Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m uaktualnienie informacji o dr hab. Polkowskiej |
→Lista Sekretarzy Generalnych: od 1 sierpnia dr Fang Liu jest sekretarzem generalnym ICAO (pierwsza kobieta na tym stanowisku) |
||
Linia 72: | Linia 72: | ||
* Renato Claudio Costa Pereira (Brazylia) (1997-2003) |
* Renato Claudio Costa Pereira (Brazylia) (1997-2003) |
||
* Taïeb Chérif (Algeria) (2003-2009) |
* Taïeb Chérif (Algeria) (2003-2009) |
||
* Raymond Benjamin (Francja) (2009- |
* Raymond Benjamin (Francja) (2009-2015) |
||
* Fang Liu (Chiny) (2015-obecnie) |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 08:51, 17 sie 2015
Nieprawidłowe parametry: {45|30|1|N|73|33|51|W}
Siedziba | |
---|---|
Sekretarz Generalny |
Raymond Benjamin |
Utworzenie |
4 kwietnia 1947 |
Strona internetowa |
Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ang. International Civil Aviation Organization, ICAO), jest odpowiedzialna za opracowywanie i wdrażanie międzynarodowych przepisów regulujących bezpieczeństwo ruchu lotniczego i ekonomię transportu lotniczego.
ICAO została powołana w 1944 r. na mocy konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. Na jej siedzibę wybrano Montreal. Faktyczną działalność rozpoczęła 4 kwietnia 1947 r. jako wyspecjalizowana agenda działająca w systemie Narodów Zjednoczonych (ONZ). Polska była jednym z krajów, które 7 grudnia 1944 r. podpisały Konwencję chicagowską. Dokumenty ratyfikacyjne strona polska złożyła 4 kwietnia 1947 r., ale z uwagi na sytuację polityczną aż do 1957 r. nie mogła brać udziału w pracach ICAO. Polska weszła w skład ICAO ostatecznie w momencie ratyfikacji konwencji, tj. 20 listopada 1958[1].
1 października 2013 roku Polska po raz pierwszy w historii została wybrana do Rady ICAO podczas 38 sesji Zgromadzenia ICAO w Montrealu, tym samym znalazła się w gronie 36 państw członkowskich które pokierują pracami ICAO do 2016 roku. Stałą przedstawicielką Polski w Radzie ICAO w Montrealu, jest dr hab. Małgorzata Polkowska, ekspert prawa lotniczego, związana z Urzędem Lotnictwa Cywilnego od 11 lat[2].
Głównymi organami ICAO są: Zgromadzenie, Rada oraz Sekretariat. Na czele Rady stoi Przewodniczący, natomiast nadzór nad Sekretariatem sprawuje Sekretarz Generalny.
Członkami ICAO jest 191 państw[3]. Celem działalności ICAO określonym w art. 44 konwencji chicagowskiej jest „rozwijanie zasad i techniki międzynarodowej żeglugi powietrznej oraz popieranie planowania i rozwoju międzynarodowego przewozu lotniczego”. W praktyce najważniejszymi elementami działalności ICAO są:
- ustanawianie międzynarodowych norm i zalecanych metod postępowania w zakresie bezpieczeństwa, ochrony, ułatwień i ochrony środowiska w lotnictwie cywilnym, procedur dla służb żeglugi powietrznej oraz innych dokumentów o charakterze podręczników, wytycznych czy zbiorów najlepszych praktyk;
- promowanie liberalizacji rynku międzynarodowego transportu lotniczego, publikowanie danych i analiz statystycznych oraz wydawanie niewiążących zaleceń i wytycznych dotyczących regulacji ekonomicznej tego rynku;
- rozwój międzynarodowego prawa lotniczego poprzez pracę Komitetu Prawnego ICAO oraz organizowanie konferencji dyplomatycznych w sprawie przyjęcia umów międzynarodowych, dotyczących m.in. przestępstw przeciwko międzynarodowemu lotnictwu cywilnemu czy odszkodowań;
- realizowanie projektów pomocy technicznej na zlecenie państw członkowskich;
- kontrola przestrzegania międzynarodowych norm i zalecanych metod postępowania w formie audytów nadzoru nad bezpieczeństwem i ochroną lotnictwa cywilnego w państwach członkowskich;
- prowadzenie badań, studiów i analiz prowadzących do rozwoju lotnictwa cywilnego.
Biura regionalne
ICAO posiada siedem biur regionalnych obejmujących swym zasięgiem siedem regionów:
- Azja i Pacyfik (Bangkok, Tajlandia)
- Bliski Wschód (Kair, Egipt)
- Zachodnia i Centralna Afryka (Dakar, Senegal)
- Ameryka Południowa (Lima, Peru)
- Ameryka Północna, Ameryka Środkowa i Karaiby (Meksyk, Meksyk)
- Afryka Wschodnia i Środkowa (Nairobi, Kenia)
- Europa i Atlantyk Północny (Paryż, Francja)
Lista Przewodniczących Rady
- Edward Pearson Warner (USA) (1947-1957)
- Walter Binaghi (Argentyna) (1957-1976)
- Assad Kotaite (Liban) (1976-2006)
- Roberto Kobeh Gonzalez (Meksyk) (2006-2013)
- Olumuyiwa Benard Aliu (Nigeria) (2014-obecnie)
Lista Sekretarzy Generalnych
- Albert Roper (Francja) (1944-1951)
- Carl Ljungberg (Szwecja) (1952-1959)
- Ronald MacAllister Macdonnell (Kanada) (1959-1964)
- Bernardus Tielman Twigt (Holandia) (1964-1970)
- Assad Kotaite (Liban) (1970-1976)
- Yves Lambert (Francja) (1976-1988)
- Shivinder Singh Sidhu (Indie) (1988-1991)
- Philippe Rochat (Szwajcaria) (1991-1997)
- Renato Claudio Costa Pereira (Brazylia) (1997-2003)
- Taïeb Chérif (Algeria) (2003-2009)
- Raymond Benjamin (Francja) (2009-2015)
- Fang Liu (Chiny) (2015-obecnie)