Rozejm w Altmarku: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2) (Robot dodaЕ‚ lt:Altmarko paliaubos |
merytoryczne |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Rozejm w Altmarku (rozejm altmarski)''' – sześcioletni rozejm kończący [[Wojna polsko-szwedzka 1626-1629|wojnę polsko-szwedzką 1626–1629]]. Zawarty został [[26 września]] [[1629]] w Altmarku (dzisiaj [[Stary Targ]]) pomiędzy [[Szwecja|Szwecją]] a [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzecząpospolitą]] przy mediacji dyplomacji francuskiej, angielskiej i brandenburskiej. |
'''Rozejm w Altmarku (rozejm altmarski)''' – sześcioletni rozejm kończący [[Wojna polsko-szwedzka 1626-1629|wojnę polsko-szwedzką 1626–1629]]. Zawarty został [[26 września]] [[1629]] w Altmarku (dzisiaj [[Stary Targ]]) pomiędzy [[Szwecja|Szwecją]] a [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzecząpospolitą]] przy mediacji dyplomacji francuskiej, angielskiej i brandenburskiej. |
||
'''Najważniejsze postanowienia:''' |
|||
Na jego mocy Szwedzi zatrzymali [[Inflanty]] na północ od [[Dźwina|Dźwiny]] wraz z [[Ryga|Rygą]], wszystkie porty pruskie z wyjątkiem [[Gdańsk]]a, [[Kaliningrad|Królewca]] i [[Puck]]a. Na mocy postanowień tego rozejmu [[Malbork]], [[Sztum]], [[Gdańska Głowa]] i [[Żuławy Wiślane]] przechodziły pod panowanie elektora brandenburskiego (w zamian za część wybrzeża z [[Bałtijsk|Piławą]]), a [[Jełgawa|Mitawa]] wracała do [[Władcy Kurlandii i Semigalii|księcia kurlandzkiego]]. |
|||
* Szwedzi zatrzymali [[Inflanty]] na północ od [[Dźwina|Dźwiny]] wraz z [[Ryga|Rygą]] - utrwalono więc wcześniejsze straty terytorialne Rzeczpospolitej na tym terenie, |
|||
⚫ | |||
* Szwedzi zatrzymali wszystkie porty pruskie tj. [[Tolkmicko]], [[Elbląg]], [[Braniewo]], [[Bałtijsk|Piławę]] i [[Kłajpeda|Kłajpedę]]. Polska utrzymała kontrolę nad [[Gdańsk]]iem, [[Kaliningrad|Królewcem]] i [[Puck]]iem. |
|||
* Na mocy postanowień rozejmu [[Malbork]], [[Sztum]], [[Gdańska Głowa]] i [[Żuławy Wiślane]] zostały przekazane w [[sekwestr]] na rzecz [[władcy Brandenburgii|elektora brandenburskiego]] [[Jerzy Wilhelm Hohenzollern|Jerzego Wilhelma]] (w zamian za część wybrzeża z [[Bałtijsk|Piławą]]). Gdyby po upłynięciu terminu rozejmu nie doszło do trwałego pokoju, miasta te miały wrócić do Szwecji. Była to nagroda dla elektora za przepuszczenie wojsk szwedzkich podczas ataku na Polskę. |
|||
* [[Jełgawa|Mitawa]] wracała do [[Władcy Kurlandii i Semigalii|księcia kurlandzkiego]]. |
|||
⚫ | |||
* za pomoc austriacką Rzeczpospolita musiała zapłacić 500 tys. złotych. |
|||
W 1635 |
W 1635 postanowienia rozejmu w Altmarku zmodyfikowano, podpisując korzystniejszy dla Polski [[rozejm w Sztumskiej Wsi]]. |
||
{{Traktaty pokojowe w historii Polski}} |
{{Traktaty pokojowe w historii Polski}} |
Wersja z 15:23, 11 wrz 2012
Rozejm w Altmarku (rozejm altmarski) – sześcioletni rozejm kończący wojnę polsko-szwedzką 1626–1629. Zawarty został 26 września 1629 w Altmarku (dzisiaj Stary Targ) pomiędzy Szwecją a Rzecząpospolitą przy mediacji dyplomacji francuskiej, angielskiej i brandenburskiej.
Najważniejsze postanowienia:
- Szwedzi zatrzymali Inflanty na północ od Dźwiny wraz z Rygą - utrwalono więc wcześniejsze straty terytorialne Rzeczpospolitej na tym terenie,
- Szwedzi zatrzymali wszystkie porty pruskie tj. Tolkmicko, Elbląg, Braniewo, Piławę i Kłajpedę. Polska utrzymała kontrolę nad Gdańskiem, Królewcem i Puckiem.
- Na mocy postanowień rozejmu Malbork, Sztum, Gdańska Głowa i Żuławy Wiślane zostały przekazane w sekwestr na rzecz elektora brandenburskiego Jerzego Wilhelma (w zamian za część wybrzeża z Piławą). Gdyby po upłynięciu terminu rozejmu nie doszło do trwałego pokoju, miasta te miały wrócić do Szwecji. Była to nagroda dla elektora za przepuszczenie wojsk szwedzkich podczas ataku na Polskę.
- Mitawa wracała do księcia kurlandzkiego.
- rozejmowi towarzyszył układ pomiędzy Szwecją a Gdańskiem, na mocy którego Szwedzi mieli prawo do pobierania 5,5% cła od przewożonych towarów, przy czym 3,5% miał otrzymywać król szwedzki, 1% król polski i 1% Gdańsk.
- za pomoc austriacką Rzeczpospolita musiała zapłacić 500 tys. złotych.
W 1635 postanowienia rozejmu w Altmarku zmodyfikowano, podpisując korzystniejszy dla Polski rozejm w Sztumskiej Wsi.