Schronisko Zbójnickie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
WP:SK, drobne techniczne
Selso (dyskusja | edycje)
poprawa linków, WP:SK
Linia 22: Linia 22:
'''Schronisko Zbójnickie''' (''Zbojnícka Chata'', ''Zbojníčka'') – schronisko w słowackich [[Tatry|Tatrach]] [[Tatry Wysokie|Wysokich]].
'''Schronisko Zbójnickie''' (''Zbojnícka Chata'', ''Zbojníčka'') – schronisko w słowackich [[Tatry|Tatrach]] [[Tatry Wysokie|Wysokich]].


Zbójnicka Chata położona jest w [[Dolina Staroleśna|Dolinie Staroleśnej]] ([[język słowacki|słow.]] ''Veľká Studená dolina'') na wysokości 1960 m [[n.p.m.]] Dawniej przez polskich taterników zwana była ''Trupiarnią''. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach [[1907]]–[[1908]]. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich [[Zbójnickich Stawów]] (wówczas w języku niemieckim nazywało się ''Großkohlbacher Schutzhaus'' lub ''Langersee-Schutzhaus'', a w węgierskim ''Hosszú-tavi-menedékház''). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w [[1910]] udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd stara polska nazwa). Na przełomie [[1932]] i [[1933]] roku schronisko przebudowano, w latach [[1983]]–[[1986]] przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do [[1999]], kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez [[nosicz]]ów. [[Chatar]]em schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor.
Zbójnicka Chata położona jest w [[Dolina Staroleśna|Dolinie Staroleśnej]] ([[język słowacki|słow.]] ''Veľká Studená dolina'') na wysokości 1960 m [[n.p.m.]] Dawniej przez polskich taterników zwana była ''Trupiarnią''. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach 1907–1908. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich [[Zbójnickie Stawy|Zbójnickich Stawów]] (wówczas w języku niemieckim nazywało się ''Großkohlbacher Schutzhaus'' lub ''Langersee-Schutzhaus'', a w węgierskim ''Hosszú-tavi-menedékház''). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w 1910 udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd stara polska nazwa). Na przełomie 1932 i 1933 roku schronisko przebudowano, w latach 1983–1986 przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do 1999, kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez [[nosicz]]ów. [[Chatar]]em schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor.


==== Szlaki turystyczne ====
==== Szlaki turystyczne ====
: {{Szlak SVK|niebieski}} – niebieski szlak z [[Tatrzańska Łomnica|Tatrzańskiej Łomnicy]] obok Wodospadów Zimnej Wody i Rainerowej Chatki i dalej wzdłuż Staroleśnego Potoku do schroniska, stąd przez [[Rohatka|Rohatkę]] i [[Dolina Białej Wody|Dolinę Białej Wody]] do [[Łysa Polana|Łysej Polany]].
: {{Szlak SVK|niebieski}} – niebieski szlak z [[Tatrzańska Łomnica|Tatrzańskiej Łomnicy]] obok [[Wodospady Zimnej Wody|Wodospadów Zimnej Wody]] i [[Rainerowa Chatka|Rainerowej Chatki]] i dalej wzdłuż [[Staroleśny Potok|Staroleśnego Potoku]] do schroniska, stąd przez [[Rohatka|Rohatkę]] i [[Dolina Białej Wody|Dolinę Białej Wody]] do [[Łysa Polana|Łysej Polany]].
:* Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Rainerowej Chatki: 2:10 h, ↓ 1:55 h
:* Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Rainerowej Chatki: 2:10 h, ↓ 1:55 h
:* Czas przejścia od Rainerowej Chatki do schroniska: 2:15 h, ↓ 1:45 h
:* Czas przejścia od Rainerowej Chatki do schroniska: 2:15 h, ↓ 1:45 h
Linia 40: Linia 40:
==== Bibliografia ====
==== Bibliografia ====
{{Bibliografia start}}
{{Bibliografia start}}
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Nodzyński | imię= Tomasz | nazwisko2= Cobel-Tokarska | imię2= Marta | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie | data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0 }}
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Nodzyński | imię= Tomasz | nazwisko2= Cobel-Tokarska | imię2= Marta | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie | data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0}}
{{Bibliografia stop}}
{{Bibliografia stop}}




{{Schroniska Tatry|istniejące}}
{{Schroniska Tatry|istniejące}}

{{stub}}


[[Kategoria:Schroniska tatrzańskie|Zbójnickie, schronisko tatrzańskie]]
[[Kategoria:Schroniska tatrzańskie|Zbójnickie, schronisko tatrzańskie]]

Wersja z 08:54, 20 wrz 2009

{{{nazwa}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo {{{państwo}}}
Pasmo

{{{pasmo}}}

Wysokość

{{{wysokość}}} m n.p.m.

Data otwarcia

{{{data otwarcia}}}

Data zamknięcia

{{{data zamknięcia}}}

Właściciel

{{{właściciel}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Strona internetowa
Zbójnicka Chata, w tle Świstowy Szczyt

Schronisko Zbójnickie (Zbojnícka Chata, Zbojníčka) – schronisko w słowackich Tatrach Wysokich.

Zbójnicka Chata położona jest w Dolinie Staroleśnej (słow. Veľká Studená dolina) na wysokości 1960 m n.p.m. Dawniej przez polskich taterników zwana była Trupiarnią. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach 1907–1908. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich Zbójnickich Stawów (wówczas w języku niemieckim nazywało się Großkohlbacher Schutzhaus lub Langersee-Schutzhaus, a w węgierskim Hosszú-tavi-menedékház). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w 1910 udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd stara polska nazwa). Na przełomie 1932 i 1933 roku schronisko przebudowano, w latach 1983–1986 przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do 1999, kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez nosiczów. Chatarem schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor.

Szlaki turystyczne

Szlak niebieski – niebieski szlak z Tatrzańskiej Łomnicy obok Wodospadów Zimnej Wody i Rainerowej Chatki i dalej wzdłuż Staroleśnego Potoku do schroniska, stąd przez Rohatkę i Dolinę Białej Wody do Łysej Polany.
  • Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Rainerowej Chatki: 2:10 h, ↓ 1:55 h
  • Czas przejścia od Rainerowej Chatki do schroniska: 2:15 h, ↓ 1:45 h
  • Czas przejścia od schroniska na Rohatkę: 1:15 h, ↓ 55 min
  • Czas przejścia z Rohatki na Łysą Polanę: 5 h, ↑ 5:40 h
Szlak żółty – żółty szlak jednokierunkowy prowadzący ze Schroniska Téryego przez Czerwoną Ławkę do Schroniska Zbójnickiego.
  • Czas przejścia ze Schroniska Téryego na przełęcz: 1:30 h
  • Czas przejścia z przełęczy do Schroniska Zbójnickiego: 1:45 h

Kontakt

  • adres: Zbojnícka chata, Starý Smokovec, 062 01 Vysoké Tatry
  • telefon: (+421) 903638000

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  1. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.

Szablon:Bibliografia stop