Suszenie żywności
Suszenie żywności – metoda konserwacji żywności, polegająca na usunięciu wody z produktu. Suszenie żywności znane było już w czasach prehistorycznych, kiedy to suszono mięso (w tym również ryby). Pierwotnie suszono mięso z wykorzystaniem słońca i wiatru, zaś później ognia, przy czym proces ten często przypominał wędzenie[1]. Obecnie wykorzystuje się, na skalę przemysłową suszarnie jak i w warunkach domowych.
Najczęściej suszeniu poddaje się jadalne grzyby kapeluszowe, warzywa (pomidory, marchew, pietruszka, seler i por) i owoce (jabłka, gruszki, śliwki, banany, winogrona (powstają z nich rodzynki). Na skalę przemysłową suszy się również mleko (powstaje mleko w proszku), ekstrakty kawy (powstaje kawa instant), bulionów mięsnych i warzywnych (zupy w kostkach). Jedną ze szczególnych metod suszenia jest liofilizacja.
Usunięcie wody uniemożliwia rozwój drobnoustrojów, jak również efektywnie spowalnia przebieg przemian enzymatycznych i nieenzymatycznych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „Historical Origins of Food Preservation.” University of Georgia, National Center for Home Food Preservation. Dostęp: 5 września 2011.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Phyllis Hobson: Domowe suszenie żywności. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2010, s. 200. ISBN 978-83-7243-829-4.