Owrucz: Różnice pomiędzy wersjami

Owrucz
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	żytomierski
Rejon	owrucki
Burmistrz	Walerij Szwab
Powierzchnia	9 km²
Populacja (2012); • liczba ludności; • gęstość	; 16 681 ; 1853 os./km²
Nr kierunkowy	+380 4148
Kod pocztowy	11109
	Położenie na mapie obwodu żytomierskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:town}
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:32, 7 sie 2013

Owrucz (ukr. Овруч) – miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, nad rzeką Noryn (dorzecze Dniepru), o zamieszkiwane przez 17 tys. mieszkańców. W X wieku był stolicą Olega Światosławowicza. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego^[1].

Historia

Miejsce było zamieszkałe już w 5-4 tysiącleciu p.n.e. W I tysiącleciu n.e. Owrucz był ośrodkiem plemienia Drewlan. Po raz pierwszy osada została wspomniana w Latopisie Ipatijewskim jako Wrucznie, gród drewlański podległy księżnej Oldze. Według latopisu, było to miejsce śmierci księcia Olga Światosławowica. Inne nazwy Owrucza wymieniane w latopisach to: Wruczaj, Wruczyj, Owruczew.

Owrucz, wchodząc w skład Rusi Kijowskiej, był potężną fortecą. W XII w. był siedzibą księcia Ruryka Rościsławicza. Resztki umocnień z tego okresu zachowały się do naszych czasów.

Święty Jacek tę żyzną glebę poświęcił, do Owrucza religię katolicką wprowadził, założył dom zakonny, w nim mieszkał i pobłogosławił Owruckiéj ziemi. Jego błogosławieństwem była szczęśliwą; wiara Św. katolicka zupełnie i najszczérzéj się rozwinęła. ^[2]

Zniszczony przez Tatarów Owrucz odrodził się na początku XIV w., kiedy wszedł w skład Księstwa Halicko-Wołyńskiego. Miał wówczas swoją fortecę. W 1356 wszedł w skład Księstwa Litewskiego. Krymski chan Edygej przejął miasto w roku 1399.

Owrucz padał ofiarą kolejnych napadów Tatarów krymskich. Dla obrony przed nimi zbudowano w 1506 drewniany zamek. Później był on przebudowywany i modernizowany: wykopano głęboki rów, a samą fortecę otoczono kamiennym murem. Miała ona 4 bramy wjazdowe i 6 baszt. W XVI w. w mieście funkcjonował prawosławny klasztor^[3], który funkcjonował do napadu tatarskiego w 1671, podczas którego został całkowicie zniszczony^[4].

Od 1569 Owrucz należał do Rzeczypospolitej, w ramach której był stolicą starostwa owruckiego. W 1641 król Władysław IV Waza nadał mu prawo magdeburskie. W 1648 Owrucz został zajęty przez kozaków. Od 1649 stacjonował w nim pułk kijowski. Rozejm andruszowski z 1667 roku pozostawił to miasto w granicach Polski. Wzięty przez Rosję podczas drugiego rozbioru w roku 1793.

W styczniu 1919, na fali ukraińskich pogromów, wojska atamana Kozyr-Zyrki zamordowały 80 żydowskich mieszkańców Owrucza i splądrowały ok. 1200 domów^[5].

Owrucz jest siedzibą eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego^[6].

W Owruczu w 1807 urodził się Ignacy Hołowiński - polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup mohylewski, profesor, apologeta i patrolog, pisarz i tłumacz.

Zabytki

Sobór św. Bazylego w Owruczu z 1911 roku w stylu bizantyjskim

Zobacz też

Powiat owrucki

↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 15.
↑ Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, Kraków 1873, na str. 662
↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 24. ISBN 978-83-7431-127-4.
↑ Преподобномученик Макарий Каневский
↑ E. Heifetz: The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919. Thomas Seltzer, Inc., 1921. s. 27-30, 185-200. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).
↑ Овруцька єпархія

Linki zewnętrzne

Owrucz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 775 .
Owrucz na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Gazetteer

[1] Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 15.

[Iwanowski-2] Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, Kraków 1873, na str. 662

[3] Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 24. ISBN 978-83-7431-127-4.

[4] Преподобномученик Макарий Каневский

[5] E. Heifetz: The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919. Thomas Seltzer, Inc., 1921. s. 27-30, 185-200. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).

[6] Овруцька єпархія

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 W Owruczu w 1807 urodził się [[Ignacy Hołowiński]] - polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup mohylewski, profesor, apologeta i patrolog, pisarz i tłumacz.
+== Zabytki ==
+* [[Sobór św. Bazylego w Owruczu]] z 1911 roku w stylu bizantyjskim
 == Zobacz też ==