Chieftain: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Linki zewnętrzne: +{{kontrola autorytatywna}} |
m WP:SK, lit. |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
== Historia rozwoju == |
== Historia rozwoju == |
||
Prace nad projektem następcy Centuriona rozpoczęły się w 1951. Pierwszy [[prototyp]] nowego czołgu powstał w 1959 i został wyprodukowany przez [[Royal Ordnance Factory]] w [[Leeds]]. Pierwsze pojazdy poddawano testom wojskowym w Equipment Trials Wing w [[ |
Prace nad projektem następcy Centuriona rozpoczęły się w 1951. Pierwszy [[prototyp]] nowego czołgu powstał w 1959 i został wyprodukowany przez [[Royal Ordnance Factory]] w [[Leeds]]. Pierwsze pojazdy poddawano testom wojskowym w Equipment Trials Wing w [[Bovington Camp|Bovington]] od grudnia 1962. W maju 1963 podjęto decyzje o przyjęciu czołgu Chieftain do uzbrojenia. [[Produkcja seryjna|Produkcję seryjną]] rozpoczęto w 1966 i pierwsze czołgi weszły do służby w 1967. Łącznie dla armii brytyjskiej wyprodukowano 900 czołgów tego typu. Produkcja na potrzeby armii brytyjskiej trwała do 1971. W 1975 wszystkie brytyjskie pułki czołgów były już wyposażone w Chieftainy, a czołgi wcześniejszych typów zostały wycofane z uzbrojenia. Chieftainy były również eksportowane, głównie do krajów [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]]. W latach 1971-78 do [[Iran]]u dostarczono 750 czołgów tego typu<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Chieftain w Bydgoszczy |data dostępu = 2020-09-27 |opublikowany = www.altair.com.pl |url = https://www.altair.com.pl/news/view?news_id=14165 |język = en}}</ref>. |
||
Chieftain był wielokrotnie modernizowany, stąd wyróżnia się aż dwanaście odmian produkcyjnych (od Mk 1 do Mk 12) oraz wersje prototypowe i eksportowe. Charakterystyczną cechą czołgu było to iż mechanik-kierowca prowadził pojazd w pozycji leżącej, co pozwalało na obniżenie sylwetki pojazdu<ref>{{Cytuj |tytuł = Do Polski trafił unikalny brytyjski czołg |data dostępu = 2020-09-27 |opublikowany = www.polska-zbrojna.pl |url = http://www.polska-zbrojna.pl/home/articleshow/13387?t=Do-Polski-trafil-unikalny-brytyjski-czolg}}</ref>. Wprowadzony został do służby w [[1967]] jako następca [[Centurion (A41)|Centuriona]]. Był głównym czołgiem armii brytyjskiej w latach 70. i 80. W roku 1983 zaczął wchodzić do służby jego następca, czołg [[Challenger 1|Challenger]], ale Chieftain służył jeszcze do lat 90. Specjalne warianty brytyjskich Chieftainów brały udział w wojnie z Irakiem w 1991. Czołgi te były [[eksport]]owane między innymi do Iranu, gdzie wzięły udział w [[wojna iracko-irańska|wojnie iracko-irańskiej]], i do [[Kuwejt]]u, gdzie walczyły z wojskami Iraku w 1990. Czołgi te były zakupione również przez [[Jordania|Jordanię]] i [[Oman]]. |
Chieftain był wielokrotnie modernizowany, stąd wyróżnia się aż dwanaście odmian produkcyjnych (od Mk 1 do Mk 12) oraz wersje prototypowe i eksportowe. Charakterystyczną cechą czołgu było to iż mechanik-kierowca prowadził pojazd w pozycji leżącej, co pozwalało na obniżenie sylwetki pojazdu<ref>{{Cytuj |tytuł = Do Polski trafił unikalny brytyjski czołg |data dostępu = 2020-09-27 |opublikowany = www.polska-zbrojna.pl |url = http://www.polska-zbrojna.pl/home/articleshow/13387?t=Do-Polski-trafil-unikalny-brytyjski-czolg}}</ref>. Wprowadzony został do służby w [[1967]] jako następca [[Centurion (A41)|Centuriona]]. Był głównym czołgiem armii brytyjskiej w latach 70. i 80. W roku 1983 zaczął wchodzić do służby jego następca, czołg [[Challenger 1|Challenger]], ale Chieftain służył jeszcze do lat 90. Specjalne warianty brytyjskich Chieftainów brały udział w wojnie z Irakiem w 1991. Czołgi te były [[eksport]]owane między innymi do Iranu, gdzie wzięły udział w [[wojna iracko-irańska|wojnie iracko-irańskiej]], i do [[Kuwejt]]u, gdzie walczyły z wojskami Iraku w 1990. Czołgi te były zakupione również przez [[Jordania|Jordanię]] i [[Oman]]. |
||
Egzemplarz czołgu Chieftain Mk 11 został przekazany [[Muzeum Wojsk Lądowych|Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy]] przez [[Bovington Tank Museum]] w zamian za egzemplarz czołgu [[T-72]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.facebook.com/media/set/?set=a.715408471885613.1073741883.232495476843584&type=1| tytuł = Chieftain już w Polsce!| data dostępu = 2014-08-05 | autor = | opublikowany = Muzeum Wojsk Lądowych| praca = | data = | język = |
Egzemplarz czołgu Chieftain Mk 11 został przekazany [[Muzeum Wojsk Lądowych|Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy]] przez [[Bovington Tank Museum]] w zamian za egzemplarz czołgu [[T-72]]<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.facebook.com/media/set/?set=a.715408471885613.1073741883.232495476843584&type=1| tytuł = Chieftain już w Polsce!| data dostępu = 2014-08-05 | autor = | opublikowany = Muzeum Wojsk Lądowych| praca = | data = | język =}}</ref>. |
||
== Opis techniczny == |
== Opis techniczny == |
||
Linia 58: | Linia 58: | ||
* '''Chieftain Mk.2''' (1967) – wersja z w mocniejszym silnikiem o mocy 650 KM. |
* '''Chieftain Mk.2''' (1967) – wersja z w mocniejszym silnikiem o mocy 650 KM. |
||
* '''Chieftain Mk.3''' – wyposażony w dodatkowe wyposażenie: filtr suchego powietrza, zmodyfikowaną kopułę dowódcy, zmodernizowany silnik. Wersje Mk.3/3 wyposażono w [[dalmierz laserowy]], silnik o mocy 720 KM i zmodyfikowany pakiet ochrony NBC. Mk.3/3P wersja dla Iranu. |
* '''Chieftain Mk.3''' – wyposażony w dodatkowe wyposażenie: filtr suchego powietrza, zmodyfikowaną kopułę dowódcy, zmodernizowany silnik. Wersje Mk.3/3 wyposażono w [[dalmierz laserowy]], silnik o mocy 720 KM i zmodyfikowany pakiet ochrony NBC. Mk.3/3P wersja dla Iranu. |
||
* '''Chieftain Mk.4''' – Chieftain Mk.3 ze zwiększoną masą paliwa dla [[Siły Obronne Izraela|Sił Obronnych Izraela]]. Zbudowano tylko dwa egzemplarze [[prototyp |
* '''Chieftain Mk.4''' – Chieftain Mk.3 ze zwiększoną masą paliwa dla [[Siły Obronne Izraela|Sił Obronnych Izraela]]. Zbudowano tylko dwa egzemplarze [[prototyp]]owe. |
||
* '''Chieftain Mk.5''' (1970) – ostateczny wariant produkcyjny oparty na wersji Mk 3/3, z 750-konnym silnikiem L60 Mark 8A, z ulepszeniami systemu ochrony przed bronią masowego rażenia. |
* '''Chieftain Mk.5''' (1970) – ostateczny wariant produkcyjny oparty na wersji Mk 3/3, z 750-konnym silnikiem L60 Mark 8A, z ulepszeniami systemu ochrony przed bronią masowego rażenia. |
||
* '''Chieftain Mk.6''' (1979) – ulepszona wersja Mk.2 przebudowana do standardu Mk.5. |
* '''Chieftain Mk.6''' (1979) – ulepszona wersja Mk.2 przebudowana do standardu Mk.5. |
||
* '''Chieftain Mk.7''' – Mk.3 przebudowany do standardu Mk.5. Wersja Mk./2c została zbudowana i dostarczona do Omanu. |
* '''Chieftain Mk.7''' – Mk.3 przebudowany do standardu Mk.5. Wersja Mk./2c została zbudowana i dostarczona do Omanu. |
||
* '''Chieftain Mk.8''' – Chieftain Mk.3/3 ulepszony do standardu Chieftain Mk.5 |
* '''Chieftain Mk.8''' – Chieftain Mk.3/3 ulepszony do standardu Chieftain Mk.5 |
||
* '''Chieftain Mk.9''' – ulepszona wersja Mk.6 z systemami IFCS oraz z nowymi [[ |
* '''Chieftain Mk.9''' – ulepszona wersja Mk.6 z systemami IFCS oraz z nowymi [[radiostacja]]mi Clansman. |
||
* '''Chieftain Mk.10''' (1985) – ulepszona wersja Mk.6 i Mk.7 wyposażone w IFCS i Stillbrew. Pakiet ochrony załogi Stillbrew został nałożony na przód i pierścień [[Wieża (pojazd pancerny)|wieży]]. |
* '''Chieftain Mk.10''' (1985) – ulepszona wersja Mk.6 i Mk.7 wyposażone w IFCS i Stillbrew. Pakiet ochrony załogi Stillbrew został nałożony na przód i pierścień [[Wieża (pojazd pancerny)|wieży]]. |
||
* '''Chieftain Mk.11''' (1988-1990) – wersja Mk.8 wyposażona w IFCS, Stillbrew, system NBC No 11, TOGS (Thermal Observation and Gunnery System) oraz [[dalmierz laserowy]]. |
* '''Chieftain Mk.11''' (1988-1990) – wersja Mk.8 wyposażona w IFCS, Stillbrew, system NBC No 11, TOGS (Thermal Observation and Gunnery System) oraz [[dalmierz laserowy]]. |
Wersja z 13:12, 17 paź 2020
Czołg Chieftain podczas War and Peace Show (2010) | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
4 |
Historia | |
Prototypy |
1959 |
Produkcja |
1966 - 1978 |
Egzemplarze |
2265 szt. |
Dane techniczne | |
Silnik |
Leyland L60, 6-cylindrowy |
Transmisja |
mechaniczna |
Poj. zb. paliwa |
950 l |
Długość |
10,795 m |
Szerokość |
3,504 m |
Wysokość |
2,895 m |
Prześwit |
0,508 m |
Masa |
bojowa: 55 000 kg |
Moc jedn. |
13,63 KM/t |
Nacisk jedn. |
0,9 kg/cm2 |
Osiągi | |
Prędkość |
48 km/h |
Zasięg pojazdu |
550 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 1,066 m |
Rowy (szer.) |
3,149 m |
Ściany (wys.) |
0,914 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
armata czołgowa kal. 120 mm 2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm | |
Wyposażenie | |
2 × 6 wyrzutni granatów dymnych | |
Użytkownicy | |
British Army, Iran, Irak, Jordania, Oman, Kuwejt |
Chieftain (FV4201) – brytyjski czołg podstawowy.
Historia rozwoju
Prace nad projektem następcy Centuriona rozpoczęły się w 1951. Pierwszy prototyp nowego czołgu powstał w 1959 i został wyprodukowany przez Royal Ordnance Factory w Leeds. Pierwsze pojazdy poddawano testom wojskowym w Equipment Trials Wing w Bovington od grudnia 1962. W maju 1963 podjęto decyzje o przyjęciu czołgu Chieftain do uzbrojenia. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1966 i pierwsze czołgi weszły do służby w 1967. Łącznie dla armii brytyjskiej wyprodukowano 900 czołgów tego typu. Produkcja na potrzeby armii brytyjskiej trwała do 1971. W 1975 wszystkie brytyjskie pułki czołgów były już wyposażone w Chieftainy, a czołgi wcześniejszych typów zostały wycofane z uzbrojenia. Chieftainy były również eksportowane, głównie do krajów Bliskiego Wschodu. W latach 1971-78 do Iranu dostarczono 750 czołgów tego typu[1].
Chieftain był wielokrotnie modernizowany, stąd wyróżnia się aż dwanaście odmian produkcyjnych (od Mk 1 do Mk 12) oraz wersje prototypowe i eksportowe. Charakterystyczną cechą czołgu było to iż mechanik-kierowca prowadził pojazd w pozycji leżącej, co pozwalało na obniżenie sylwetki pojazdu[2]. Wprowadzony został do służby w 1967 jako następca Centuriona. Był głównym czołgiem armii brytyjskiej w latach 70. i 80. W roku 1983 zaczął wchodzić do służby jego następca, czołg Challenger, ale Chieftain służył jeszcze do lat 90. Specjalne warianty brytyjskich Chieftainów brały udział w wojnie z Irakiem w 1991. Czołgi te były eksportowane między innymi do Iranu, gdzie wzięły udział w wojnie iracko-irańskiej, i do Kuwejtu, gdzie walczyły z wojskami Iraku w 1990. Czołgi te były zakupione również przez Jordanię i Oman.
Egzemplarz czołgu Chieftain Mk 11 został przekazany Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy przez Bovington Tank Museum w zamian za egzemplarz czołgu T-72[3].
Opis techniczny
Chieftain waży około 55 ton, uzbrojony jest w gwintowaną 120-mm armatę L11A5. Amunicja do działa jest rozdzielnego ładowania. Początkowo jej zapas wynosił 53 naboje, jednak później został zwiększony do 64 sztuk amunicji. Uzbrojenie dodatkowe stanowią dwa 7,62-mm karabiny maszynowe: L8A1 sprzężony z armatą i L37A1 zamontowany na wieżyczce dowódcy (z możliwością prowadzenia ognia bez otwierania włazu). Początkowo stosowano też specjalny karabin maszynowy kalibru pół cala L21A1 zamontowany na kołysce armaty i służący do wstrzeliwania się do celu i oceny odległości, jednak wraz z rozwojem optoelektroniki, zrezygnowano z tego rodzaju uzbrojenia. Napęd Chieftaina stanowił dwusuwowy silnik wysokoprężny o mocy 750 KM, przy czym w prototypach i pierwszych seriach pojazdów stosowano znacznie słabszą jednostkę napędową, której moc zwiększano w kolejnych seriach pojazdów. Prędkość czołgu wynosiła 48 km/h na szosie i około 30 km/h w terenie. Przód kadłuba i wieża czołgu są odlewane, a stosunkowo niską sylwetkę i duże pochylenia przedniego pancerza osiągnięto poprzez zastosowanie półleżącej pozycji kierowcy[1].
Wersje podstawowe
Podstawowe wersje produkcyjne czołgu Chieftain[4]:
- FV4201 P1 - FV4201 P7 – wersje prototypowe, wyprodukowano 7 egzemplarzy.
- Chieftain Mk.1 (1965) – 40 pojazdów przedseryjnych wyprodukowanych w latach 1965–1966. Wykorzystywane do szkolenia.
- Chieftain Mk.2 (1967) – wersja z w mocniejszym silnikiem o mocy 650 KM.
- Chieftain Mk.3 – wyposażony w dodatkowe wyposażenie: filtr suchego powietrza, zmodyfikowaną kopułę dowódcy, zmodernizowany silnik. Wersje Mk.3/3 wyposażono w dalmierz laserowy, silnik o mocy 720 KM i zmodyfikowany pakiet ochrony NBC. Mk.3/3P wersja dla Iranu.
- Chieftain Mk.4 – Chieftain Mk.3 ze zwiększoną masą paliwa dla Sił Obronnych Izraela. Zbudowano tylko dwa egzemplarze prototypowe.
- Chieftain Mk.5 (1970) – ostateczny wariant produkcyjny oparty na wersji Mk 3/3, z 750-konnym silnikiem L60 Mark 8A, z ulepszeniami systemu ochrony przed bronią masowego rażenia.
- Chieftain Mk.6 (1979) – ulepszona wersja Mk.2 przebudowana do standardu Mk.5.
- Chieftain Mk.7 – Mk.3 przebudowany do standardu Mk.5. Wersja Mk./2c została zbudowana i dostarczona do Omanu.
- Chieftain Mk.8 – Chieftain Mk.3/3 ulepszony do standardu Chieftain Mk.5
- Chieftain Mk.9 – ulepszona wersja Mk.6 z systemami IFCS oraz z nowymi radiostacjami Clansman.
- Chieftain Mk.10 (1985) – ulepszona wersja Mk.6 i Mk.7 wyposażone w IFCS i Stillbrew. Pakiet ochrony załogi Stillbrew został nałożony na przód i pierścień wieży.
- Chieftain Mk.11 (1988-1990) – wersja Mk.8 wyposażona w IFCS, Stillbrew, system NBC No 11, TOGS (Thermal Observation and Gunnery System) oraz dalmierz laserowy.
- Chieftain Mk.12 – ulepszona wersja Mk.11, anulowana z powodu wprowadzenia do służby czołgu Challenger 2.
Przypisy
- ↑ a b Chieftain w Bydgoszczy [online], www.altair.com.pl [dostęp 2020-09-27] (ang.).
- ↑ Do Polski trafił unikalny brytyjski czołg [online], www.polska-zbrojna.pl [dostęp 2020-09-27] .
- ↑ Chieftain już w Polsce!. Muzeum Wojsk Lądowych. [dostęp 2014-08-05].
- ↑ FV4201 Chieftain [online], Tank Encyclopedia, 14 listopada 2014 [dostęp 2020-09-27] (ang.).
Bibliografia
- Foss F. Ch.: Jane’s tank & combat vehicle recognition guide. New York: HarperCollinsPublishers, 2000. ISBN 0-00-472452-6.