Przejdź do zawartości

Mikronezja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sfederowane Stany Mikronezji
Federated States of Micronesia
Godło Flaga
Godło Flaga
Dewiza: Peace, Unity, Liberty
(Pokój, jedność, wolność)
Hymn: Patriots of Micronesia
(Patrioci Mikronezji)

Ustrój polityczny

republika federalna

Stolica

Palikir

Data powstania

3 listopada 1986

Prezydent

Wesley Simina

Powierzchnia

702 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


104 196[1]

• gęstość

148 os./km²

Kod ISO 3166

FM

Waluta

dolar amerykański (USD)

Telefoniczny nr kierunkowy

+691

Domena internetowa

.fm

Kod samochodowy

FMS

Kod samolotowy

V6

Strefa czasowa

UTC od +10 do +11

Język urzędowy

angielski

PKB (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


0,46 mld[2] USD
4 336[2] USD

PKB (PSN) (2023)
 • całkowite 
 • na osobę


0,41 mld[2] dolarów międzynar.
3 931[2] dolarów międzynar.

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Mikronezja, Sfederowane Stany Mikronezji (ang. Micronesia, Federated States of Micronesia) – państwo na Oceanie Spokojnym, obejmujące większą część wysp Mikronezji. Używana jest także błędna nazwa Federacja Mikronezji.

Mikronezja była w przeszłości Powierniczymi Wyspami Pacyfiku – obszarem powierzonym przez ONZ administracji Stanów Zjednoczonych. W roku 1979 Mikronezja przyjęła konstytucję, a w 1986, na mocy Porozumienia o wolnym stowarzyszeniu, uzyskała niepodległość.

Ustrój polityczny

[edytuj | edytuj kod]

Konstytucja z roku 1979 zapewnia Mikronezji niezależność rządu, a obywatelom tego kraju gwarantuje pełnię praw politycznych i swobód obywatelskich. W jednoizbowym Kongresie zasiada 14 członków wybieranych w głosowaniu powszechnym. Czterech senatorów – po jednym z każdego stanu – sprawuje czteroletnie kadencje, pozostałych 10 reprezentuje podzielone według liczby ludności okręgi jednomandatowe, są oni wybierani na okres 2 lat. Władzę wykonawczą sprawują prezydent i wiceprezydent, którzy są wyznaczani spośród czterech stanowych senatorów również na czteroletni okres – ich miejsca w Kongresie zajmują wówczas deputowani wyłaniani w wyborach specjalnych. Prezydenta wspiera wyznaczony rząd. Oficjalnie nie ma partii politycznych.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W skład Sfederowanych Stanów Mikronezji wchodzą cztery stany:

Geografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: geografia Mikronezji.
Pwusehn Malek na Pohnpei

Mikronezja składa się z 607 wysp rozciągających się na długości 2900 km wzdłuż archipelagu Karolinów na wschód od Filipin. Cztery grupy wysp składowych to: Yap, Chuuk (do stycznia 1990 Truk), Pohnpei (do listopada 1984 Ponape) oraz Kosrae. Stolicą państwa jest Palikir, leżący na Pohnpei. Linia brzegowa ma długość 6112 km, a najwyższym punktem jest liczący 782 m n.p.m. Mount Nanlaud.

Mikronezja leży w strefie klimatów tropikalnych z równomiernymi, dość wysokimi temperaturami w ciągu roku. Opady deszczu są tu bardzo obfite. Pohnpei, z opadami rocznymi rzędu 8,4 m, jest jednym z najwilgotniejszych miejsc na świecie. Cyklicznie występują tu jednak pory suche: gdy El Niño przemieszcza się w rejon zachodniego Pacyfiku, wody gruntowe opadają bardzo znacząco. W ciągu roku dużym niebezpieczeństwem, zwłaszcza dla nisko osadzonych atoli, są tajfuny.

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[3][4]:

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Nan Madol

Przodkowie dzisiejszych Mikronezyjczyków osiedlili się w tym rejonie już 4000 lat temu. Rozproszone, prymitywne osady stopniowo ewoluowały w kierunku bardziej spójnej ekonomicznie i religijnie cywilizacji skoncentrowanej na wyspie Yap. Od V do XV wieku położony opodal Pohnpei zespół sztucznych wysepek połączonych siecią kanałów był siedzibą dynastii Saudeleur, która swoim panowaniem obejmowała blisko 25 000 ludności. Nan Madol z powodu swojej specyficznej budowy bywa często nazywany Wenecją Pacyfiku.

W 1899 roku Mikronezja weszła do niemieckiej strefy wpływów, a od 1914 była zarządzana przez Japończyków. Gdy Japonia wystąpiła z Ligi Narodów w 1933, organizacja zażądała zwrotu wysp, ale Japończycy, uznając je za swoją kolonię, anektowali je w 1934. W 1947 ONZ włączyła ten obszar do Powierniczego Terytorium Wysp Pacyfiku, pod kontrolą Stanów Zjednoczonych. Podczas II wojny światowej w pobliżu wyspy Truk bazę swoją miała flota japońska, a w lutym 1944 w miejscu tym odbyła się operacja Hailstone – jedna z najważniejszych bitew morskich całej wojny.

10 maja 1979 cztery dystrykty terytoriów powierniczych zatwierdziły konstytucję i przyjęły nazwę Sfederowanych Stanów Mikronezji. Od 3 listopada 1986 Mikronezja pozostaje w wolnym stowarzyszeniu ze Stanami Zjednoczonymi. Na podstawie Rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 703 z 9 sierpnia 1991 roku Mikronezja została członkiem ONZ[5].

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka Mikronezji opiera się głównie na drobnym rolnictwie i rybołówstwie. Wyspy posiadają kilka dość znaczących złóż mineralnych, z których najważniejszym jest guano. W jego eksploatacji kraj zajmuje 3. miejsce na świecie. Mikronezja ma bardzo duży potencjał turystyczny, ale geograficzne odosobnienie i brak odpowiedniej infrastruktury utrudniają rozwój tej dziedziny. Głównym źródłem dochodu tego państwa jest finansowa pomoc USA (ponad 1,3 miliarda dolarów w latach 1986–2001). W kraju rozwija się przemysł spożywczy.

PKB na mieszkańca 2000$ (2002).

Kultura

[edytuj | edytuj kod]
Faluw – tradycyjny długi dom ludności Yap

Każdy z czterech stanów składowych ma własną kulturę i tradycje, ale da się zauważyć powiązania między nimi. Bardzo ważną rolę odgrywają relacje rodzinne oraz klanowe.

Święta narodowe:

  • 10 maja – Dzień Konstytucji (Constitution Day), obchodzony od 1978
  • 24 października – Dzień Narodów Zjednoczonych (United Nations Day)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The World Factbook – Central Intelligence Agency [online], www.cia.gov [dostęp 2017-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-07] (ang.).
  2. a b c d Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2023: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2023. [dostęp 2023-05-22]. (ang.).
  3. Religious Composition by Country, in Percentages [online], The Pew Research Center [dostęp 2014-06-29].
  4. Christian Population as Percentages of Total Population by Country [online], The Pew Research Center [dostęp 2014-06-29].
  5. Security Council Resolution 703 – UNSCR [online], unscr.com [dostęp 2022-02-15].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]