Dykasteria Nauki Wiary: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne redakcyjne |
mały związek z tematem |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
=== Działalność === |
=== Działalność === |
||
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary [[katolicyzm|katolickiej]] w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism [[teologia|teologicznych]] pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i [[Międzynarodowa Komisja Teologiczna|Międzynarodowej Komisji Teologicznej]]. |
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary [[katolicyzm|katolickiej]] w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism [[teologia|teologicznych]] pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i [[Międzynarodowa Komisja Teologiczna|Międzynarodowej Komisji Teologicznej]]. |
||
[[Plik:Galileo before the Holy Office.jpg|thumb|250px|Obraz francuskiego malarza z XIX w. [[Joseph Nicolas Robert-Fleury|Josepha Nicolasa Roberta-Fleury]]:<br />[[Galileusz]] przed trybunałem Inkwizycji]] |
|||
=== Sekretarze (1564-1968) === |
=== Sekretarze (1564-1968) === |
Wersja z 14:02, 18 cze 2013
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Święte Oficjum (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Kongregacja Nauki Wiary (tłumaczona także jako Kongregacja Doktryny Wiary lub Kongregacja ds. Wiary) – najstarsza z dziewięciu kongregacji Kurii Rzymskiej.
Historia
21 lipca 1542 Papież Paweł III ogłosił konstytucję apostolską Licet ab initio, reformującą Świętą Inkwizycję. Powoływała ona Najwyższą Świętą Kongregację Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji (nazywaną Świętą Inkwizycją) w celu „zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn”. Zasiadali w niej kardynałowie i inni dostojnicy kościelni. Służyła jako najwyższy sąd odwoławczy w sprawach prowadzonych w ramach Inkwizycji oraz koordynowała działania kontrreformacji, ściśle określone zasady jej działania miały zapobiec powtórzeniu się błędów Hiszpańskiej Inkwizycji (zob. też Inkwizycja).
W 1908 decyzją Piusa X, jej nazwę zmieniono na Najwyższą Świętą Kongregację Świętego Oficjum, nazwa pot. Święte Oficjum.
7 grudnia 1965 decyzją Soboru Watykańskiego II, jej nazwę zmieniono na Świętą Kongregację Nauki Wiary.
W 1983 jej nazwę zmieniono na Kongregację Nauki Wiary, usunięto z niej przymiotnik „Święta”, co wiązało się z wprowadzeniem nowego prawa kanonicznego (łac. Congregatio pro Doctrina Fidei).
Do 1968 prefektem Kongregacji był każdorazowo papież, a jej bieżącymi pracami kierował sekretarz.
Od 2002 członkiem Kongregacji jest abp Henryk Muszyński, były metropolita gnieźnieński, były prymas Polski.
Działalność
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary katolickiej w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism teologicznych pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.
Sekretarze (1564-1968)
- Antonio Michele Ghisleri 1564-1566
- Scipione Rebiba 1566?-1577
- Giacomo Savelli 1577-1587
- Giulio Antonio Santori 1587-1602
- Camillo Borghese 1602-1605
- Pompeio Arrigoni 1605-1612
- Giovanni Garzia Millini 1612-1629
- Antonio Marcello Barberini 1629-1633
- Francesco Barberini 1633-1679
- Cesare Facchinetti 1680-1683
- Alderano Cibo 1683-1700
- Galeazzo Marescotti 1700-1716
- Fabrizio Spada 1716-1717
- Nicolò Acciaioli 1717-1719
- Francesco del Giudice 1719-1725
- Fabrizio Paolucci 1725-1726
- Pietro Ottoboni 1726-1740
- Tommaso Ruffo 1740-1753
- Neri Maria Corsini 1753-1770
- Giovanni Francesco Stoppani 1770-1774
- Luigi Maria Torregiani 1775-1777
- Carlo Rezzonico 1777-1799
- Leonardo Antonelli 1800-1811
- Giulio Maria della Somaglia 1814-1830
- Bartolomeo Pacca 1830-1844
- Vincenzo Macchi 1844-1860
- Costantino Patrizi Naro 1860-1876
- Prospero Caterini 1876-1881
- Antonio Maria Panebianco 1882-1883
- Luigi Maria Bilio 1883-1884
- Raffaele Monaco La Valletta 1884-1896
- Lucido Maria Parocchi 1896-1903
- Serafino Vannutelli 1903-1908
- Mariano Rampolla del Tindaro 1908-1913
- Domenico Ferrata 1914
- Raffael Merry del Val y Zulueta 1914-1930
- Donato Raffaele Sbarretti 1930-1939
- Francesco Marchetti Selvaggiani 1939-1951
- Giuseppe Pizzardo 1951-1959
- Alfredo Ottaviani 1959-1966 sekretarz, 1966-1968 proprefekt
Prefekci (1968-nadal)
- Franjo Šeper (8 stycznia 1968 – 25 listopada 1981)[1]
- Joseph Ratzinger (25 listopada 1981 – 2 kwietnia 2005)[2]
- William Joseph Levada (13 maja 2005 – 2 lipca 2012)
- Gerhard Ludwig Müller (od 2 lipca 2012)
Zarząd
- abp Gerhard Ludwig Müller – prefekt (od 2012)
- abp Luis Ladaria Ferrer S.J. – sekretarz (od 2008)
- prał. Damiano Marzotto Caotorta – podsekretarz (od 2009)