Wzgórze położone jest w południowo-zachodniej części Równiny Świdnickiej, około 4,2 km na południowy wschód, od centrum miejscowości Świdnica. Wzgórze jest najwyższym wzniesieniem Równiny Świdnickiej, ma postać niewielkiego wydłużonego kopca o płaskim szczycie wyniesionym nieznacznie ponad rozległą równinę o wyraźnie podkreślonych minimalnie pochyłych zboczach. Wzgórze wznosi się na bloku przedsudeckim, podłoże wzniesienia budują utwory masywu strzegomskiego przykryte warstwą osadów neogeńskich i plejstoceńskich. Partie szczytowe wzniesienia zajmuje las mieszany z przewagą sosny, na zboczach wzgórza poniżej szczytu zalegają łąki i pola uprawne. Na południowy zachód od wzgórza położona jest miejscowość Makowice.
Na południowo-zachodnim zboczu wzgórza poniżej szczytu zachowały się resztki nasypu, stanowiące pozostałość jednego z szańców z okresu bitwy pod Burkatowem i Lutomią w 1762 roku podczas wojny siedmioletniej. Wał szańca w kształcie półkola ukierunkowany jest na zachód w kierunku doliny rzeki Piławy.