe stoki są w większości porośnięte murawą, częściowo piarżysto-kamienne. Dawniej polskie stoki były wypasane pod sam szczyt, były to tereny pastwiskowe nieistniejącej już Hali Goryczkowej[4]. Na stokach odnawiają się kępy kosodrzewiny, wcześniej wyciętej przez juhasów.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Szlak turystyczny nie prowadzi jego szczytem, lecz trawersuje go po południowej słowackiej stronie.

szlak turystyczny czerwony – odcinek czerwonego szlaku z Kasprowego Wierchu granią główną Tatr przez Goryczkową Czubę i Suche Czuby do Przełęczy pod Kopą Kondracką. Czas przejścia: 1:20 h, z powrotem 1:40 h[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  2. a b Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
  3. Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
  4. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  5. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.