Bieżyce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
lit. |
+, źródła/przypisy |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
[[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo zielonogórskie|województwa zielonogórskiego]]. |
[[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo zielonogórskie|województwa zielonogórskiego]]. |
||
Położone na wchód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście miasta. Pierwotnie ulicówka, obecnie układ ulicowo rzędowy. Pierwsza wzmianka w dokumentach z 1000 |
Położone na wchód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście miasta. Pierwotnie ulicówka, obecnie układ ulicowo rzędowy. Pierwsza wzmianka w dokumentach cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz<ref name="traczyk0">''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 173</ref>. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Liczą około 350 mieszkańców. We wsi sklep spożywczy oraz bar. |
||
Miejsca warte obejrzenia: |
Miejsca warte obejrzenia: |
||
*Folwark z XIX wieku, większa część rozebrana po 1945 roku, remiza strażacka z 1928 roku. |
*Folwark z XIX wieku, większa część rozebrana po 1945 roku, remiza strażacka z 1928 roku. |
||
*Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich <ref name="traczyk0"/> |
|||
Ciekawostki przyrodnicze: |
Ciekawostki przyrodnicze: |
||
*Lipa drobnolistna w wieku około 200 lat i obwodzie 400 cm położona na posesji nr 17. |
*Lipa drobnolistna w wieku około 200 lat i obwodzie 400 cm położona na posesji nr 17. |
||
*Dwie topole osiki w wieku około 150 lat i obwodach 430 i 445 cm położone za budynkiem nr 58. |
*Dwie topole osiki w wieku około 150 lat i obwodach 430 i 445 cm położone za budynkiem nr 58. |
||
{{przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia| |
|||
* Gubińskie Towarzystwo Kultury - ''Zeszyty Gubińskie nr 5'' |
* Gubińskie Towarzystwo Kultury - ''Zeszyty Gubińskie nr 5'' |
||
* {{Cytuj książkę | nazwisko= | imię=| autor= Zygmunt Traczyk| inni= | tytuł=Ziemia Gubińska 1939 – 1949… | data=2011| wydawca=Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej | miejsce=Gubin| isbn =978-83-88059-54-4 | strony=173-178}} |
|||
}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
{{Linki do map Polski |
{{Linki do map Polski |
Wersja z 17:01, 3 lut 2012
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | lubuskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
(+48) 68 |
SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Bieżyce – (niem. Bezdiez) wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Położone na wchód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście miasta. Pierwotnie ulicówka, obecnie układ ulicowo rzędowy. Pierwsza wzmianka w dokumentach cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz[1]. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Liczą około 350 mieszkańców. We wsi sklep spożywczy oraz bar.
Miejsca warte obejrzenia:
- Folwark z XIX wieku, większa część rozebrana po 1945 roku, remiza strażacka z 1928 roku.
- Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich [1]
Ciekawostki przyrodnicze:
- Lipa drobnolistna w wieku około 200 lat i obwodzie 400 cm położona na posesji nr 17.
- Dwie topole osiki w wieku około 150 lat i obwodach 430 i 445 cm położone za budynkiem nr 58.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Szablon:Linki do map Polski <div
class="ImageGroup" style=" max-width:Błąd w wyrażeniu: nierozpoznane słowo „px”px; float: left; clear: left; text-align: center; margin-right: 1.4em; "
>