Przemysław Witkowski (dziennikarz)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Nagrody | |
laureat XV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina |
Przemysław Witkowski (ur. 17 stycznia 1982 we Wrocławiu) – dziennikarz, publicysta i poeta, absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Wrocławskim, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, nauczyciel akademicki, od 2024 doradca ministra w gabinecie politycznym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[1].
Wykłady[edytuj | edytuj kod]
Wykładał w Instytucie Studiów Międzynarodowych, Akademii Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, Uczelni Techniczno-Handlowej im. Heleny Chodkowskiej i Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu[2]. Występował z wykładami również na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu[3][4] i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[potrzebny przypis]. Obecnie uczy w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego[2], Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego[5] i Collegium Civitas w Warszawie[6], gdzie pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych.
Badania[edytuj | edytuj kod]
Jest specjalistą od ruchów i grup radykalnych, zarówno lewicowych i prawicowych, również tych o charakterze mieszanym. Zajmuje się także związkami ideologii i popkultury w filmie, serialu telewizyjnym, komiksie, muzyce rozrywkowej, ze szczególnym naciskiem na propagandę polityczną, w szczególności polską oraz kwestiami mniejszości etnicznych i religijnych w Polsce i regionie, a także ich znaczeniu politycznym[7].
Publicystyka[edytuj | edytuj kod]
Publikował w gazetach takich jak: „Polityka”, „Krytyka Polityczna”, „Przegląd”, „Trybuna”, „Bez Dogmatu”, „Gazeta Wyborcza”, „Przekrój”, „Odra”, „Vice”, „Dialog”, „Polska. The Times” oraz w polskiej edycji „Le Monde diplomatique” i portalu OKO.press, a także „Visegrad Insight” i „Prosa”. Jest członkiem zespołu Krytyki Politycznej[8].
Twórczość literacka[edytuj | edytuj kod]
Publikował wiersze w pismach takich jak: „Twórczość”, „Tygodnik Powszechny”, „Gazeta Wyborcza”, „Odra”, „Wakat”, „Kresy”, „Akcent”, „Tygiel Kultury”, „Pogranicza”, „Topos”, „Portret”. Współredagował młodopoetycką antologię dolnośląską Ziemie uzyskane. Tłumaczył teksty PJ Harvey do spektaklu muzycznego Route 67/Jeśli tylko tyle jest duetu Justyna Wasilewska/Thomas Harzem, który wystawiony został podczas 31. Przeglądu Piosenki Aktorskiej[9][10]. W latach 2008–2016 redagował „młodoliteracki” dział miesięcznika „Odra” (8. Arkusz Odry). W latach 2008–2016 organizował we Wrocławiu Mikrofestiwal Nowej Literatury Polskiej[11]. Występował na największych polskich festiwalach poetyckich takich jak Port Literacki Wrocław[12], Manifestacje Poetyckie[13], Poznań Poetów[14] i na szczecińskim festiwalu teatralnym Kontrapunkt[15]. Jego wiersze tłumaczono na słowacki, angielski, francuski, ukraiński, serbski, węgierski i czeski.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Syn prof. Andrzeja Witkowskiego. W 2009 zawarł z poetką Iloną Jakubowską małżeństwo humanistyczne, ceremonię pod patronatem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów[16]. W 2015 roku rozwiedli się. Mieszka we Wrocławiu i Warszawie.
25 lipca 2019 został pobity we Wrocławiu na wysokości Mostów Trzebnickich z powodu przeciwstawienia się homofobicznym, nienawistnym hasłom[17][18]. Sprawca, który został zatrzymany kilka dni później, złamał mu kość jarzmową i nos. W listopadzie 2019 roku sąd skazał Macieja K. za pobicie Witkowskiego na rok bezwzględnego więzienia i 5 tys. złotych grzywny[19][20].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Poezja[edytuj | edytuj kod]
- Lekkie czasy ciężkich chorób – Biuro Literackie, Wrocław, 2009
- Preparaty – Biuro Literackie, Wrocław, 2010
- D’une ville l’autre/Z miasta w miasto, nuit myrtide, Lille, 2013 (wraz z Dimitrim Vazemskym);
- Taniec i Akwizycja – Warstwy, Wrocław, 2017
Eseje[edytuj | edytuj kod]
- Chwała supermanom. Ideologia a popkultura[21] – Książka i Prasa, Warszawa, 2017
Monografie naukowe[edytuj | edytuj kod]
- Laboratorium przemocy. Polityczna Historia Romów[22] – Książka i Prasa, Warszawa, 2020
- The Polish Independence March as a Contact Hub and a Model for European Extremism – Counter Extremism Project, Nowy Jork – Berlin, 2023
- Śmierć Wrogom Ojczyzny. Anatomia polityczna uczestników Marszu Niepodległości – Książka i Prasa, Warszawa, 2023
Zbiory rozmów[edytuj | edytuj kod]
- Faszyzm, który Nadchodzi[23] – Książka i Prasa, Warszawa, 2023
Publicystyka[edytuj | edytuj kod]
- Partia rosyjska – Arbitror, Warszawa, 2023
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- II miejsce w konkursie Stowarzyszenia Pisarzy Polskich we Wrocławiu (2007)[24]
- finalista XIV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (2008)
- laureat XV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina (2009)[25]
- nominowany do nagrody kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo w dziedzinie literatura za arkusz Lekkie czasy ciężkich chorób (2009)[26]
- nominowany i finalista projektu Biura Literackiego Połów 2009[27]
- nominowany do nagrody kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo w dziedzinie literatura za Mikrofestiwal (2015)[28]
- Chwała supermanom. Ideologia a popkultura – Lewicowa książką roku 2017[29]
- nominowany do nagrody kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo w dziedzinie literatura za książkę eseistyczną Chwała supermanom. Ideologia a popkultura (2018)[30]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przemysław Witkowski. bip.mkidn.gov.pl, 2024-02-07. [dostęp 2024-04-08]. (pol.).
- ↑ a b Przemysław Witkowski [online], dziennikarstwo.uni.wroc.pl [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ PPGUAM – dydaktyka: Wykłady interdyscyplinarne [online], www.graniczne.amu.edu.pl [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-19] .
- ↑ Wykład dr. Przemysława Witkowskiego [online], amu.edu.pl [dostęp 2021-06-02] (pol.).
- ↑ Śmierć wrogom ojczyzny [online], usosweb.chem.uw.edu.pl [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ Witkowski Przemysław, dr [online], www.civitas.edu.pl [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ Specjalizacje badawcze Przemysława Witkowskiego za stroną Collegium Civitas [online], Collegium Civitas [dostęp 2020-10-10] .
- ↑ Przemysław Witkowski [online], krytykapolityczna.pl [dostęp 2017-01-09] .
- ↑ „Route 67/Jeśli tylko tyle jest” Harzem/Wasilewska. Teatr Muzyczny 31 PPA. [dostęp 2012-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-21)].
- ↑ Jolanta Nabiałek: Piosenka aktorska w wersji gore. Teatralia Wrocław, 2010-03-23. [dostęp 2012-04-02].
- ↑ Punkt Informacji Kulturalnej: Mikrofestiwal – festiwal młodej literatury. pik.wroclaw.pl, 2010-11-16. [dostęp 2018-01-15].
- ↑ Biuro Literackie: Port Wrocław 2009. biuroliterackie.pl. [dostęp 2018-01-15].
- ↑ Korporacja Ha!art: Autorzy Ha!artu na VI manifestacjach poetyckich. ha.art.pl. [dostęp 2012-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
- ↑ Katarzyna Mucha: Poznań Poetów – E. P. i Przyjaciele. mmpoznan.pl. [dostęp 2012-04-10].
- ↑ Stowarzyszenie OFFicyna: OFFicyna w kontrapunkcie. Noc Performerów: 10 lat Rity Baum – działanie totalne 24/25.04. 2009. officyna.art.pl. [dostęp 2012-04-10].
- ↑ 13 małżeństwo humanistyczne. wyborcza.pl. [dostęp 2015-10-24].
- ↑ Magdalena Nałęcz , Przemysław Witkowski został pobity. „Nie przesadzałbym, że mamy do czynienia z falą terroru” [online], wiadomosci.wp.pl, 26 lipca 2019 [dostęp 2019-07-26] (pol.).
- ↑ Dziennikarz i wykładowca Przemysław Witkowski pobity, bo skrytykował homofobiczne graffiti [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2019-07-26] (pol.).
- ↑ Pobicie dziennikarza Przemysława Witkowskiego. Jest wyrok. [online], Polsat News [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ Skrytykował homofobiczne napisy, został pobity. Napastnik ma trafić do więzienia [online], TVN24 [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ Agnieszka Mrozik: Znamy zwycięzcę sondy na polską lewicową książkę 2017 roku!. lewica.pl. [dostęp 2018-01-26].
- ↑ Laboratorium przemocy. Polityczna historia Romów na stronie wydawnictwa. strona Le Monde Diplomatique edycja polska. [dostęp 2020-10-11].
- ↑ Łukasz Lipiński: Historia się powtórzy? Jaki będzie faszyzm, który nadchodzi. polityka.pl. [dostęp 2023-09-19].
- ↑ II „Wiosna Poetów”. strona Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. [dostęp 2012-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-04)].
- ↑ Spotkanie z poezją w ciągłym niedoczasie. Gazeta.pl Łódź, 2009-12-13. [dostęp 2012-04-02].
- ↑ oprac. A. M. Dzierżanowski: Kronika życia literackiego 2009. „Pomosty”. [dostęp 2012-04-10].
- ↑ Magdalena Kamińska: „Zamykam coś w preparat” – rozmowa z Przemysławem Witkowskim. PIK.wroclaw.pl, 2010-02-16. [dostęp 2018-01-15].
- ↑ oprac. B.Sadulski: Mikrofestiwal, czyli wyczulenie na brzmienie wiersza. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2018-02-27].
- ↑ oprac. A.Mrozik: Znamy zwycięzcę sondy na polską lewicową książkę 2017 roku!. lewica.pl. [dostęp 2018-02-27].
- ↑ oprac. M. Piekarska: wARTo 2018: Lektury obowiązkowe – nominowani w kategorii „literatura”. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2018-02-27].
- Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego
- Dziennikarze związani z Wrocławiem
- Ludzie urodzeni we Wrocławiu
- Polscy dziennikarze
- Dziennikarze Halo.Radio
- Polscy poeci
- Polscy publicyści
- Urodzeni w 1982
- Polscy naukowcy
- Polscy pisarze
- Wykładowcy Uczelni Techniczno-Handlowej im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie
- Wykładowcy Collegium Civitas w Warszawie
- Wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego
- Absolwenci Liceum Ogólnokształcącego nr III im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu