Gerhard Ludwig Müller

	Sukcesja apostolska
	Sukcesja apostolska
Data konsekracji	24 listopada 2002
Miejscowość	Ratyzbona
Miejsce	Katedra św. Piotra
Konsekrator	Friedrich Wetter
Współkonsekratorzy	Karl Lehmann; Vinzenz Guggenberger; Manfred Müller
Konsekrowani biskupi
Reinhard Pappenberger	25 marca 2007
Steven Lopes	2 lutego 2016
Współkonsekrowani biskupi
Guido Pozzo	17 listopada 2012
Rudolf Voderholzer	26 stycznia 2013

	Gerhard Ludwig Müller
	Gerhard Ludwig Müller
	Kardynał diakon
	; Gerhard Ludwig Müller (2017)
	Dominus Jesus; Pan Jezus
Kraj działania	Niemcy; Watykan
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1947 ; Finthen
	Prefekt Kongregacji Nauki Wiary
Okres sprawowania	2012–2017
	Przewodniczący Papieskiej Komisji; „Ecclesia Dei”
Okres sprawowania	2012–2017
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	11 lutego 1978
Nominacja biskupia	1 października 2002
Sakra biskupia	24 listopada 2002
Kreacja kardynalska	22 lutego 2014; Franciszek
Kościół tytularny	św. Agnieszki w Agonie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Gerhard Ludwig Müller (ur. 31 grudnia 1947 w Finthen) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup ad personam, biskup diecezjalny Ratyzbony w latach 2002–2012, prefekt Kongregacji Nauki Wiary w latach 2012–2017, przewodniczący Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” w latach 2012–2017, kardynał diakon od 2014.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na uniwersytetach w Moguncji, Monachium i Fryburgu. W 1977 uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej na podstawie pracy Kościół i sakramenty w bezreligijnym chrześcijaństwie. Wkład Bonhoeffera w sakramentologii ekumenicznej napisanej pod kierownictwem Karla Lehmanna. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lutego 1978 z rąk kardynała Hermanna Volka.

1 października 2002 Jan Paweł II mianował go biskupem ordynariuszem diecezji Ratyzbony. Sakry biskupiej udzielił mu arcybiskup Monachium – kard. Friedrich Wetter. 12 września 2006 gościł w Ratyzbonie papieża Benedykta XVI podczas jego pierwszej podróży apostolskiej do Niemiec. W 2007 został mianowany członkiem Kongregacji Nauki Wiary, a od 2009 również członkiem Papieskiej Rady ds. Kultury.

2 lipca 2012^[1] papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji Nauki Wiary w miejsce odchodzącego na emeryturę kard. Williama Levady. Jednocześnie jako prefekt Kongeregacji Nauki Wiary został także przewodniczącym Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, Papieskiej Komisji Biblijnej oraz Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Tego samego dnia papież podniósł go do godności arcybiskupa. Mianowany kardynałem przez papieża Franciszka na konsystorzu 22 lutego 2014. Papież Franciszek z dniem 1 lipca 2017^[2] roku zwolnił go z funkcji Prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Na tym stanowisku zastąpił go abp Luis Francisco Ladaria Ferrer SJ, dotychczasowy sekretarz kongregacji.

Chrystologia. Nauka o Jezusie Chrystusie, Kraków 1998.
Msza święta. Źródło chrześcijańskiego życia, Lublin 2007.
Ubóstwo, Lublin 2014.
Nadzieja rodziny rozmowa z Carlosem Granadosem, Kraków 2014.
Dogmatyka katolicka, Kraków 2015.
Benedykt XVI i Papież Franciszek. Ich posługa w sukcesji Piotrowej. Dziesięć lat Papieża Benedykta XVI, Warszawa 2015.
Traktat o łasce, Elbląg 2015.
Papież. Posłannictwo i misja, Kraków 2017.
Raport o stanie nadziei rozmowa z Carlosem Granadosem, Warszawa 2017.
Chrystus jest zawsze nowoczesny. O Kościele, Zbawieniu, historii i współczesności z Kardynałem Gerhardem L. Müllerem rozmawia Paweł Lisicki, Łomża 2018.
Drogowskazy na dzisiaj, Kraków 2018.
Listy o kapłaństwie, Kraków 2019.
Wiara w Boga we współczesnym świecie, Lublin 2020.

W lutym 2019 r. ogłosił „Manifest Wiary” w związku z szerzącym się zamieszaniem w nauczaniu wiary^[6].

Nota biograficzna na stronie diecezji ratyzbońskiej (de.)
Gerhard Ludwig Müller w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2014-06-29]
Gerhard Ludwig Müller w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-01-14]