Reprezentacja Francji w piłce siatkowej kobiet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Francji w piłce siatkowej kobiet
Ilustracja
Związek

Fédération Française de Volleyball

Trener

Emile Rousseaux

Skrót FIVB

FRA

Ranking FIVB

33. (121 pkt.)[a]

Zawodnicy
Kapitan

Héléna Cazaute

Strona internetowa
  1. ↑ Stan aktualny na 14 sierpnia 2021.
Mecz Mistrzostw Europy Kobiet w Piłce Siatkowej pomiędzy Turcją i Francją w Hali Stulecia we Wrocławiu w 2009 roku

Reprezentacja Francji w piłce siatkowej kobiet – narodowa reprezentacja tego kraju, reprezentująca go na arenie międzynarodowej.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Śródziemnomorskie:

  • srebro 1983, 1993
  • brąz 1979, 1997, 2001

Liga Europejska:

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Lata Imię i nazwisko
2004–2006 Francja Yan Sanchez[2]
2007 Yan Fang[3]
2008–2013 Francja Fabrice Vial
2014–2016 Francja Magali Magail[4]
2017–2018 Francja Félix André[5]
2018– Belgia Emile Rousseaux[6]

Skład reprezentacji Francji w Lidze Europejskiej 2022[edytuj | edytuj kod]

Trener: Belgia Emile Rousseaux

Nr Imię i nazwisko Pozycja Klub (sezon 2022/2023)
1 Héléna Cazaute (kapitan) przyjmująca Włochy Reale Mutua Fenera Chieri
3 Amandine Giardino libero Francja Pays d’Aix Venelles
8 Manon Bernard libero Francja VBC Chamalières
9 Nina Stojiljković rozgrywająca Słowenia Calcit Volley
11 Lucille Gicquel atakująca Włochy Bosca San Bernardo Cuneo
12 Isaline Sager-Weider środkowa Francja Neptunes de Nantes VB
15 Amandha Sylves środkowa Włochy Il Bisonte Firenze
21 Eva Elouga środkowa Francja VBC Chamalières
23 Léandra Olinga-Andela środkowa Francja Volley Mulhouse Alsace
38 Leïa Ratahiry przyjmująca Francja Neptunes de Nantes VB
63 Émilie Respaut rozgrywająca Francja Neptunes de Nantes VB
88 Amélie Rotar przyjmująca Francja Béziers Volley
91 Halimatou Bah przyjmująca Francja VBC Chamalières
98 Sabine Haewegene przyjmująca Francja VBC Chamalières

Źródło[7]:

Udział w imprezach międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Kraj Miejsce
1952  ZSRR 7. miejsce
1956  Francja 12. miejsce
1960  Brazylia brak udziału
1962  ZSRR brak udziału
1967  Japonia brak udziału
1970  Bułgaria brak udziału
1974  Meksyk 16. miejsce
1978  ZSRR brak udziału
1982  Peru brak udziału
1986  Czechosłowacja brak udziału
1990  Chiny brak udziału
1994  Brazylia brak udziału
1998  Japonia brak udziału
2002  Niemcy brak udziału
2006  Japonia brak udziału
2010  Japonia brak udziału
2014  Włochy brak udziału
2018  Japonia brak udziału
2022  Polska/ Holandia brak udziału

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Rok Kraj Miejsce
1949  Czechosłowacja 5. miejsce
1950  Bułgaria brak udziału
1951  Francja 4. miejsce
1955  Rumunia brak udziału
1958  Czechosłowacja 9. miejsce
1963  Rumunia brak udziału
1967  Turcja brak udziału
1971  Włochy 13. miejsce
1975  Jugosławia brak udziału
1977  Finlandia brak udziału
1979  Francja 11. miejsce
1981  Bułgaria brak udziału
1983  NRD 10. miejsce
1985  Holandia 8. miejsce
1987  Belgia 7. miejsce
1989  Niemcy 10. miejsce
1991  Włochy 9. miejsce
1993  Czechy brak udziału
1995  Holandia brak udziału
1997  Czechy brak udziału
1999  Włochy brak udziału
2001  Bułgaria 8. miejsce
2003  Turcja brak udziału
2005  Chorwacja brak udziału
2007  Belgia/ Luksemburg 8. miejsce
2009  Polska 14. miejsce
2011  Serbia/ Włochy 10. miejsce
2013  Niemcy/ Szwajcaria 8. miejsce
2015  Holandia/ Belgia brak udziału
2017  Azerbejdżan/ Gruzja brak udziału
2019  Turcja/ Polska/ Słowacja/ Węgry 21. miejsce
2021  Serbia/ Bułgaria/ Chorwacja/ Rumunia 7. miejsce
2023  Włochy/ Niemcy/ Belgia/ Estonia

Igrzyska śródziemnomorskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miasto/Miasta Miejsce
1951 Egipt Aleksandria ?
1955 Hiszpania Barcelona ?
1959 Liban Bejrut ?
1963 Włochy Neapol ?
1967 Tunezja Tunis ?
1971 Turcja Izmir ?
1975 Algieria Algier ?
1979 Split 3. miejsce
1983 Maroko Casablanca 2. miejsce
1987 Syria Latakia ?
1991 Grecja Ateny ?
1993 Francja Langwedocja-Roussillon 2. miejsce
1997 Włochy Bari 3. miejsce
2001 Tunezja Tunis 3. miejsce
2005 Hiszpania Almería 5. miejsce
2009 Włochy Pescara 6. miejsce
2013 Turcja Mersin 6. miejsce
2018 Hiszpania Tarragona 4. miejsce
2022 Algieria Oran 9. miejsce
2026 Włochy Tarent

Liga Europejska[edytuj | edytuj kod]

Rok Miasto Miejsce
2009 Turcja Kayseri 4. miejsce
2010 Turcja Ankara brak udziału
2011 Turcja Stambuł 6. miejsce
2012 Czechy Karlowe Wary 5. miejsce
2013 Bułgaria Warna brak udziału
2014 brak turnieju Final Four brak udziału
2015 brak turnieju Final Four brak udziału
2016 brak turnieju Final Four 7. miejsce
2017 brak turnieju Final Four 5. miejsce
2018 Węgry Budapeszt 11. miejsce
2019 Chorwacja Varaždin 10. miejsce
2021 Bułgaria Ruse 5. miejsce
2022 Francja Orlean 1. miejsce

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Europejskie reprezentacje narodowe w piłce siatkowej (CEV)
Żeńskie
Nieistniejące
Męskie
Nieistniejące

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Złota LE K: Francuzki wygrały Złotą Ligę Europejską siatkarek. siatka.org. (pol.).
  2. ↑ Liste FFVB des entraîneurs-sélectionneurs des Equipes de France A. internationaux-volleyball.com. (fr.).
  3. ↑ Yan Fang: «Dix ans de faiblesse». nice.maville.com. (fr.).
  4. ↑ FRA W: Magali Magail takes over women’s national team. worldofvolley.com. (ang.).
  5. ↑ Volley-ball: Félix André prend la tête des bleues. france3-regions.francetvinfo.fr. (fr.).
  6. ↑ Émile Rousseaux: «Il y a de l’ADN favorable dans le volley féminin français». lequipe.fr. (fr.).
  7. ↑ Team Profile. cev.eu. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Francji_w_piłce_siatkowej_kobiet&oldid=72962335”