Musepack

Musepack (MPC) – format stratnej kompresji dźwięku, bazujący na algorytmach MPEG Layer-2 (MP2), jednakże znacznie w stosunku do nich rozbudowany. Format został zaprojektowany tak, by dawać dźwięk nierozróżnialny od oryginału przy standardowych ustawieniach (tzw. przezroczystość, ang. transparency), co osiąga przy przepływności (bitrate) niższej niż inne popularne kodeki (jak np. MP3). Algorytm zaprojektowano tak, aby przechowywał jak najwięcej informacji, dlatego najlepiej sprawdza się dla wysokich przepływności (od 140 kbit/s wzwyż), natomiast dla przepływności poniżej 112 kbit/s jakość dźwięku w tym formacie gwałtownie spada. Wzorcowa implementacja Musepack jest szybsza niż większość popularnych kodeków dźwięku.

Prace nad MPC rozpoczął w 1997 Andree Buschmann, a w tej chwili rozwija go Frank Klemm. 1 marca 2009 została opublikowana stabilna wersja strumienia SV8. Naprawia ona większość błędów wykrytych w wersji strumienia SV7. Prace nad nową wersją strumienia trwały ponad 1,5 roku.

Pliki w formacie Musepack mają zwykle rozszerzenie .mpc lub (rzadziej) .mpp bądź .mp+. Zazwyczaj tagi w plikach MPC zapisywane są metodą APEv2.

Charakterystyka formatu

Zalety

• jeszcze do 2004 roku uważany za najlepszy stratny kodek przy średnich i wyższych przepływnościach (od 128 kbit/s wzwyż). Obecnie konkurencyjne formaty (Vorbis, AAC) potrafią już osiągać równie dobre rezultaty.
• zapewnia bardzo szybką kompresję i dekompresję
• w zamierzeniu już standardowe ustawienie (preset --standard) ma zapewniać tzw. przezroczystość
• standard otwarty
• przesyłanie strumieniowe
• możliwość zastosowania rozdziałów

Wady

• nieobsługiwany w standardzie w przenośnych odtwarzaczach (co staje się możliwe w niektórych odtwarzaczach po instalacji alternatywnego systemu (np. Rockbox) )
• brak wsparcia dla dźwięku wielokanałowego (tylko mono/stereo)
• ograniczenie częstotliwości próbkowania do 48 kHz

Zobacz też

• MP3
• AAC
• Ogg Vorbis

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Musepack