Pokój w Budziszynie
 Marchia Łużycka ok. 1000 roku | |||
| Data |
30 stycznia 1018 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik | |||
| Przyczyna | |||
| Terytorium | |||
| Strony traktatu | |||
| |||
| Przywódcy | |||
| |||
Pokój w Budziszynie (niem. Frieden von Bautzen, dolnołuż. Budyšyński měr) – polsko-niemiecki traktat pokojowy zawarty między Bolesławem I Chrobrym a cesarzem Henrykiem II, podpisany 30 stycznia 1018 w Budziszynie[1].
Na jego mocy została zakończona wojna toczona od 1015, a jednocześnie cały cykl prowadzonych od 1002 wojen o Czechy i Łużyce. Przy Polsce pozostały niezależne od cesarza Łużyce, Milsko i Morawy, Bolesław uzyskał też posiłki zbrojne na wyprawę kijowską, mającą na celu osadzenie na tronie kijowskim zięcia Bolesława – Świętopełka I Przeklętego[1][2].
Ponadto traktat utwierdzono małżeństwem Bolesława z Odą, córką Ekkeharda I, siostrą Hermana I, margrabiów Miśni[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Robert F. Barkowski, Budziszyn 1002-1018, Warszawa: Bellona, 2018, s. 219-220, ISBN 978-83-11-15281-6.
- ↑ a b Gerard Labuda, Pierwsze państwo polskie, Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, s. 50-51, ISBN 83-03-02969-X.
- ↑ Charakter i znaczenie hołdu magdeburskiego Mieszka Bolesławowica z roku 1013 s. 161. Koronacje królewskie Bolesława. Chrobrego w 1000 i 1025 roku s. 281.
Traktaty pokojowe i rozejmy w historii Polski
