Andrzej Wawrzyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne redakcyjne
lit.
Linia 31: Linia 31:
}}
}}


'''Andrzej Wawrzyk''' (ur. [[26 września]] [[1987]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski [[boks]]er, mistrz Polski wagi ciężkiej. Mierzy 195&nbsp;cm wzrostu<ref>{{Cytuj stronę|url=http://boks.przegladsportowy.pl/Boks-Andrzej-Wawrzyk-opowiada-o-walce-z-Aleksandrem-Powietkinem,artykul,167575,1,290.html#|tytuł=''Wawrzyk: Lubię mieć przewagę fizyczną''|opublikowany=boks.przegladsportowy.pl|data=19 kwietnia 2013|data dostępu=}}</ref>.
'''Andrzej Wawrzyk''' (ur. [[26 września]] [[1987]] w [[Kraków|Krakowie]]) – [[Polska|polski]] [[boks]]er, mistrz Polski wagi ciężkiej. Mierzy 195&nbsp;cm wzrostu<ref>{{Cytuj stronę|url=http://boks.przegladsportowy.pl/Boks-Andrzej-Wawrzyk-opowiada-o-walce-z-Aleksandrem-Powietkinem,artykul,167575,1,290.html#|tytuł=''Wawrzyk: Lubię mieć przewagę fizyczną''|opublikowany=boks.przegladsportowy.pl|data=19 kwietnia 2013|data dostępu=}}</ref>.


== Kariera ==
== Kariera ==
Swoją pierwszą walkę stoczył 18 listopada 2006 z czeskim bokserem Ervinem Slonką. 4-rundowy pojedynek wygrał jednogłośną decyzją sędziów na punkty.
Swoją pierwszą walkę stoczył 18 listopada 2006 z [[Czechy|czeskim]] bokserem Ervínem Slonką. 4-rundowy pojedynek wygrał jednogłośną decyzją sędziów na punkty.


19 kwietnia 2008 otrzymał szansę walki o pas mistrza Polski wagi ciężkiej z [[Marcin Najman|Marcinem Najmanem]]. W 2. rundzie wygrał przez [[nokaut|techniczny nokaut]]<ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1288828 Wawrzyk vs. Najman]</ref>.
19 kwietnia 2008 otrzymał szansę walki o pas mistrza Polski wagi ciężkiej z [[Marcin Najman|Marcinem Najmanem]]. W 2. rundzie wygrał przez [[nokaut|techniczny nokaut]]<ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1288828 Wawrzyk vs. Najman]</ref>.


18 października 2008 zwyciężył przez [[nokaut]] w 8. rundzie z Holendrem Harrym Duivenem Juniorem. Stawką walki był młodzieżowy tytuł mistrza świata wagi ciężkiej [[World Boxing Council|WBC]].
18 października 2008 zwyciężył przez [[nokaut]] w 8. rundzie z [[Holandia|Holendrem]] Harrym Duivenem Juniorem. Stawką walki był młodzieżowy tytuł mistrza świata wagi ciężkiej [[World Boxing Council|WBC]].


29 listopada 2008 obronił pas mistrza Polski, zwyciężając jednogłośną decyzją sędziów na punkty [[Tomasz Bonin|Tomasza Bonina]].
29 listopada 2008 obronił pas mistrza Polski, zwyciężając jednogłośną decyzją sędziów na punkty [[Tomasz Bonin|Tomasza Bonina]].


9 maja 2009 obronił pas młodzieżowego mistrza świata WBC, pokonując przez techniczny nokaut w 6. rundzie Kenijczyka Raymonda Ochienga<ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1396912 Wawrzyk vs. Ochieng]</ref>.
9 maja 2009 obronił pas młodzieżowego mistrza świata WBC, pokonując przez techniczny nokaut w 6. rundzie [[Kenia|Kenijczyka]] Raymonda Ochienga<ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1396912 Wawrzyk vs. Ochieng]</ref>.


18 grudnia 2009 Wawrzyk wygrał jednogłośnie na punkty 10-rundowy pojedynek z byłym amatorskim wicemistrzem świata kategorii super ciężkiej, Ukraińcem Ołeksijem Mazikinem. Polak obronił w tym starciu pas młodzieżowego mistrza świata WBC<ref>[http://www.bokser.org/content/2009/12/18/233512/index.jsp Wawrzyk pokonał Mazikina]</ref><ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1468604 Wawrzyk vs. Mazikin]</ref>.
18 grudnia 2009 Wawrzyk wygrał jednogłośnie na punkty 10-rundowy pojedynek z byłym amatorskim wicemistrzem świata kategorii super ciężkiej, [[Ukraina|Ukraińcem]] Ołeksijem Mazikinem. Polak obronił w tym starciu pas młodzieżowego mistrza świata WBC<ref>[http://www.bokser.org/content/2009/12/18/233512/index.jsp Wawrzyk pokonał Mazikina]</ref><ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1468604 Wawrzyk vs. Mazikin]</ref>.


29 stycznia 2010 zadebiutował w USA na gali w [[Chicago]]. Po 8-rundowym pojedynku wygrał z Harveyem Jolly jednogłośnie na punkty, mimo iż w 4. rundzie był liczony<ref>[http://www.bokser.org/content/2010/01/30/073354/index.jsp Wawrzyk wygrywa na punkty w Chicago]</ref><ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1484557 Wawrzyk vs. Jolly]</ref>.
29 stycznia 2010 zadebiutował w USA na gali w [[Chicago]]. Po 8-rundowym pojedynku wygrał z Harveyem Jolly jednogłośnie na punkty, mimo iż w 4. rundzie był liczony<ref>[http://www.bokser.org/content/2010/01/30/073354/index.jsp Wawrzyk wygrywa na punkty w Chicago]</ref><ref>[http://boxrec.com/media/index.php?title=Fight:1484557 Wawrzyk vs. Jolly]</ref>.


25 września 2010 na gali w warszawskim [[Hala Torwar|Torwarze]], gdzie walką wieczoru był pojedynek o mistrzostwo świata WBC pomiędzy [[Krzysztof Włodarczyk (bokser)|Krzysztofem Włodarczykiem]] a [[Jason Robinson (bokser)|Jasonem Robinsonem]], Andrzej Wawrzyk stoczył swoją 20 walkę na zawodowym ringu. Po 6-rundowym pojedynku pokonał Łotysza Pavelsa Dolgovsa<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.ringpolska.pl/boks-w-polsce/zawodnicy-t-z/andrzej-wawrzyk/3829-wawrzyk-efektownie-znokautowal-dolgowsa|tytuł=Wawrzyk wypunktował Dolgowsa|data=25.09.2010|opublikowany=ringpolska.pl|język=pl|data dostępu=2010-09-25}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bokser.org/content/2010/09/25/214428/index.jsp|tytuł=Wygrane Wawrzyka i Miszkina|data=25.09.2010|opublikowany=bokser.org|język=pl|data dostępu=2010-09-25}}</ref>.
25 września 2010 na gali w warszawskim [[Hala Torwar|Torwarze]], gdzie walką wieczoru był pojedynek o mistrzostwo świata WBC pomiędzy [[Krzysztof Włodarczyk (bokser)|Krzysztofem Włodarczykiem]] a [[Jason Robinson (bokser)|Jasonem Robinsonem]], Andrzej Wawrzyk stoczył swoją 20 walkę na zawodowym ringu. Po 6-rundowym pojedynku pokonał [[Łotwa|Łotysza]] Pavelsa Dolgovsa<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.ringpolska.pl/boks-w-polsce/zawodnicy-t-z/andrzej-wawrzyk/3829-wawrzyk-efektownie-znokautowal-dolgowsa|tytuł=Wawrzyk wypunktował Dolgowsa|data=25.09.2010|opublikowany=ringpolska.pl|język=pl|data dostępu=2010-09-25}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bokser.org/content/2010/09/25/214428/index.jsp|tytuł=Wygrane Wawrzyka i Miszkina|data=25.09.2010|opublikowany=bokser.org|język=pl|data dostępu=2010-09-25}}</ref>.


25 czerwca 2011 podczas gali „Wojak Boxing Night” w Rzeszowie pokonał Niemca Andreasa Sidona przez nokaut w 1. rundzie.
25 czerwca 2011 podczas gali „Wojak Boxing Night” w Rzeszowie pokonał [[Niemcy|Niemca]] Andreasa Sidona przez nokaut w 1. rundzie.


10 września 2011 r. podczas gali na [[Stadion Wrocław|stadionie we Wrocławiu]] pokonał przez techniczny nokaut w 9. rundzie Amerykanina Devina Vargasa.
10 września 2011 r. podczas gali na [[Stadion Wrocław|stadionie we Wrocławiu]] pokonał przez techniczny nokaut w 9. rundzie Amerykanina Devina Vargasa.
Linia 56: Linia 56:
12 listopada 2011 pokonał w 2. rundzie przez nokaut niepokonanego do tej pory [[Argentyna|Argentyńczyka]] Nelsona Dario Domingueza, zdobywając pasy [[World Boxing Council|WBC]] Baltic oraz [[World Boxing Association|WBA]] International<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bokser.org/content/2011/11/12/223344/index.jsp|tytuł=Wawrzyk ciężko nokautuje|data=12.11.2011|opublikowany=bokser.org|język=pl|data dostępu=2011-11-12}}</ref>.
12 listopada 2011 pokonał w 2. rundzie przez nokaut niepokonanego do tej pory [[Argentyna|Argentyńczyka]] Nelsona Dario Domingueza, zdobywając pasy [[World Boxing Council|WBC]] Baltic oraz [[World Boxing Association|WBA]] International<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bokser.org/content/2011/11/12/223344/index.jsp|tytuł=Wawrzyk ciężko nokautuje|data=12.11.2011|opublikowany=bokser.org|język=pl|data dostępu=2011-11-12}}</ref>.


2 czerwca 2012 Andrzej Wawrzyk zmierzył się z Denisem Baktowem. Po emocjonującym pojedynku, w którym w pierwszej rundzie Polak był liczony, Wawrzyk zwyciężył jednogłośnie na punkty stosunkiem 99:92, 98:93 i 97:94, broniąc tym samym pas WBA International oraz zdobywając wakujący pas [[World Boxing Council|WBC]] CIS and Slovenian Boxing Bureau (CISBB)<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bokser.org/content/2012/06/02/233447/index.jsp|tytuł=Ciężka przeprawa Wawrzyka|opublikowany=bokser.org|data dostępu=2 czerwca 2012|język=pl}}</ref>.
2 czerwca 2012 Andrzej Wawrzyk zmierzył się z Dienisem Bachtowem. Po emocjonującym pojedynku, w którym w pierwszej rundzie Polak był liczony, Wawrzyk zwyciężył jednogłośnie na punkty, pokonując [[Rosja|Rosjanina]] stosunkiem 99:92, 98:93 i 97:94, broniąc tym samym pas WBA International oraz zdobywając wakujący pas [[World Boxing Council|WBC]] CIS and Slovenian Boxing Bureau (CISBB)<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bokser.org/content/2012/06/02/233447/index.jsp|tytuł=Ciężka przeprawa Wawrzyka|opublikowany=bokser.org|data dostępu=2 czerwca 2012|język=pl}}</ref>.


23 marca 2013 Wawrzyk pokonał w Częstochowie jednogłośnie na punkty doświadczonego Roberta Hawkinsa.
23 marca 2013 Wawrzyk pokonał w Częstochowie jednogłośnie na punkty doświadczonego Roberta Hawkinsa.
Linia 62: Linia 62:
17 maja 2013 Andrzej Wawrzyk przegrał w 3. rundzie przez techniczny nokaut, walkę o Mistrzostwo Świata federacji [[World Boxing Association|WBA]] z [[Aleksandr Powietkin|Aleksandrem Powietkinem]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bokser.org/content/2013/05/17/205515/index.jsp|tytuł=Runda po rundzie: Wawrzyk nie dał rady; Povietkin wygrywa w trzeciej rundzie|opublikowany=bokser.org|data dostępu=17 maja 2013|język=pl}}</ref>.
17 maja 2013 Andrzej Wawrzyk przegrał w 3. rundzie przez techniczny nokaut, walkę o Mistrzostwo Świata federacji [[World Boxing Association|WBA]] z [[Aleksandr Powietkin|Aleksandrem Powietkinem]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bokser.org/content/2013/05/17/205515/index.jsp|tytuł=Runda po rundzie: Wawrzyk nie dał rady; Povietkin wygrywa w trzeciej rundzie|opublikowany=bokser.org|data dostępu=17 maja 2013|język=pl}}</ref>.


1 lutego 2014 Andrzej Wawrzyk stoczył pierwszy pojedynek od momentu porażki z Aleksandrem Powietkinem. Na gali w [[Opole|Opolu]], w 1. rundzie pokonał, przez techniczny nokaut, byłego pretendenta do tytułu Mistrza Świata federacji [[World Boxing Council|WBC]] - [[Danny Williams (bokser)|Dany'ego Williamsa]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bokser.org/content/2014/02/01/222218/index.jsp|tytuł=Wawrzyk zdemolował Williamsa|opublikowany=bokser.org|data dostępu=1 lutego 2014|język=pl}}</ref>.
1 lutego 2014 Andrzej Wawrzyk stoczył pierwszy pojedynek od momentu porażki z Aleksandrem Powietkinem. Na gali w [[Opole|Opolu]], w 1. rundzie pokonał, przez techniczny nokaut, byłego pretendenta do tytułu Mistrza Świata federacji [[World Boxing Council|WBC]] - [[Danny Williams (bokser)|Danny'ego Williamsa]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.bokser.org/content/2014/02/01/222218/index.jsp|tytuł=Wawrzyk zdemolował Williamsa|opublikowany=bokser.org|data dostępu=1 lutego 2014|język=pl}}</ref>.


15 marca 2014 na gali „Wojak Boxing Night” w [[Arłamów|Arłamowie]], Wawrzyk pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie byłego pretendenta do tytułu mistrza świata [[Francois Botha|Fransa Bothę]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://sport.wp.pl/kat,1878,title,Wawrzyk-zastopowal-Bothe-w-piatej-rundzie,wid,16475195,wiadomosc.html|tytuł=Wawrzyk zastopował Bothę w piątej rundzie|opublikowany=wp.pl|data dostępu=16 marca 2014|język=pl}}</ref>.
15 marca 2014 na gali „Wojak Boxing Night” w [[Arłamów|Arłamowie]], Wawrzyk pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie byłego pretendenta do tytułu mistrza świata [[Francois Botha|Fransa Bothę]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://sport.wp.pl/kat,1878,title,Wawrzyk-zastopowal-Bothe-w-piatej-rundzie,wid,16475195,wiadomosc.html|tytuł=Wawrzyk zastopował Bothę w piątej rundzie|opublikowany=wp.pl|data dostępu=16 marca 2014|język=pl}}</ref>.
Linia 171: Linia 171:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|24-0
|24-0
|{{flaga|ARG}} Nelson Dario Dominguez
|{{flaga|ARG}} Nelson Darío Domínguez
|KO
|KO
|2/10
|2/10
Linia 196: Linia 196:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|21-0
|21-0
|{{flaga|HRV}} Ivica Perkovic
|{{flaga|HRV}} Ivica Perković
|UD
|UD
|8/8
|8/8
Linia 293: Linia 293:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|9-0
|9-0
|{{flaga|BGR}} Yavor Marinchev
|{{flaga|BGR}} Jawor Marinczew
|UD
|UD
|6/6
|6/6
Linia 301: Linia 301:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|8-0
|8-0
|{{flaga|HUN}} Laszlo Esztan
|{{flaga|HUN}} Laszló Esztán
|TKO
|TKO
|1/6
|1/6
Linia 309: Linia 309:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|7-0
|7-0
|{{flaga|SVK}} Stefan Cirok
|{{flaga|SVK}} Štefan Cirok
|TKO
|TKO
|1/6
|1/6
Linia 317: Linia 317:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|6-0
|6-0
|{{flaga|HRV}} Drazen Ordulj
|{{flaga|HRV}} Dražen Ordulj
|RTD
|RTD
|6/6
|6/6
Linia 349: Linia 349:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|2-0
|2-0
|{{flaga|CZE}} Martin Stensky
|{{flaga|CZE}} Martin Štenský
|TKO
|TKO
|2/4
|2/4
Linia 357: Linia 357:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|1-0
|1-0
|{{flaga|CZE}} Ervin Slonka
|{{flaga|CZE}} Ervín Slonka
|UD
|UD
|4/4
|4/4

Wersja z 05:09, 20 lis 2020

Andrzej Wawrzyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 września 1987
Kraków

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

195 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

34

Zwycięstwa

33

Przez nokauty

19

Porażki

1 (1 KO)

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 21.11.2016.

Andrzej Wawrzyk (ur. 26 września 1987 w Krakowie) – polski bokser, mistrz Polski wagi ciężkiej. Mierzy 195 cm wzrostu[1].

Kariera

Swoją pierwszą walkę stoczył 18 listopada 2006 z czeskim bokserem Ervínem Slonką. 4-rundowy pojedynek wygrał jednogłośną decyzją sędziów na punkty.

19 kwietnia 2008 otrzymał szansę walki o pas mistrza Polski wagi ciężkiej z Marcinem Najmanem. W 2. rundzie wygrał przez techniczny nokaut[2].

18 października 2008 zwyciężył przez nokaut w 8. rundzie z Holendrem Harrym Duivenem Juniorem. Stawką walki był młodzieżowy tytuł mistrza świata wagi ciężkiej WBC.

29 listopada 2008 obronił pas mistrza Polski, zwyciężając jednogłośną decyzją sędziów na punkty Tomasza Bonina.

9 maja 2009 obronił pas młodzieżowego mistrza świata WBC, pokonując przez techniczny nokaut w 6. rundzie Kenijczyka Raymonda Ochienga[3].

18 grudnia 2009 Wawrzyk wygrał jednogłośnie na punkty 10-rundowy pojedynek z byłym amatorskim wicemistrzem świata kategorii super ciężkiej, Ukraińcem Ołeksijem Mazikinem. Polak obronił w tym starciu pas młodzieżowego mistrza świata WBC[4][5].

29 stycznia 2010 zadebiutował w USA na gali w Chicago. Po 8-rundowym pojedynku wygrał z Harveyem Jolly jednogłośnie na punkty, mimo iż w 4. rundzie był liczony[6][7].

25 września 2010 na gali w warszawskim Torwarze, gdzie walką wieczoru był pojedynek o mistrzostwo świata WBC pomiędzy Krzysztofem Włodarczykiem a Jasonem Robinsonem, Andrzej Wawrzyk stoczył swoją 20 walkę na zawodowym ringu. Po 6-rundowym pojedynku pokonał Łotysza Pavelsa Dolgovsa[8][9].

25 czerwca 2011 podczas gali „Wojak Boxing Night” w Rzeszowie pokonał Niemca Andreasa Sidona przez nokaut w 1. rundzie.

10 września 2011 r. podczas gali na stadionie we Wrocławiu pokonał przez techniczny nokaut w 9. rundzie Amerykanina Devina Vargasa.

12 listopada 2011 pokonał w 2. rundzie przez nokaut niepokonanego do tej pory Argentyńczyka Nelsona Dario Domingueza, zdobywając pasy WBC Baltic oraz WBA International[10].

2 czerwca 2012 Andrzej Wawrzyk zmierzył się z Dienisem Bachtowem. Po emocjonującym pojedynku, w którym w pierwszej rundzie Polak był liczony, Wawrzyk zwyciężył jednogłośnie na punkty, pokonując Rosjanina stosunkiem 99:92, 98:93 i 97:94, broniąc tym samym pas WBA International oraz zdobywając wakujący pas WBC CIS and Slovenian Boxing Bureau (CISBB)[11].

23 marca 2013 Wawrzyk pokonał w Częstochowie jednogłośnie na punkty doświadczonego Roberta Hawkinsa.

17 maja 2013 Andrzej Wawrzyk przegrał w 3. rundzie przez techniczny nokaut, walkę o Mistrzostwo Świata federacji WBA z Aleksandrem Powietkinem[12].

1 lutego 2014 Andrzej Wawrzyk stoczył pierwszy pojedynek od momentu porażki z Aleksandrem Powietkinem. Na gali w Opolu, w 1. rundzie pokonał, przez techniczny nokaut, byłego pretendenta do tytułu Mistrza Świata federacji WBC - Danny'ego Williamsa[13].

15 marca 2014 na gali „Wojak Boxing Night” w Arłamowie, Wawrzyk pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie byłego pretendenta do tytułu mistrza świata Fransa Bothę[14].

Na 31 maja 2014 była zaplanowana w Lublinie walka Andrzeja Wawrzyka z Albertem Sosnowskim o tytuł Międzynarodowego Mistrzostwa Polski wagi ciężkiej, która została odwołana z powodu obrażeń odniesionych przez Wawrzyka w wypadku drogowym w maju 2014[15]. Został zastąpiony przez Marcina Rekowskiego, który pokonał Sosnowskiego.

2 kwietnia 2016 na gali Polsat Boxing Night w Krakowie pokonał przez techniczny nokaut w 7. rundzie Marcina Rekowskiego[16]. Była to jego pierwsza walka po przerwie spowodowanej wypadkiem samochodowym.

17 września 2016 pokonał Alberta Sosnowskiego (49-8-2, 30 KO) w czwartej walce gali Polsat Boxing Night. Pojedynek został przerwany w szóstej rundzie na skutek kontuzji łuku brwiowego.

Na 25 lutego 2017 została zaplanowana walka z Amerykaninem Deontayem Wilderem o tytuł mistrza świata wagi ciężkiej federacji WBC, jednak testy antydopingowe Andrzeja Wawrzyka dały wyniki pozytywne i w związku z tym pojedynek został odwołany[17].

Lista walk na zawodowym ringu

Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Wygrana 33-1 Polska Albert Sosnowski TKO 6/10 17.09.2016 Polska Gdańsk/Sopot Walka o tytuł Mistrza Polski w wadze ciężkiej[18].
Wygrana 32-1 Polska Marcin Rekowski TKO 7/10 02.04.2016 Polska Kraków
Wygrana 31-1 Stany Zjednoczone Mike Sheppard TKO 3/10 26.09.2015 Stany Zjednoczone Birmingham
Wygrana 30-1 Polska Patryk Kowoll KO 2/8 21.07.2015 Polska Warszawa
Wygrana 29-1 Południowa Afryka Francois Botha TKO 5/10 15.03.2014 Polska Arłamów Walka o Międzynarodowe Mistrzostwo Polski wagi ciężkiej.
Wygrana 28-1 Wielka Brytania Danny Williams TKO 1/8 01.02.2014 Polska Opole
Przegrana 27-1 Rosja Aleksandr Powietkin TKO 3/12 17.05.2013 Rosja Krasnogorsk Walka o Mistrzostwo Świata federacji WBA wagi ciężkiej.
Wygrana 27-0 Stany Zjednoczone Robert Hawkins UD 6/6 23.03.2013 Polska Częstochowa
Wygrana 26-0 Rosja Dienis Bachtow UD 10/10 02.06.2012 Polska Bydgoszcz Obronił pas WBA International oraz zdobył pas WBC CIS and Slovenian Boxing Bureau.
Wygrana 25-0 Dania Claus Bertino UD 10/10 18.02.2012 Polska Racibórz
Wygrana 24-0 Argentyna Nelson Darío Domínguez KO 2/10 12.11.2011 Polska Gdynia Zdobył pasy WBC Baltic oraz WBA International wagi ciężkiej.
Wygrana 23-0 Stany Zjednoczone Devin Vargas TKO 9/10 10.09.2011 Polska Wrocław
Wygrana 22-0 Niemcy Andreas Sidon KO 1/8 25.06.2011 Polska Rzeszów
Wygrana 21-0 Chorwacja Ivica Perković UD 8/8 05.03.2011 Polska Krynica-Zdrój
Wygrana 20-0 Łotwa Pavel Dolgovs UD 6/6 25.09.2010 Polska Warszawa
Wygrana 19-0 Wielka Brytania Paul Butlin UD 8/8 15.05.2010 Polska Łódź
Wygrana 18-0 Wielka Brytania Lee Swaby UD 8/8 20.03.2010 Polska Strzelce Opolskie
Wygrana 17-0 Wielka Brytania Harvey Jolly UD 8/8 29.01.2010 Stany Zjednoczone Chicago
Wygrana 16-0 Ukraina Ołeksij Mazikin UD 10/10 18.12.2009 Polska Łódź
Wygrana 15-0 Kenia Raymond Ochieng TKO 5/10 09.05.2009 Polska Gdynia
Wygrana 14-0 Łotwa Edgars Kalnars RTD 3/10 28.02.2009 Polska Lublin
Wygrana 13-0 Polska Tomasz Bonin UD 10/10 29.11.2008 Polska Katowice
Wygrana 12-0 Holandia Harry Duiven Jr KO 8/10 18.10.2008 Polska Zabrze
Wygrana 11-0 Łotwa Aleksandrs Selezens UD 6/6 31.05.2008 Polska Legnica
Wygrana 10-0 Polska Marcin Najman TKO 2/10 19.04.2008 Polska Katowice
Wygrana 9-0 Bułgaria Jawor Marinczew UD 6/6 08.12.2007 Szwajcaria Bazylea
Wygrana 8-0 Węgry Laszló Esztán TKO 1/6 20.10.2007 Polska Warszawa
Wygrana 7-0 Słowacja Štefan Cirok TKO 1/6 14.10.2007 Polska Częstochowa
Wygrana 6-0 Chorwacja Dražen Ordulj RTD 6/6 29.09.2007 Niemcy Oldenburg
Wygrana 5-0 Chorwacja Ante Lovric TKO 2/4 14.04.2007 Niemcy Stuttgart
Wygrana 4-0 Słowacja Peter Oravec TKO 1/4 24.03.2007 Polska Wołów
Wygrana 3-0 Białoruś Aliaksandr Mazaleu UD 4/4 03.03.2007 Niemcy Rostock
Wygrana 2-0 Czechy Martin Štenský TKO 2/4 25.11.2006 Polska Warszawa
Wygrana 1-0 Czechy Ervín Slonka UD 4/4 18.11.2006 Austria Steyr

Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów

Przypisy

  1. ↑ Wawrzyk: Lubię mieć przewagę fizyczną. boks.przegladsportowy.pl, 19 kwietnia 2013.
  2. ↑ Wawrzyk vs. Najman
  3. ↑ Wawrzyk vs. Ochieng
  4. ↑ Wawrzyk pokonał Mazikina
  5. ↑ Wawrzyk vs. Mazikin
  6. ↑ Wawrzyk wygrywa na punkty w Chicago
  7. ↑ Wawrzyk vs. Jolly
  8. ↑ Wawrzyk wypunktował Dolgowsa. ringpolska.pl, 25.09.2010. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  9. ↑ Wygrane Wawrzyka i Miszkina. bokser.org, 25.09.2010. [dostęp 2010-09-25]. (pol.).
  10. ↑ Wawrzyk ciężko nokautuje. bokser.org, 12.11.2011. [dostęp 2011-11-12]. (pol.).
  11. ↑ Ciężka przeprawa Wawrzyka. bokser.org. [dostęp 2 czerwca 2012]. (pol.).
  12. ↑ Runda po rundzie: Wawrzyk nie dał rady; Povietkin wygrywa w trzeciej rundzie. bokser.org. [dostęp 17 maja 2013]. (pol.).
  13. ↑ Wawrzyk zdemolował Williamsa. bokser.org. [dostęp 1 lutego 2014]. (pol.).
  14. ↑ Wawrzyk zastopował Bothę w piątej rundzie. wp.pl. [dostęp 16 marca 2014]. (pol.).
  15. ↑ ndrzej Wawrzyk: mogłem już nie żyć. onet.pl, 13 maja 2014. [dostęp 13 maja 2014].
  16. ↑ Rekowski vs Wawrzyk: Brutalna siła! Wawrzyk wygrywa przed czasem. polsatsport.pl, 2016-04-02. [dostęp 2016-04-02].
  17. ↑ Andrzej Wawrzyk na dopingu. Nie będzie walki z mistrzem świata!. przegladsportowy.pl, 25.01.2017. [dostęp 25.01.2017].
  18. ↑ SOSNOWSKI: ŻADNEJ PRESJI, ON FAWORYTEM - WAWRZYK. bokser.org.pl, 2016-08-23. [dostęp 2016-08-23].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Wawrzyk&oldid=61402441”