Konstanty Chyliński

Konstanty Chyliński

Data i miejsce urodzenia	14 października 1881 Żmerynka Wielka, gubernia podolska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1939 Lwów, Polska
Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego (p.o.)
Okres	od 13 października 1935 do 5 grudnia 1935
Poprzednik	Wacław Jędrzejewicz
Następca	Wojciech Świętosławski
Odznaczenia

{{Polityk infobox}} Nieznane pola: "pseudonim". Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Grób Konstantego Chylińskiego

Konstanty Chyliński (ur. 14 października 1881 w Żmerynce Wielkiej, zm. 5 lutego 1939 we Lwowie) – polski historyk starożytności, w 1935 kierownik resortu wyznań religijnych i oświecenia publicznego.

Życiorys

W 1903 ukończył historię na Petersburskim Uniwersytecie Państwowym. Studiował także na Politechnice Petersburskiej. Następnie był wykładowcą kilku uczelni w tym mieście. W 1909 uzyskał dyplom I stopnia (habilitacja), w dziedzinie historii i tytuł docenta. W 1910 w Petersburgu uzyskał habilitację zostając profesorem historii starożytnej oraz wykładowcą w Carskim Wyższym Żeńskim Instytucie Pedagogicznym. W Petersburgu należał do Macierzy Polskiej.

Od 1919 związany z Wydziałem Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie do 1923 był kierownikiem Katedry Historii Starożytnej, a następnie był także prorektorem i dyrektorem biblioteki uniwersyteckiej. W międzyczasie od września był 1921 był kierownikiem Katedry Historii Starożytnej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, do którego przeniósł się na stałe w 1923. Z tą uczelnią był związany do końca życia pracując na Wydziale Humanistycznym, którego był dziekanem w roku akademickim 1929/1930. W 1938 był kuratorem Akademickiego Stowarzyszenia Przyjaciół Rumunii

Członek Wydziału Zjednoczenia Stanu Średniego w 1928 roku. Został działaczem BBWR i był pierwszym prezesem BBWR we Lwowie. Pełnił mandat radnego Rady Miasta Lwowa. Od 1 września 1934 do 12 października 1935 był podsekretarzem stanu w resorcie wyznań religijnych i oświecenia publicznego, a od 13 października 1935 do 5 grudnia 1935 był kierownikiem tegoż resortu w rządzie Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego. Później ponownie pełnił stanowisko podsekretarza w tym ministerstwie. W 1936 – ze względu na stan zdrowia – zrezygnował z pracy w ministerstwie.

19 marca 1936 Prezydent RP odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla państwa.

Zmarł 5 lutego 1939 we Lwowie. 8 lutego 1939 został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, a dzień pogrzebu został ogłoszony dniem żałoby na Uniwersytecie Jana Kazimierza.

Po jego śmierci p. o. kierownika Zakładu Historii Starożytnej UJK pełnił dr Tadeusz Siuta, a p. o. kierownika Katedry Historii Starożytnej UJK pełnił prof. Kazimierz Majewski

Uczniowie

Do grona jego uczniów należą: Samuel Amarant, Salon Barij, Elza Brandmark, Hersch Buchmann, Izydor Czaczkes, Oswald Diener, Nicetan Dumka, Izaal Beer Fass, Ludwik Hausknecchl, Wiktor Kaczky, Jerzy Kulczycki, Ryfka Laufer, Mojżesz Mehler, Aleksander Mildwurm, Franciszek Osuchowski, Mojżesz Papiermann, Marian Pohoriles, Stefan Przeworski, Maria Rosenrauch-Aremowa, Zygmunt Ryzewski, Ezecchiel Schenkel, Abraham Strupp, Stanisław Romanowicz, Mojżesz Weissmann, Henryk Wrażej, Kazimierz Zakrzewski.

Wybrane publikacje

• Związek miast greckich Azji Mniejszej w końcu V-go wieku, 1913.
• Idea narodowa w starożytnej Grecji : wykład inauguracyjny na uroczystym otwarciu roku akademickiego na Uniwersytecie Jana Kazimierza, 25 października 1922, z pewnemi zmianami i uzupełnieniami, 1923.
• Lysandre et les Milésiens (Diodore XIII 104), per Constantin Chyliński, Leopoli: Editum Auxilio Ministerii Instructionis Publicae 1929.
• O powstaniu urzędów cenzorów, Lwów: Polskie Towarzystwo Historyczne 1926.

Bibliografia

• Ś. p. Konstanty Chyliński. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 29 z 7 lutego 1939. 
• Żałobne posiedzenie Senatu U. J. K.. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 31 z 9 lutego 1939. 
• Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994
• Pisulińska Joanna, Konstanty Chyliński - profesor historii starożytnej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1921-1939) [w:] Znani i nieznani międzywojennego Lwowa. Studia i materiały, pod red. Marka Przeniosło i Lidii Michalskiej-Brachy, Kielce 2007, s. 25-34;
• Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 34. ISBN 978-83-7188-964-6.