Zamek w Windsorze: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
spacja |
Anulowanie wersji 54732574 autora 188.147.3.146 (dyskusja), WP:SK Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
[[Plik:Windsor-castle.jpg|mały|left|''Moat Garden'' (ogród w fosie)]] |
[[Plik:Windsor-castle.jpg|mały|left|''Moat Garden'' (ogród w fosie)]] |
||
[[Plik:Round Tower, Windsor Castle, England - Nov 2006.jpg|left|thumb|''The Round Tower'']] |
[[Plik:Round Tower, Windsor Castle, England - Nov 2006.jpg|left|thumb|''The Round Tower'']] |
||
== Opis |
== Opis == |
||
Zamek składa się z licznych budynków otoczonych murami z wieżami i bramami. Zbudowany został w latach 1070–1086 przez [[Wilhelm Zdobywca|Wilhelma I Zdobywcę]], a następnie był rozbudowywany przez kolejnych władców: [[Edward III]] wzniósł tu w XIV wieku ''The Round Tower'' (Okrągła Wieża), a [[Edward IV York|Edward IV]] w XV wieku rozpoczął budowę późnogotyckiej ''St George's Chapel'' ([[kaplica św. Jerzego w Windsorze|kaplicy św. Jerzego]], gdzie obecnie nadaje się [[Order Podwiązki]] z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału (w jej podziemiach znajdują się królewskie groby). |
Zamek składa się z licznych budynków otoczonych murami z wieżami i bramami. Zbudowany został w latach 1070–1086 przez [[Wilhelm Zdobywca|Wilhelma I Zdobywcę]], a następnie był rozbudowywany przez kolejnych władców: [[Edward III]] wzniósł tu w XIV wieku ''The Round Tower'' (Okrągła Wieża), a [[Edward IV York|Edward IV]] w XV wieku rozpoczął budowę późnogotyckiej ''St George's Chapel'' ([[kaplica św. Jerzego w Windsorze|kaplicy św. Jerzego]], gdzie obecnie nadaje się [[Order Podwiązki]] z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału (w jej podziemiach znajdują się królewskie groby). |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
W czasie [[Angielska wojna domowa#I angielska wojna domowa|wojny domowej w latach 1642–1649]] w zamku przetrzymywano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze więzieni byli w lochach ''Curfew Tower'' (dosłownie „baszta Godziny Policyjnej”). Dużą część jeńców stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większość spędziła tam miesiące lub lata: ''czas wystarczający, by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby''. Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad bramą błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem na zamku w Windsorze był król [[Karol I Stuart|Karol I]], przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. Po egzekucji ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w kaplicy świętego Jerzego, w krypcie [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]] i królowej [[Jane Seymour (królowa)|Jane Seymour]]. |
W czasie [[Angielska wojna domowa#I angielska wojna domowa|wojny domowej w latach 1642–1649]] w zamku przetrzymywano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze więzieni byli w lochach ''Curfew Tower'' (dosłownie „baszta Godziny Policyjnej”). Dużą część jeńców stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większość spędziła tam miesiące lub lata: ''czas wystarczający, by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby''. Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad bramą błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem na zamku w Windsorze był król [[Karol I Stuart|Karol I]], przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. Po egzekucji ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w kaplicy świętego Jerzego, w krypcie [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII]] i królowej [[Jane Seymour (królowa)|Jane Seymour]]. |
||
{{clear|left}} |
{{clear|left}} |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* [http://www.windsor.gov.uk/things-to-do/windsor-castle-p43983 Serwis internetowy dotyczący zamku w Windsorze] |
* [http://www.windsor.gov.uk/things-to-do/windsor-castle-p43983 Serwis internetowy dotyczący zamku w Windsorze] |
Wersja z 18:34, 17 paź 2018
nr rej. 1117776 | |
Zamek w Windsorze (strona wschodnia) | |
Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Miejscowość | |
Typ budynku |
zamek królewski |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Berkshire | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Anglii | |
51°29′02″N 0°36′16″W/51,483889 -0,604444 | |
Strona internetowa |
Zamek w Windsorze (ang. Windsor Castle) – rezydencja królów angielskich od 1110 roku, położona w mieście Windsor (hrabstwo Berkshire w Anglii).
Opis
Zamek składa się z licznych budynków otoczonych murami z wieżami i bramami. Zbudowany został w latach 1070–1086 przez Wilhelma I Zdobywcę, a następnie był rozbudowywany przez kolejnych władców: Edward III wzniósł tu w XIV wieku The Round Tower (Okrągła Wieża), a Edward IV w XV wieku rozpoczął budowę późnogotyckiej St George's Chapel (kaplicy św. Jerzego, gdzie obecnie nadaje się Order Podwiązki z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału (w jej podziemiach znajdują się królewskie groby).
Razem z pałacem Buckingham w Londynie i pałacem Holyrood w Edynburgu jest jedną z głównych oficjalnych rezydencji brytyjskich monarchów. Królowa Elżbieta II przyjmuje tu oficjalnych i prywatnych gości.
Zamek w Windsorze jest największym zamieszkiwanym zamkiem na świecie – ma 800 metrów długości i 19 baszt. Powierzchnia jego podłóg wynosi około 45 000 m².
W swoich wnętrach mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku i wyrobów rzemiosła artystycznego. W 1992 część zamku niemal doszczętnie spłonęła. Dla zebrania funduszy potrzebnych do prac budowlanych udostępniono do zwiedzania część pałacu Buckingham. Po odbudowie zamek ponownie otwarto dla zwiedzających w 1997.
Historia
W czasie wojny domowej w latach 1642–1649 w zamku przetrzymywano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze więzieni byli w lochach Curfew Tower (dosłownie „baszta Godziny Policyjnej”). Dużą część jeńców stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większość spędziła tam miesiące lub lata: czas wystarczający, by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby. Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad bramą błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem na zamku w Windsorze był król Karol I, przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. Po egzekucji ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w kaplicy świętego Jerzego, w krypcie Henryka VIII i królowej Jane Seymour.