Sterowiec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 7: | Linia 7: | ||
W 1851 roku [[Henri Jules Giffard]] zgłosił patent na zastosowanie maszyny parowej do napędu statków powietrznych. Opracował pierwowzór sterowca – [[balon]] wyposażony w [[śmigło]] napędzane [[Maszyna parowa|maszyną parową]] o [[moc]]y 2,2 [[Wat|kW]]. 24 września 1852 wzniósł się z [[hipodrom]]u w [[Paryż]]u na wysokość 1800 m i pokonał 27-kilometrową trasę do [[Élancourt]] koło [[Trappes]] z prędkością około 9 km/h. |
W 1851 roku [[Henri Jules Giffard]] zgłosił patent na zastosowanie maszyny parowej do napędu statków powietrznych. Opracował pierwowzór sterowca – [[balon]] wyposażony w [[śmigło]] napędzane [[Maszyna parowa|maszyną parową]] o [[moc]]y 2,2 [[Wat|kW]]. 24 września 1852 wzniósł się z [[hipodrom]]u w [[Paryż]]u na wysokość 1800 m i pokonał 27-kilometrową trasę do [[Élancourt]] koło [[Trappes]] z prędkością około 9 km/h. |
||
9 sierpnia 1884 r. w [[Chalais-Meudon]] kpt. [[Charles Renard]] (1847–1905) i [[Kapitan (ranga)|kpt.]] [[Arthur Krebs]] (1850–1935) pokonali 7,6-kilometrową trasę sterowcem ''La France'' z prędkością niemal 20 [[Kilometr na godzinę|km/h]] (5,5 m/s). Sterowiec o wydłużonym kształcie miał podwieszoną [[Gondola ( |
9 sierpnia 1884 r. w [[Chalais-Meudon]] kpt. [[Charles Renard]] (1847–1905) i [[Kapitan (ranga)|kpt.]] [[Arthur Krebs]] (1850–1935) pokonali 7,6-kilometrową trasę sterowcem ''La France'' z prędkością niemal 20 [[Kilometr na godzinę|km/h]] (5,5 m/s). Sterowiec o wydłużonym kształcie miał podwieszoną [[Gondola (lotnictwo)|gondolę]], na końcu której był zamocowany [[silnik elektryczny]] o mocy 6,6 kW ze śmigłem. [[Statek powietrzny|Statkiem]] kierowano za pomocą [[ster]]u. |
||
Na początku XX wieku [[Niemcy (naród)|Niemiec]] [[Ferdinand von Zeppelin]] (1838–1917) skonstruował nowy rodzaj sterowca – ''Luftschiff-Zeppelin 1''. Zamiast powłoki wypełnionej gazem, która zmieniała swój kształt, zastosował szkielet obciągnięty [[impregnacja|impregnowaną]] tkaniną. Dzięki temu sterowiec stanowił solidną konstrukcję. |
Na początku XX wieku [[Niemcy (naród)|Niemiec]] [[Ferdinand von Zeppelin]] (1838–1917) skonstruował nowy rodzaj sterowca – ''Luftschiff-Zeppelin 1''. Zamiast powłoki wypełnionej gazem, która zmieniała swój kształt, zastosował szkielet obciągnięty [[impregnacja|impregnowaną]] tkaniną. Dzięki temu sterowiec stanowił solidną konstrukcję. |
Wersja z 14:46, 7 maj 2017
Sterowiec – aerostat z własnym napędem.
Historia
W 1851 roku Henri Jules Giffard zgłosił patent na zastosowanie maszyny parowej do napędu statków powietrznych. Opracował pierwowzór sterowca – balon wyposażony w śmigło napędzane maszyną parową o mocy 2,2 kW. 24 września 1852 wzniósł się z hipodromu w Paryżu na wysokość 1800 m i pokonał 27-kilometrową trasę do Élancourt koło Trappes z prędkością około 9 km/h.
9 sierpnia 1884 r. w Chalais-Meudon kpt. Charles Renard (1847–1905) i kpt. Arthur Krebs (1850–1935) pokonali 7,6-kilometrową trasę sterowcem La France z prędkością niemal 20 km/h (5,5 m/s). Sterowiec o wydłużonym kształcie miał podwieszoną gondolę, na końcu której był zamocowany silnik elektryczny o mocy 6,6 kW ze śmigłem. Statkiem kierowano za pomocą steru.
Na początku XX wieku Niemiec Ferdinand von Zeppelin (1838–1917) skonstruował nowy rodzaj sterowca – Luftschiff-Zeppelin 1. Zamiast powłoki wypełnionej gazem, która zmieniała swój kształt, zastosował szkielet obciągnięty impregnowaną tkaniną. Dzięki temu sterowiec stanowił solidną konstrukcję.
Pierwszy zeppelin miał długość 126,8 m i średnicę 11,6 m. Jego napęd stanowiły dwa silniki spalinowe Daimler o mocy 5 kW. 2 lipca 1900 r., o godzinie 20:00, wzniósł się wraz z 5 osobami i 350 kg balastu, po czym wykonał 18-minutowy lot z Friedrichshafen nad Jeziorem Bodeńskim. Już podczas drugiej próby uzyskał prędkość około 27 km/h.
Sterowiec w środku zawiera komory wypełnione gazem lżejszym od powietrza – helem lub wodorem. Obecnie planuje się zbudowanie jednostek o dużym zasięgu i udźwigu do 1000 ton.
Współczesne wykorzystanie
Coraz większą popularnością na świecie, jako efektowny i efektywny nośnik reklamy, cieszą się sterowce reklamowe. O ile na wykorzystywanie dużych załogowych sterowców reklamowych mogą pozwolić sobie tylko największe światowe koncerny (GoodYear, Fuji itp.), o tyle zdalnie sterowane sterowce reklamowe o długości 10–11 m mogą być wykorzystywane przez większość firm (Allegro.pl). Ponieważ sterowiec taki może latać znacznie niżej niż jego załogowy odpowiednik, z ziemi jest równie dobrze widoczny.
Podział sterowców
- szkieletowe: np. LZ127 Graf Zeppelin, LZ129 Hindenburg
- półszkieletowe:np. Italia, N1 Norge, Zeppelin NT
- ciśnieniowe: np. Lech, Parseval