Misaki Doi

{{{imię i nazwisko}}}

Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 1991 Jokohama
Wzrost	159 cm
Gra	leworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Natsuki Harada
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	30 (10 października 2016)
Australian Open	2R (2013)
Roland Garros	2R (2015)
Wimbledon	4R (2016)
US Open	2R (2015)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	78 (6 października 2014)
Australian Open	3R (2020)
Roland Garros	2R (2013, 2016, 2020)
Wimbledon	2R (2016, 2017)
US Open	2R (2014, 2017)

{{Tenisista infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | medale = | wikicytaty = | alt grafiki = | imię i nazwisko = | odznaczenia = | faksymile = | imię i nazwisko org = | pełne imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | data śmierci = | opis faksymile = Nieznane pola: "masa_ciała", "nazwa" oraz "miejsce zamieszkania".

Dorobek medalowy
Reprezentacja Japonia Igrzyska azjatyckie brąz Kanton 2010 gra drużynowa

Misaki Doi (jap. 土居 美咲 Doi Misaki) (ur. 29 kwietnia 1991 w Jokohamie) – japońska tenisistka.

Kariera tenisowa

Karierę w zawodach ITF rozpoczęła w 2007 roku w rundzie kwalifikacyjnej w japońskim Gifu, gdzie przegrała z Australijką Alison Bai. Potem startowała jeszcze w trzech turniejach, ale bez powodzenia. Swój pierwszy mecz wygrała rok później na tych samych zawodach, pokonując w pierwszej rundzie kwalifikacji rodaczkę Airi Hagimoto. W następnym roku wygrała swój pierwszy w karierze, niewielki turniej w Kōfu. Na swoim koncie ma wygranych siedem turniejów singlowych i siedem deblowych rangi ITF. W 2010 roku zadebiutowała w Wielkim Szlemie, dostając się do pierwszej rundy French Open.

W 2013 roku zwyciężyła w deblowych zawodach WTA Challenger Tour w Nankinie. W finale razem z Xu Yifan pokonały Zhang Shuai i Jarosławę Szwiedową 6:1, 6:4.

Kolejny triumf odniosła w sezonie 2014 w zawodach kategorii WTA International Series w Stambule. Wspólnie z Eliną Switoliną pokonały debel Oksana Kalasznikowa–Paula Kania wynikiem 6:4, 6:0.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	Q1	Q2	Q1	2R	1R	Q2	1R	1R	Q1	1R	1R	1R	0 / 7	1 – 7
French Open	A	A	1R	Q2	Q2	1R	1R	2R	1R	1R	Q1	1R	1R		0 / 8	1 – 8
Wimbledon	A	A	Q3	3R	1R	1R	2R	1R	4R	1R	A	Q2	NH		0 / 7	6 – 7
US Open	A	A	Q2	1R	Q1	1R	1R	2R	1R	1R	Q1	1R	1R		0 / 8	1 – 8
Ranking na koniec roku	613	200	158	106	97	89	122	60	38	119	139	74	82		0 / 30	9 – 30

Występy w grze podwójnej

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	1R	1R	A	1R	1R	A	A	3R		0 / 5	2 – 5
French Open	A	A	A	A	A	2R	A	A	2R	1R	A	A	2R		0 / 4	3 – 3
Wimbledon	A	A	A	A	A	Q2	Q1	1R	2R	2R	A	A	NH		0 / 3	2 – 3
US Open	A	A	A	A	A	A	2R	A	1R	2R	A	A	A		0 / 3	2 – 3
Ranking na koniec roku	593	311	250	518	795	158	101	172	168	192	109	110	80		0 / 15	9 – 14

Występy w grze mieszanej

Misaki Doi nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 7 (3–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 października 2015	Luksemburg	Twarda (hala)	Mona Barthel	6:4, 6:7(7), 6:0
Finalistka	1.	22 listopada 2015	Tajpej	Dywanowa (hala)	Tímea Babos	5:7, 3:6
Finalistka	2.	14 lutego 2016	Kaohsiung	Twarda	Venus Williams	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	19 marca 2016	San Antonio	Twarda	Anna-Lena Friedsam	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	3.	14 lipca 2019	Båstad	Ceglana	Danka Kovinić	6:4, 6:4
Finalistka	3.	15 września 2019	Hiroszima	Twarda	Nao Hibino	3:6, 2:6
Finalistka	4.	8 marca 2020	Indian Wells	Twarda	Irina-Camelia Begu	3:6, 3:6

Gra podwójna 6 (5–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	3 listopada 2013	Nankin	Twarda	Xu Yifan	Zhang Shuai Jarosława Szwiedowa	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2.	20 lipca 2014	Stambuł	Twarda	Elina Switolina	Oksana Kalasznikowa Paula Kania	6:4, 6:0
Finalistka	1.	19 września 2015	Tokio	Twarda	Kurumi Nara	Chan Hao-ching Chan Yung-jan	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	28 stycznia 2018	Newport Beach	Twarda	Jil Teichmann	Jamie Loeb Rebecca Peterson	7:6(4), 1:6, 10–8
Zwyciężczyni	4.	14 lipca 2019	Båstad	Ceglana	Natalja Wichlancewa	Alexa Guarachi Danka Kovinić	7:5, 6:7(4), 10–7
Zwyciężczyni	5.	15 września 2019	Hiroszima	Twarda	Nao Hibino	Christina McHale Walerija Sawinych	3:6, 6:4, 10–4

Wygrane turnieje ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	29/03/2009	Kōfu	ITF	10 000	twarda	Erika Sema	7:5, 6:2
2.	12/07/2009	Tokio	ITF	10 000	dywanowa	Sachie Ishizu	6:1, 6:4
3.	28/11/2010	Tokio	ITF	75 000	dywanowa	Junri Namigata	7:5, 6:2
4.	27/04/2014	Seul	ITF	50 000	twarda	Misa Eguchi	6:1, 7:6(3)
5.	11/01/2015	Hongkong	ITF	50 000	twarda	Zhang Kailin	6:3, 6:3
6.	17/06/2018	Kōfu	ITF	25 000	twarda	Lisa-Marie Rioux	6:2, 6:3
7.	19/08/2018	Vancouver	ITF	100 000	twarda	Heather Watson	6:7(4), 6:1, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2007	Wimbledon	Trawiasta	Kurumi Nara	A. Pawluczenkowa Urszula Radwańska	4:6, 6:2, 7-10
Finalistka	2008	Australian Open	Twarda	Elena Bogdan	Ksienija Łykina A. Pawluczenkowa	0:6, 4:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-09-15]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-09-15]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-09-15]  (ang.).